သက်တန့်ရောင် မိန်းမပျို Book 1 (MMTranslation)

အပိုင်း ၁၇၉ - ရန်လိုမှု

ယွီရှောင်ချောင်းက ရှက်သွေးဖြန်းနေတဲ့အမူအရာနဲ့ သူ့အင်္ကျီအနားစသူ လိမ်ပြီး သခင်မဖန်းအနားကို ပိုတိုးကပ်လာတယ်။ ထို့နောက် သူမက တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့

"ကျွန်မတို့က မိသားစုတွေပဲ ဖရဲသီးတွေအတွက်ကျသင့်ငွေအကြောင်း ပြောစရာမလိုပါဘူး ဟုတ်တယ်မလား။ ကျွန်မက ဒီဖရဲသီးနှစ်လုံးကို မွေးစားအမေဆီ ရိုသေသမှုပြတဲ့အနေနဲ့
ပေးလိုက်ပါ့မယ်"

"အိုး? ဘယ်သူမဆို မင်းရဲ့မွေးစားအမေဖြစ်တယ်ဆိုပြီး တွေးလို့မရဘူးလေ မင်းလူမှားမှာ မကြောက်ဘူးလား"

သခင်မဖန်းက သူမကို အိမ်က ပါရှားကြောင်လေးတစ်ကောင်လို သဘောထားပြီး စနေတယ်။ သူမ အမူအရာနဲ့ လေသံကလည်း ရယ်ချင်စိတ် သန်းနေတယ်။

ယွီရှောင်ချောင်းက ခဏတွန့်ဆုတ်နေပြီးနောက် မသေချာမရေရာတဲ့ လေသံကို တမင်သက်သက်သုံးပြီး မေးလိုက်တယ်

"ကျွန်မမေးလို့ရမလား အရီးက ဖန်းမိသားစုကလားဟင်"

သခင်မဖန်းက ပြုံးချင်ချင်ဖြစ်နေပြီး နှေးကွေးစွာ ပြန်ဖြေတယ်။
"ဒီကမ္ဘာမှာ မိသားစုနာမည်တူတဲ့သူတွေ အများကြီးပဲလေ ဖန်းအမျိုးသမီးတိုင်းက မင်းရဲ့ မွေးစားအမေလား ပြောပါဦး?"

"ကျွန်မရဲ့ မွေးစားအဖေပြောတာတော့ မွေးစားအမေက လှပတယ်၊ သဘောထားကြီးတယ်၊ နူးညံ့ သိမ်မွေ့တဲ့ စရိုက်ရှိပြီး ပြတ်လည်းပြတ်သားတယ်၊ ကြင်နာတတ်ပြီး သတ္တိလည်းရှိတယ်။ ပြီးတော့ မွေးစားအဖေက ပြောသေးတယ် ကျွန်မတို့က စိတ်သဘောထားချင်း တော်တော်လေးတူတာမို့ ကောင်းကောင်း ရှေ့သွားနောက်လိုက် ညီနိုင်တယ်တဲ့။ စမြင်ကတည်းက အရီးက ဖော်ရွေတဲ့သူဖြစ်ပြီး ကျွန်မရဲ့ မွေးစားအမေဆိုတာကို စိတ်ထဲကအလိုလိုသိနေတာ!"

ယွီရှောင်ချောင်းက ထိုအမျိုးသမီး စိတ်ကျေနပ်စေဖို့ ပါးပါးနပ်နပ်နဲ့ မြှောက်ပင့်လိုက်တယ်။

မင်းသားကျင်းရဲ့ ဒုတိယသားဆီပဲ အာရုံရောက်နေတဲ့ ရှဖူရုန်က ယွီရှောင်ချောင်းရဲ့ "ရှင်က ကျွန်မရဲ့ မွေးစားအမေ" လို့ပြောတာကို ကြားသွားပြီးနောက်  ရုတ်တရက် သတိရှိသွားတယ်။ သူမရဲ့ ဗာဒံသီးပုံစံ မျက်လုံးတွေက ပြူးကျယ်သွားပြီး ယွီရှောင်ချောင်းကို  အပြင်းအထန် စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ ထိုကောင်မလေးက အဝတ်အစားကို ရိုးရိုးစင်းစင်းပဲ ဝတ်ထားတယ်၊ သာမန်ရုပ်ရည်နဲ့ နိမ့်ကျတဲ့ အဆင့်အတန်းကဆိုတာ သူမရဲ့ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းအပြုအမူက ဖော်ပြနေတယ်။