Code Name; Soukoku

Yirmi İkinci Bölüm; Duygular ve Karmaşıklıklar

Keyifli Okumalar...🖤

Yazar'dan...🖤

-Sıradaki gösteri, Nakahara Chuuya'dan!

Dazai ve Fyodor'un sedyeyle taşınmasının ardından, Chuuya olanlara anlam veremez bakışlarını stadyumdan çekti ve kaşlarını çatarak düşünmeye başladı.

Ne oldu da Fyodor yenildi?

-Sence? "O" olabilir mi?

-Yüksek ihtimal.

Chuuya Arahabaki'ye cevabını verip yaklaşık 15 metre yükseklikten kendisini bıraktı ve kumun üzerine adımlayıp bakışlarını karşısındaki korkak gözlere dikti.

Dazai olmadığı sürece bunları yapmasına gerek yoktu. Ama emindi ki, o esmer görüntü kayıtlarını isteyecekti.

İç çekip ellerini cebine sokuşturdu ve yeni bilgiler aldığı için sevinerek Tachihara'ya ilerledi. Aralarında max 10 adımlık mesafe kaldığında Tachihara silahını çıkardı ve namlusunu Chuuya'ya doğruldu.

Silah simyagerlerin elinden çıkmaydı. Dazai'nin alnına dayattığı silahın bir benzeri denebilirdi ve tehlikeliydi.

Ama bu onu korkutmazdı.

Chuuya kısık olan gözlerini Tachihara'nın korkak gözlerine dikti ve alayla konuştu.

-Hey, bu kadar korkmana gerek yok biliyorsun.

-........

Tachihara sadece sessiz kalıp silahı doğrultmaya devam ederken, Chuuya alaycı yüzünü silip ciddileşti ve öne atılıp Tachihara'nın boğazına elini koydu. Tachihara boğazına yaslanan elle nefesinin kesildiğini hissederken derin bir nefes almaya çalıştı ve eğilip kumun üzerine ufak bir takla attı. Doğrulmadan hemen önce ise Chuuya'ya ateş etmişti.

Mermi Chuuya'nın diz kapağının hemen üzerine denk geleceği vakit, Chuuya ayağını kaldırdı ve arkasında kalan stadyumdan büyük bir gürültü koptu. İnsanlar stadyumdan tahliye edilirken, merminin kuvveti ise gözler önündeydi.

-Rasgele ateş etmeni sevmediğimi biliyorsun.

-A-ama-!

Tachihara dizleri üzerinde söylenirken, Chuuya tarafından pekte şiddetli olmayan bir tekme yemiş ve yüzü sola doğru çevrilmişti. Ağızına dolan kanı kuma tükürdükten sonra ikinci raund için hazırlanan Chuuya'ya baktı ve-

Silahı cebine sokuşturup eline kılıcını aldı. Kılıcın kabzasını sıkarken, koluna sarılı olan kolluk ise hareketlerini kısıtlıyordu. Bu yüzden ilk tercihi silahtı.

Chuuya ciddileşen yüzü gördüğünde sırıttı ve sırtındaki kırmızı yayı alıp ok kesesinden bir ok çekti. Yaya tutturup ince ipi gererken, stadyum sessizleşmiş olacakları izlemeye başlamıştı.

-Esen rüzgar, yoluna çıkan kimseyi canlı bırakmasın...

Tachihara kılının üzerinde elini gezdirdiğinde kılıç kayboldu ve stadyumda sert rüzgarlar esmeye başladı. Chuuya dalgalanan saçlarının arasından boş bakışlarla Tachihara'yı süzerken onun bu yeteneğini uzun zamandır görmediğini farketti.