Code Name; Soukoku

Beşinci Bölüm; Korkulu Yemin

Keyifli Okumalar...🖤

Yazar'dan...🖤

Dazai'nin bir kolla bıçaklanmasından sonra, Chuuya çok kısa bir süreliğine şoka girdi.

"Neden?"

"Neden bu aptal piç hayatımı kurtardı?"

Chuuya başını iki yana sallayıp Dazai'nin omzuna elini koydu ve zıplayıp omzunun üzerinden canavarın kulak kısmına sert bir tekme atıp, canavarın elinin dışarıya çıkmasını sağladı. Chuuya bu ufak uzaklaşmadan fırsat bilip, Dazai'nin göğüsünden bedenini kavradı ve geriye asılıp koşar adımlarla bahçeden uzaklaştı.

-Dayan! Seni piç herif, bana açıklama borçlusun!

Dazai kapanan gözleriyle ve ağızından gelen kanla Chuuya'yı daha çok korkuturken, Odasaku ve mahkumlardan bir kaçı bağırışmaya geldi. Odasaku ufak bir tarama yaparken, o üstün zekâlının olduğunu gördü ve elini beline atıp silahını çıkardı. Namluyu direk canavarın kafasına tutarken, yan bir bakışla Chuuya ile Dazai'e baktı ve diş sıkıp bağırdı.

-Ango!!

Ango adının seslenilmesiyle askeri inzibatın hemen yakınında bulunan ufak revirden çıktı ve koşarak arbedeye geldi. Tüm bu bağırışmayla beraber binbaşı ve askerler de arka bahçeye geldi ve en sonunda Dazai bir sedyeye yatırılıp revire götürüldü.

Islah evinin içerisinde çığlıklar atılırken, Chuuya üzerindeki bol elbisenin kırmızıya boyandığını farketti ve diş sıkıp üzrerindeki giysiyi çıkarıp kenara attı. Yayı ve oklarını alıp dışarıya adımlarken, Dazaice son kez kapıdan baktı ve arbedenin olduğu alana koşup, kendisini nöbet kulübesine atıp kendisine uygun bir yer beğendi.

Yaklaşık 10 metre uzunlukta olan kulübede elindeki yayı gerdi ve gözünün birini yumup diğerini kıstı. Üzeri çıplaktı ve altında sadece bol bir eşofman vardı. Chuuya en ufak canavar dokunulmasıyla enfekte olabilir ve kendiside yaratığa dönüşebilirdi.

Ama bunlar umurunda değildi ve şuan savaşmalıydı.

Ailesinin dediği gibi güçlü olup ayakta kalmalıydı ve kimseye kolay kolay güvenmemeliydi.

O bu hayatta zor güvenmeyi ve güvendiğinde de, değerini bilmeyi öğrenmişti. Eğer ki bu güven karşı taraf tarafından sarsılırsa da, onu hayatından silmeliydi.

Chuuya böyle yetiştirilmişti ve öyleydi.

Odasaku elindeki silahı kendisine yavaşça adımlayan ve ardından da gelen yaratıklara çevirirken, mor gözlü ve kendilerini sürekli olarak gözetleyen üstün zekâlıya dikkat verdi.

O...

Konuşuyordu.

-"O'nu" bize verin...

Odasaku yarım bir şekilde dudak okurken, anlamazca kaşlarını kaldırdı ve duruşunu düzeltip öne adımladı. Yaratıkla aralarında max 10 metre varken, Odasaku kendinden emin bir şekilde konuştu.

-Kimi ve neden?

Canavar hafif sırıtıp başını yana eğerken adımlamayı bıraktı ve Odasaku'nun bu cesaretine ufak takdirler yağdırıp konuşmasına devam ettirdi.