ပိုပိုႏွင့္၀တီလည္းသူငယ္ခ်င္းႏွင္းအတြက္စိုးရိမ္ၿပီးေအာက္ထပ္နားေနခန္းသို႔ေျပးၾကေလသည္။နားေနခန္းထဲသို႔ေရာက္ေသာအခါ Bio Eခန္းအတန္းပိုင္ ေဒၚမ်ိဳးမ်ိဳးခိုင္တစ္ေယာက္သာေတြ့ရသည္။ထို႔ေၾကာင့္ပိုပိုႏွင့္၀တီလည္းနားေနခန္းတြင္းသို႔ခပ္သြက္သြက္သြားကာ -
"ဆရာမ တီခ်ယ္ေဒၚသက္ေဝနဲ႔ေတြ့ခ်င္လို႔ပါ"
(ပိုပိုကလက္ပိုက္ကာ အရင္ဦးေဆာင္ေျပာလိုက္သည္)
"သမီးတို႔ဆရာမခုနကပဲေက်ာင္းအုပ္ႀကီးရံုးခန္းသြားတယ္ေတာ့"
"ၾကာဦးမလားဆရာမ"
(၀တီ)
"ဘာျဖစ္လို႔လဲသမီးတို႔"
"ႏွင္းအတန္းထဲကကေလးမေတြရန္ျဖစ္တာကို၀င္ျဖန္ေျဖရင္း လက္ေမာင္းကိုခဲခြၽန္ထားတဲ့ဓားနဲ႔ဆြဲၿဖဲလိုက္သလိုျဖစ္သြားတာ"
(၀တီ)
"ႏွင္းဒ႑ာရီလား သမီး"
"ဟုတ္ပါတယ္ဆရာမ"
"သမီးတို႔အတန္းပိုင္ကေတာ္ေတာ္နဲ႔လာဦးမွာမဟုတ္ဖူးေက်ာင္းအုပ္ႀကီးနဲ႔ၿမိဳ႔နယ္ပညာေရးရံုးဘက္သြားလို႔ ဆရာမပဲလိုက္ခဲ့မယ္"
"လာ လာ သြားမယ္ သမီးတို႔"
ပိုပိုႏွင့္၀တီေနာက္တြင္ပါလာေသာဆရာမမွာေမ်ွာ္လင့္ေနသူမဟုတ္ပဲ ဆရာမ ေဒၚမ်ိဳးမ်ိဳးခိုင္ျဖစ္ေနသည္ကိုႏွင္းဒဏ္ရာကိုဖိထားရင္းအေဝးမျွမင္လိုက္ရစဉ္ ေခါင္းငိုက္စိုက္က်သြားၿပီးမည္ကဲ့သို႔စိတ္ပ်က္သြားသလဲမသိေတာ့ပါ။ဆရာမေဒၚမ်ိဳးမ်ိဳးခိုင္က ႏွင္းဒဏ္ရာကိုၾကၫ့္၍ေဆးခန္းသြားရန္ေခၚလာသည္။ေဆးခန္းမွာေက်ာင္းေရ႔ွတြင္ျဖစ္၍ေတာ္ေသးသည္။
ေဆးခန္းေရာက္ေသာအခါ ဆရာ၀န္ကဒဏ္ရာအေျခအေနကိုၾကၫ့္ရန္ႏွင္းရင္ဖံုးအက်ႌလက္ရွည္ေလးကို အရင္းကေနအစကိုျဖတ္လိုက္ၿပီး ဒဏ္ရာကိုအရက္ျပန္၊ဂြမ္းတို႔ႏွင့္သန႔္စင္ကာ -
"ဆရာမေရ ကေလးမေလးဒဏ္ရာက ခ်ဳပ္ရမယ္ဓားကဆြဲၿဖဲလိုက္သလိုျဖစ္ၿပီး နည္းနည္းနက္သြားတယ္ "
"ခ်ဳပ္လိုက္ရင္ေတာ့ဒဏ္ရာအျမန္က်က္မယ္"
"ထံုေဆးနဲ႔မခ်ဳပ္ပဲအစိမ္းခ်ဳပ္ဆိုရင္ေပါ့ ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ေပါ့"
