[Zawgyi]
အပိုင္း၅၅ (ႏွစ္သစ္ကူး)
ယြီေရွာင္ေခ်ာင္းက အနာဂတ္မွာနာမည္ႀကီးလာေတာ့မယ့္ ဟင္းခတ္အေမႊးအႀကိဳင္ ထုတ္လုပ္တဲ့စက္႐ုံရဲ႕ ရွယ္ယာဝင္တစ္ဦး ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ေရွာင္ေခ်ာင္းဟာ သူမရဲ႕မိဘကို ဘယ္လိုအေၾကာင္းျပၿပီး အိမ္ထဲက အိမ္ျပင္ထြက္ရမလဲဆိုတာ အေျဖရွာေနခဲ့တယ္။ ဒီလိုထြက္မွပဲ သူမအေဖေထာင္ထားတဲ့ ေထာင္ေခ်ာက္ေတြဆီ ေမွာ္ေက်ာက္တုံးရည္ သြားေလာင္းလို႔ရမွာကိုး။
အင္းးးး! ဒီလိုက်ေတာ့လဲ စိတ္ပူတတ္တဲ့မိဘမ်ိဳးရွိရတာ ကသိကေအာက္ေတာ့ျဖစ္မိသား!
ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း သူမ ျဖစ္ခ်င္တဲ့အတိုင္း ျဖစ္ခြင့္မရခဲ့ပါဘူး။ အေၾကာင္းကေတာ့ သူမမိဘေတြ ခြင့္မျပဳလို႔မဟုတ္ဘဲ ႏွင္းမုန္တိုင္းက်လာခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္။ ေတာင္ေပၚ႐ြာေလးတစ္ခုလုံးက ျဖဴေဖြးၿပီး ဆီးႏွင္းေတြနဲ႔ ျပည့္ေနခဲ့တယ္။ ယြီမိသားစု အိမ္ေဟာင္းရဲ႕ ေခါင္မိုးတစ္ဝက္ကလည္း ဆီးႏွင္းေတြေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားတယ္။ လူႀကီးမင္းယြီရဲ႕ ႀကီးၾကပ္မႈေၾကာင့္ ယြီမိသားစုရဲ႕ ညီအစ္ကိုသုံးေယာက္တို႔ ႏွင္းမုန္တိုင္းထဲ ခက္ခက္ခဲခဲ မြမ္းမံခဲ့လို႔သာ အိမ္အိုႀကီးကို ေလးငါးရက္နဲ႔အၿပီး ျပန္ျပင္ႏိုင္ခဲ့တယ္။
လူႀကီးမင္းယြီဟာ ငယ္ငယ္တုန္းက သူ႔အေဖနဲ႔စစ္ေျပးရင္း ဒီတုန္ရွန္း႐ြာကိုေရာက္လာခဲ့တာ။
ဒီယြီမိသားစုေနတဲ့အိမ္ေဟာင္းက တုန္ရွန္း႐ြာသားေတြရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ ေဆာက္ထားတဲ့
႐ႊံနဲ႔ေကာက္႐ိုးႏွစ္ခုနဲ႔ပဲ ေရာထားသည့္ တစ္ထပ္တိုက္အိမ္ေလးျဖစ္သည္။ လူႀကီးမင္းယြီအတြက္ေတာ့ ဒီအိမ္ဟာ သူ႔ရဲ႕ဆုံးပါးၿပီျဖစ္တဲ့ အေဖျဖစ္သူရဲ႕ အေငြ႕အသက္ေတြနဲ႔ ျပည့္ေနခဲ့တာေပါ့။ ငယ္ဘဝအမွတ္တရေတြနဲ႔လည္း ျပည့္ေနတယ္ေျပာရမယ္။ ဘာလို႔ဆို ယြီမိသားစုရဲ႕ သားသမီးေလးေယာက္စလုံးကလည္း ဒီအိမ္မွာပဲ ႀကီးလာၾကတာကိုး။
ဒါေၾကာင့္မို႔ ယြီမိသားစုက ခုအခန္းငါးခန္းရွိတဲ့ အိမ္သစ္ဆီကို ေျပာင္းလာခဲ့ေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕အိမ္အိုေလးကိုေတာ့ ပစ္မထားခဲ့ရွာဘူး။ ဒီအိမ္အိုေလးဆီကို လူႀကီးမင္းယြီက မၾကာမၾကာ အလည္လာေလ့ရွိၿပီး အိမ္ကိုလည္း တစ္ႏွစ္တစ္ခါ ျပန္မြမ္းမံတာမ်ိဳးေတြ လုပ္ခဲ့တယ္။ ဒီလိုေတြသာမလုပ္ခဲ့ရင္ ဒီအိမ္ကခုဆို စြန္႔ပစ္ေျမလိုေတာင္ ျဖစ္ေနေလာက္ၿပီ။
ႏွင္းေတြက အရမ္းက်ေနေတာ့ ဒီေန႔ေတာ့ ေတာလိုက္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ယြီေရွာင္ေခ်ာင္းတစ္ေယာက္ ႏွစ္သစ္ကူးမတိုင္မီ ပိုက္ဆံရွာဖို႔လုပ္ထားတဲ့ အစီအစဥ္ေတြေတာ့ ေႏွာင့္ေႏွးကုန္ပါၿပီ။ ဒါ့အျပင္ ႏွစ္သစ္ကူးလည္းနီးလာၿပီဆိုေတာ့ စားစရာေတြကလည္း ေစ်းေတြတက္လာတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း အဘြားႀကီးက်န္းက တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ေစ်းဖိုးတြက္ေနၿပီဆို သက္ျပင္းေတြအလိမ့္လိုက္ ခ်ေနေတာ့တာပဲ။
ကံေကာင္းစြာနဲ႔ပဲ ေဆာင္းရာသီျဖစ္ေတာ့ တစ္အိမ္သားလုံး ဘာအလုပ္မွလုပ္စရာမလိုဘဲ အိမ္မွာသာ နားၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဆာင္းတြင္းဆို ယြီမိသားစုက မနက္စာနဲ႔ ညေနစာ ႏွစ္နပ္ပဲစားၾကရတယ္။ မနက္ဆိုရင္ ေျခာက္ကပ္ကပ္ ဘိန္းမုန္႔၊ ညဆိုရင္ေတာ့ စားခ်င္စရာကိုမရွိတဲ့ ပဲရည္က်ိဳနဲ႔ပဲ တစ္အိမ္လုံး ႏွစ္ပါးသြားၾကရတယ္။ ဒါတင္မကပါဘူး။ ဂ်ဳံမုန္႔ၾကမ္းနဲ႔လုပ္ထားတဲ့ ဘိန္းမုန္႔ေလးကိုေတာင္ ဝေအာင္ စားခြင့္မရွိရွာပါဘူး။
ေယာက်ာ္းသားေတြကေတာ့ လက္ဖဝါးေလာက္ရွိတဲ့ ဘိန္႔မုန္႔ႏွစ္ခ်ပ္စီစားရတယ္။ မိန္းမေတြေတာ့ တစ္ခ်ပ္စီေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကေလးေတြအလွည့္ေရာက္ေတာ့ ေဝစုက ျဖည္းျဖည္းခ်င္းနည္းသြားတယ္။ ခုဆို အဖြားႀကီးက်န္းက ယြီခ်ိဳင္သ်ဲ႕ကိုေတာင္ ၾကက္ဥခိုးေပးတာမ်ိဳးမရွိေတာ့ဘူး။ သူတို႔မိသားစုထဲက လူေတြက ဆယ္ေယာက္ထက္မနည္းရွိၿပီး ေဆာင္းတြင္းဆိုေတာ့ အလုပ္လည္းလုပ္လို႔မရေတာ့ ဘာဝင္ေငြမွမရွိ ျဖစ္ေနတာေပါ့။ ေဆာင္းတြင္းက ေအးလည္းအရမ္းေအးလို႔ အိမ္ကၾကက္ေတြေတာင္ အရင္လို သိပ္မဥႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သူတို႔ေတြကလည္း အိမ္ထဲမွာ ထိုင္လိုက္စားလိုက္နဲ႔မို႔ ေငြေတြက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထြက္ေနတာေပါ့။ ဒီဗိုက္အလြတ္ေတြကိုျဖည့္ဖို႔ ပိုက္ဆံေတြဘယ္ေလာက္မ်ား ဆက္ကုန္ရဦးမွာလဲ...
အဖြားႀကီးက်န္းက ယြီဟိုင္နဲ႔သူ႔သမီးကို ေသာက္ျမင္ကတ္တဲ့အၾကည့္နဲ႔ၾကည့္ၿပီး ယြီဟိုင္သာ သားေကာင္ေတြေရာင္းၿပီးရလာတဲ့ ပိုက္ဆံေတြကို ဒီေသာက္က်ိဳးနည္းကေလးေဆးဖိုးအတြက္ မကုန္ခဲ့ရင္ ခုဆိုတစ္အိမ္သားလုံး ႏွစ္သစ္ကူးပြဲကို ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ လုပ္လို႔ရေနၿပီ! ခုေတာ့ အျဖစ္က အစားကိုေတာင္ ခြဲတမ္းနဲ႔ခြဲၿပီး စားေနရတယ္!
ဒုတိယသား! ႏွစ္သစ္ကူးဖို႔လည္း သိပ္ေတာင္မလိုေတာ့ဘူးပဲ... ဒီေန႔ ႏွင္းက်တာလည္းရပ္ၿပီဆိုေတာ့ ဒီခ်ိန္မွာ ႏွစ္သစ္ကူးမွာစားဖို႔ လိုမယ့္အသားေတြ သြားဝယ္ထားရင္ မေကာင္းဘူးလား အိမ္မွာေျပာင္းဆန္မႈန္႔ေတြ ကုန္ခါနီးၿပီဆိုေတာ့ အဲ့တာဝယ္ခဲ့ဦး...ပိုရင္ေတာင္အိမ္မွာ သိုထားလို႔ရတာေပါ့ ၿပီးရင္ ဖက္ထုပ္ကလဲ လုပ္စားျဖစ္ဦးမွာဆိုေတာ့ ဂ်ဳံမုန္႔နဲ႔ အသားႏွစ္လ်န္ဖိုးေလာက္ ဝယ္ခဲ့လိုက္ ..
အမ်ိဳးသမီးက်န္းက ဟိုဟာဝယ္ဒါဝယ္နဲ႔ ေလနဲ႔သာဝယ္ခိုင္းေနၿပီး ပိုက္ဆံေတာ့ ထုတ္ေပးျခင္းမရွိေခ်။
ယြီဟိုင္ကလည္း ေရာၿပီး သေဘာတူေတာ့မလို႔ပဲ။ သူ႔သမီးက ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္နဲ႔ သူ႔အက်ႌလက္ကို တစ္ခ်က္ဆြဲလိုက္တယ္။ ဒါနဲ႔သူ သူ႔သမီးကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ သူ႔သမီးငယ္က မ်က္စိနဲ႔အခ်က္ျပေနတာကို သတိျပဳမိသြားတယ္။ ယြီဟိုင္ကလည္း သူ႔သမီးဘာကိုဆိုလိုခ်င္မွန္း တန္းသေဘာေပါက္ခဲ့တယ္။ ယြီဟန္ဟာ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ သူတို႔ေျပာသမွ် ေျမဝယ္မက်နားေထာင္ခဲ့ၿပီး အလိုက္တသိနဲ႔ တန္းလုပ္ေပးခဲ့တဲ့ သားတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ သူဟာ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ျငင္းဆန္ဖို႔ကိုေတာ့ တြန္႔ဆုတ္လို႔ေနတယ္။
ဒါေပမယ့္လည္း သူ႔သမီးငယ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာငယ္အၾကည့္ေလးကိုျမင္ေတာ့ လုပ္မယ္လို႔ေျပာခဲ့တဲ့ သူ႔ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို ျပန္ေတြးမိသြားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ယြီဟိုင္က
အေမ ကြၽန္ေတာ္မနက္ျဖန္ အႀကီးဆုံးဦးေလးဆီ စြတ္ဖားငွားသြားလိုက္မယ္.. ဒါေပမယ့္ စားစရာဝယ္ဖို႔ လိုတဲ့ေငြကိုေတာ့.
ေငြစကားေျပာေတာ့ အမ်ိဳးသမီးက်န္းရဲ႕မ်က္ႏွာ ရႈံ႕မဲ့သြားတဲ့ပုံက ျမည္းေတာင္သူ႔ကို အရႈံးေပးရမယ္ထင္တယ္။
အရင္ရက္ေတြတုန္းက ေန႔တိုင္းလိုလို မင္းၿမိဳ႕ထဲဆင္းၿပီး ေတာေကာင္သားေတြ သြားေရာင္းတယ္မလား။ နင္အဲ့တာေတြ ေရာင္းတယ္ဆိုေတာ့ ပိုက္ဆံေတြေတာ္ေတာ္စုထားမိမွာေပါ့.. အဲ့တာကိုဘာလို႔ ကိုယ့္ပိုက္ဆံကိုယ္မထုတ္ဘဲ ငါ့ဆီလာေတာင္းေနတာလဲ။ ဒီမွာဒုတိယသား ဒီအိမ္မွာ ဘယ္သူမွ ကိုယ္ပိုင္ေငြသိမ္းရတဲ့ ထုံးစံမရွိဘူးဆိုတာ သိထားတယ္မလား တစ္ေယာက္မွဒီစည္းကမ္းကို ခ်ိဳးေဖာက္လို႔မရဘူး!
အဘြားရယ္ အဲ့ေတာေတြေတာင္ေတြမွာလည္း ႏွင္းေတြထူၿပီး အရည္ေတာင္မေပ်ာ္ၾကေသးဘူး။ အဲ့ေၾကာင့္ ဘာသားေကာင္မွေတာင္ ေရေရရာရာ မဖမ္းမိခဲ့ပါဘူး... အဲ့ရက္ေတြတုန္းက တကယ္ကို နည္းနည္းေလးပဲ ဖမ္းမိခဲ့တာ! ေငြဘယ္ေလာက္ပဲရလဲဆိုတာ အဘြားလည္းျမင္တာပဲ! ႏွစ္သစ္လည္း ေရာက္ၿပီဆိုေတာ့ အေႂကြးကို အရင္ဆုံးသြားဆပ္ရမွာေပါ့... ဒါေပမယ့္ အႀကီးဆုံးအဘိုးေလးဆီမွာ ေဆးဖိုးအတြက္ ေခ်းထားတာေတြကို ဆပ္ၿပီးရင္ေတာ့ ခုထပ္ကုန္ဦးမယ့္ ေဆးဖိုးေတြအတြက္ ေပးရမယ့္ေငြမရွိဘူး! တစ္ခုကံေကာင္းတာက သမားေတာ္စန္းက သနားလို႔ အေဖ့ကိုအေႂကြးနဲ႔ ေဆးဝယ္ခြင့္ေပးထားတယ္ေလ! အေဖ... ဒီႏွစ္သစ္ကူးၿပီးတာနဲ႔ တုန္းရန္ေဆးခန္းဆီမွာ တင္ေနတဲ့ အေႂကြးပုံ တစ္ဒါဇင္ကိုျပန္ဆပ္ဖို႔ ေတာင္တက္ၿပီး ေတာေကာင္ေတြမ်ားမ်ားသာ ရွာေတာ့ေနာ္! အနာဂတ္မွာ ဖ်ားနာတာေတြအတြက္ သမားေတာ္စန္းကို ဒီမိသားစုက လိုဦးမွာဆိုေတာ့
ေရွာင္ေခ်ာင္းဟာ သူ႔အေဖက ခုလိုေတာင္ အဖြားႀကီးက်န္းေရွ႕မွာ ေငြစကားေတြပါ ေျပာလာႏိုင္ၿပီဆိုေတာ့ သူ႔အေဖဟာ ဒီအေတာအတြင္း အေတာ္ေလးတိုးတက္လာတာကို သတိထားမိခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း သူၾကားဝင္ၿပီး ေျပာစရာရွိတာကို ေျပာခ်လိုက္တယ္။
တစ္ဒါဇင္ေတာင္မကတဲ့ လ်န္ေတြဟုတ္လား?
အဖြားႀကီးက်န္း ေသြးတက္ၿပီး ေရွာင္ေခ်ာင္းကို ဓားတစ္လက္လို ထိုးေဖာက္ေတာ့မယ့္ သေယာင္ရွိတဲ့ မ်က္လုံးနက္ေတြနဲ႔ စိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္။ သူမသာ တတ္ႏိုင္ရင္ ဒီငေမြထိုးမကို တစစီဆြဲစိပစ္တာ ၾကာေရာေပါ့။
ကြၽတ္ ! ဘာမွမဟုတ္တဲ့အဖ်ားကိုေတာင္ ဆယ့္ႏွစ္လ်န္ထက္မနည္းကုန္တယ္ဆိုေတာ့ ဒီလိုဆို ငါတို႔မိသားစုမွာ သူေဌးခႏၶာနဲ႔ လူတစ္ေယာက္ရွိေနတာပဲ! သနားပါတယ္.. သူ႔ခမ်ာ ငါတို႔လိုငမြဲအိမ္မွာ လာဝင္စားခဲ့ရတယ္လို႔ ေပၚေက်ာ့ေနရမယ့္ဟာကို ခုေတာ့ဘာစည္းစိမ္မွ မခံစားရဘဲေနရရွာတာပဲ အမေလးဟဲ့ လ်န္ႏွစ္ဆယ္ဆိုတာ ငါတို႔တစ္အိမ္လုံးရဲ႕ တစ္ႏွစ္စာေလာက္ကိုရွိတာ .. ကြၽတ္ ကြၽတ္
အမ်ိဳးသမီးလီ သူမလွ်ာကို တကြၽတ္ကြၽတ္ စုပ္ထိုးလိုက္ၿပီး မီးေမႊးလိုက္တယ္။
ယြီဟိုင္ဟာ သူ႔သမီးေသခါနီးျဖစ္တုန္းက သူ႔ရဲ႕မိသားစု ခြဲျခားခြဲျခား ဆက္ဆံခဲ့တာေတြကို ျပန္ျမင္ေယာင္လာတယ္။ သူ႔ကေလး ဖ်ားတာကိုကုခဲ့တုန္းက ယြီမိသားစုအေနနဲ႔ ေငြတစ္ျပားတစ္ခ်ပ္ေတာင္ မေခ်းခဲ့ဖူးဘူး။ အဲ့လိုလုပ္ခဲ့တာေတာင္ ခုမ်က္ႏွာေျပာင္ထပ္တိုက္ၿပီး သူတို႔သေရာ္တာကို ထပ္သည္းခံေနရေသးတယ္ဆိုေတာ့ ယြီဟိုင္စိတ္ထဲ အေတာ္ေလးတင္းသြားခဲ့တယ္။ သို႔ေသာ္သူ႔အသံသူ ျပန္ထိန္းကာ
အႀကီးဆုံးေယာက္မအေနနဲ႔ ငါ့သမီးရဲ႕ဘဝကို ဘာအေၾကာင္းနဲ႔မွ ဝင္စြက္ဖက္စရာမလိုဘူးထင္တယ္! ငါ့သမီးဖ်ားတုန္းက မင္းဆီက ေငြတစ္ျပားေတာင္ ထုတ္ေပးခဲ့ရလို႔လား
အို! ခုေတာ့ နင့္ေဒါသက ငါ့ဆီက်လာၿပီေပါ့! ဟုတ္ပါတယ္ ငါ့က နင့္သမီးအတြက္ တစ္ျပားမွမထုတ္ေပးခဲ့သလို ငါဆိုတဲ့ လီေကြ႕ဟြားလို မိန္းမကလည္း နင့္ဆီက စားစရာေသာက္စရာေတြအတြက္ တစ္ျပားေတာင္ မေတာင္းစားခဲ့ပါဘူးေတာ္... ဒါကိုမ်ား နင္ကဘာအခ်ိဳးနဲ႔ လာေအာ္ရဲရတာလဲ ဘာလဲ ငါက အားနည္းတဲ့ပုံေပါက္ေနလို႔ လာၿပီး အႏိုင္က်င့္ခ်င္တယ္ေပါ့ေလ
အမ်ိဳးသမီးလီဘက္က ဆုံးစရာဘာအေၾကာင္းမရွိေတာ့ ခါးေထာက္ၿပီး စြာက်ယ္စြာက်ယ္လုပ္ကာ အာခံလိုက္တယ္။
ယြီဟိုင္လိုလူက အစတည္းကမွ ရန္ျဖစ္သန္သူမဟုတ္ေတာ့ ဒီလိုငါးစိမ္းသည္မလို အမ်ိဳးသမီးလီ ရန္စြာေနေတာ့ သူခမ်ာ ဘာဆက္ေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။
ဒါကို ထပ္သည္းမခံႏိုင္ေတာ့တဲ့သူက ယြီေရွာင္လ်န္။
အႀကီးဆုံးမရီးကလည္းေနာ္ သူမ်ားကိုေစာင္းနင္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အခ်ိဳးကတစ္မ်ိဳး.. သူမ်ားေျပာရင္က် တစ္စက္မွမခံခ်င္ဘူး.. ေတာ္ေတာ္တရားက်စရာေကာင္းတဲ့ ေတြးေခၚမႈႀကီးပဲေနာ္! ခုသမီးအေဖေျပာခဲ့တာလဲ ဘာေတြမ်ားမွားေနလို႔လဲ။ သမီးညီမေလးကိုေဆးကုဖို႔ ေငြလိုတယ္။ ဒါေၾကာင့္အေဖ့အေနနဲ႔ သူ႔သမီး ေဆးဖိုးအတြက္ ေငြေတြရွာတာ ဘာမ်ားျဖစ္ေနလို႔လဲ။ လ်န္ႏွစ္ရာဆိုတဲ့ေငြေတာင္ ညီမေလးအသက္ေလာက္အေရးမႀကီးတာ လ်န္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ဆို ေျပာမေနပါနဲ႔ေတာ့!
အဖြားႀကီးက်န္းက ေရွာင္လ်န္ကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ၿပီး သူ႔လက္ထဲက တံျမက္စည္းနဲ႔ ေရွာင္လ်န္ကို ေပါက္ထည့္လိုက္ကာ
လူႀကီးစကားေျပာေနတာကို ကေလးက ဘာလို႔ ျဖတ္ေျပာရဲရတာလဲ။ဒုတိယသား နင့္ကေလးေတြကို ဒီလိုပဲ သင္ေပးထားတာလား
ယြီေရွာင္ေခ်ာင္းက အလန္႔တၾကား ထေအာ္ငိုလိုက္တယ္။
အဘြား ဘယ္လိုေတာင္လုပ္လိုက္တာလဲ သမီးတစ္ေယာက္တည္းကို အသည္းအသန္ ေနမေကာင္းျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရတာမဝေသးလို႔ သမီးအစ္မကိုပါ လာထိရတာလား။ အဘြားရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြကို ေသခ်ာျပန္သုံးသပ္ပါဦးလား! အကယ္၍ သမီးအစ္မသာ တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ အဘြားရဲ႕ ခုရွိတဲ့ေငြကိုေတာင္ တဖို႔ အခ်ိန္ရလိုက္မွာမဟုတ္ဘူး
ေငြအေၾကာင္းပါလာရင္ အဖြားႀကီးက်န္း ေဒါသေတြတၿပိဳင္းၿပိဳင္းထလာေပမယ့္ ေနာက္ခါဆိုရင္ေတာ့ ကေလးေတြကို ဘာနဲ႔မွ႐ြယ္ရဲမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ယြီဟိုင္က ကေလးေတြဆိုရင္ ဆတ္ဆတ္ထိ မခံေအာင္ခ်စ္ေတာ့ အကယ္လို႔ ကေလးေတြသာ ႏွစ္သစ္ကူးပြဲမွာ တစ္ခုခုျဖစ္ခဲ့ရင္ ေသခ်ာေပါက္ သမားေတာ္ပင့္မွာပဲ။ တကယ္လို႔ သူ႔မွာအေႂကြးေတြ ထပ္ေနရင္ေတာင္ ရတဲ့နည္းနဲ႔ကို သမားေတာ္နဲ႔ ျပမယ့္သူဆိုေတာ့ အဘြားႀကီးအေနနဲ႔ တစ္ခုခုသာ မွားလုပ္မိရင္ ေနာက္ေႏြဦးၿပီးလို႔ ေႏြလယ္ေရာက္ေတာင္ ယြီဟိုင္ဆီက ဘာေငြမွရလိုက္မွာ မဟုတ္ဘူးကိုး။
ေဘးနားက အသံဆိတ္စြာရပ္ေနတဲ့ လူႀကီးမင္းယြီလည္း ေနာက္ဆုံးေတာ့ ထေျပာခဲ့တယ္။
အားလုံး ေတာ္ေတာ့.. ဒီလိုႏွစ္သစ္ကူးတဲ့အခ်ိန္မွာ သူမ်ားေတြေလွာင္စရာျဖစ္မွာ မစိုးရိမ္ဘူးလား။ မိန္းမရယ္ မင္းကလည္း ပိုက္ဆံမရွိတာလဲ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ .. ဒုတိယသားမွာရွိတဲ့ ေငြနည္းနည္းေလးကို စကားလုပ္ေျပာမေနပါနဲ႔ေတာ့! ျမန္ျမန္ ေငြထုတ္ေပးလိုက္ပါ.. ႏွစ္သစ္ကူးအတြက္ အစားအစာေတြဝယ္ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္မလား။
ကြၽန္မရဲ႕လက္ထဲရွိတဲ့ မစို႔မပို႔ေငြေလးက သူတို႔သုံးဖို႔ ေလာက္ေရာ ေလာက္ပါ့မလား
အဖြားႀကီးက်န္းဆိုတဲ့သူဟာ အသားနာမွာထက္ လက္ထဲက ေငြထြက္မွာကို ပိုေၾကာက္တဲ့သူမ်ိဳး။
လူႀကီးမင္းယြီ စိတ္ရွည္ပုံမရွိေတာ့ဟန္။
အၿမဲတမ္း ေငြ ေငြ ေငြနဲ႔... မိန္းမ နင္က ဒီေငြကို ပါးစပ္ထဲကကို မခ်ဘူး! မင္းအတြက္ ဒီေၾကးဒဂၤါးျပားေလးက ႀကိတ္ဆုံေလာက္ႀကီးကို ႀကီးေနသလိုပဲ! ႏွင္းေတြ အရည္ျပန္ေပ်ာ္တဲ့အခါက် ဒီေငြေတြျပန္ရွာလို႔ရတာပဲ.. ဒီႏွစ္သစ္ကူးၿပီးရင္ ငါနဲ႔ အႀကီးဆုံးသားက ပင္လယ္ထဲသြားၿပီး ဒုတိယသားက ေတာင္ေပၚမွာ အမဲလိုက္မွာပါ... အဲ့က်ရင္ ဒီေဆာင္းတြင္းမွာ ကုန္သြားတဲ့ေငြေတြ ျပန္ကာမိသြားမွာပါဟ
အမ်ိဳးသမီးက်န္းကလည္း ဒီအေျခအေနကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ေတာ့လို႔ ပါးစပ္နဲ႔ပဲ ဗ်စ္ေတာက္ဗ်စ္ေတာက္လုပ္ရင္း ဗီ႐ိုေသာ့ကိုဖြင့္လိုက္တယ္။ ၿပီးေနာက္ ေၾကးဒဂၤါးတစ္တြဲနဲ႔ လက္သည္းခြံေလာက္သာရွိတယ့္ အေႂကြေစ့ေတြကို ထုတ္လာလိုက္တယ္။ ယြီဟိုင္အေနနဲ႔ ဒီေငြေတြကို မဆင္မျခင္ အကုန္ျဖန္းမိမွာလည္းစိုးေတာ့ သူမက
ခုခ်ိန္မွာ အားလုံးကေစ်းတက္ေနေတာ့ အစားအစာေတြဆိုရင္လည္း ဇြတ္ ဝယ္မလာခဲ့နဲ႔ဦး.. အိမ္မွာ ကန္စြန္းဥအမႈန္႔ေတြလည္း က်န္ေသးတယ္.. ကန္စြန္းဥအမႈန္႔နဲ႔လုပ္ရင္ ရင္ပူရင္ဆာျဖစ္ေပမယ့္လို႔ အနည္းဆုံးေတာ့ နင္တို႔ဗိုက္ေတြျပည့္ေအာင္ ျဖည့္ေပးႏိုင္တာေပါ့! ဂ်ဳံမုန္႔နဲ႔ အသားေတြကိုလည္း တစ္နပ္စာ ဖက္ထုပ္လုပ္ဖို႔ေလာက္ပဲ ဝယ္လာခဲ့..
ယြီေရွာင္ေခ်ာင္းက အဘြားႀကီးလက္ထဲကေငြေတြကို ၾကည့္ရင္း သူမပါးစပ္ဟာ ဆန္႔ငင္ငင္ ျဖစ္သြားတယ္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ သူမဟာ ေငြေတြေလွ်ာက္သုံးရေအာင္လည္း ေပးလိုက္တဲ့ေငြက ဘာမွေတာင္မရွိဘူး.. ဒါကို တတြတ္တြတ္နဲ႔ သူ႔ခမ်ာ ေခြၽတာခိုင္းလို႔ကို မၿပီးႏိုင္ေတာ့ဘူး။
ယြီဟိုင္ ေငြကိုယူၿပီး အိမ္ထဲက တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ထြက္လာခဲ့တယ္။ ဒီေန႔က ထူးထူးျခားျခား ေနထြက္လို႔ေနတယ္။ ေျမႀကီးေပၚက ႏွင္းေတြက ႏြားသားေပါက္ေလာက္ကို ထူေနခဲ့ေပမယ့္လို႔ ႏွစ္သစ္ကူးအတြက္ လိုအပ္တာေတြဝယ္ဖို႔ ၿမိဳ႕ကိုသြားၾကမယ့္သူေတြ ရွိဆဲျဖစ္သည္။ ႏွင္းေတြ ရက္အေတာ္ၾကာ က်ေနခဲ့ေတာ့ လူေတြလည္း ႏွစ္သစ္ကူးပြဲအတြက္ ဘာမွ မဝယ္ၾကရေသးဘူးကိုး။ ဒါေၾကာင့္ ေနေလးထြက္တုန္းေလး လိုတာေတြ အေျပးလာဝယ္ၾကတာေပါ့။ ယြီဟိုင္ရဲ႕ အႀကီးဆုံးဦးေလးက ဒီေန႔ၿမိဳ႕ထဲသြားဖို႔ စီစဥ္ထားၿပီးသား။ ဒါေပမယ့္ ယြီဟိုင္တစ္ေယာက္ စြတ္ဖား လာငွားေတာ့ ေနက ေနာက္ေန႔ေတြလည္း ထြက္ဦးေလာက္မွာပါဆိုၿပီး ေနာက္ေန႔မွပဲ ၿမိဳ႕ထဲသြားဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။
ယြီဟိုင္က အပိုေတြမဝယ္မိေအာင္ အေစ့အဆန္ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ဆီကိုပဲ တန္းသြားခဲ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ က်င္းငါးဆယ္ေလးတဲ့ ေျပာင္းဆန္မုန္႔နဲ႔ ဂ်ဳံမုန္႔ ငါးက်င္းတို႔ကို ဦးစြာဝယ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ သားသတ္သည္ဆီသြားၿပီး အသားႏွစ္က်င္းေလာက္ ဝယ္ခဲ့တယ္။ အဖြားက်န္းေပးတဲ့ေငြက မေလာက္ေတာ့ သူ႔ထဲကပါစိုက္ၿပီး ေပးခဲ့ရေသးတယ္။
လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္း သူဟာ က်ိန္ရႈံစားေသာက္ဆိုင္ရဲ႕ ဆိုင္တာဝန္ခံနဲ႔ ပက္ပင္းတိုးမိတယ္။ ဆိုင္တာဝန္ခံက ယြီမိသားစုထဲမွာ သူတို႔သခင္ တအားေလးစားရတဲ့ မိန္းကေလးရွိတာကိုသိေတာ့ ယြီဟိုင္ကို ပ်ဴငွါစြာ ႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္။ ယြီဟိုင္တစ္ေယာက္ ႐ိုးရွင္းတဲ့ကုန္ၾကမ္းေတြကိုပဲ ဝယ္လာတာေတြ႕ေတာ့ သူ ေပါင္မုန္႔ဆိုင္က ဝယ္လာခဲ့တဲ့ မုန္႔အခ်ိဳနဲ႔ သၾကားလုံးေတြကို သူ႔တတိယသခင္ေလးက်ိဳးက မိန္းကေလးယြီနဲ႔ သူ႔ေမာင္ငယ္ေလးအတြက္ ေပးခိုင္းထားတယ္လို႔ဆိုကာ ယြီဟိုင္လက္ထဲ အတင္းအက်ပ္ ထိုးထည့္ေပးခဲ့တယ္။
ယြီဟိုင္က ၿမိဳ႕ထဲေရာက္တုန္း အသားေပါက္စီေတြ ဝင္ဝယ္ၿပီး သူ႔သားလုပ္တဲ့ လက္သမားဆိုင္ဆီ ခဏဝင္ခဲ့တယ္။ သူ႔သားအတြက္ ေၾကးဒဂၤါးအနည္းငယ္ကိုလည္း ေပးထားခဲ့တယ္။
ဒါေပမယ့္ ယြီဟိုင္အေနနဲ႔ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ သူ႔သားဟာ မိသားစုဆီက ရလာတဲ့ေငြေတြဆို သုံးဖို႔တြန္႔ဆုတ္ေနတတ္ၿပီး အဲ့အစား စုပဲစုေနခဲ့တာကို သတိျပဳမိသြားတယ္။ ေဘးဒုကၡအျဖစ္ခံၿပီး ယြီဟန္ခမ်ာ အသက္ေတာင္ဆုံးေတာ့မလို ျဖစ္ခဲ့ရွာတာ။
ဒီလိုနဲ႔ ႏွစ္သစ္ကူးေန႔ဟာ တျဖည္းျဖည္းနီးလာတယ္။ ႏွစ္သစ္ကူးအႀကိဳေန႔ရဲ႕ မနက္ခင္းမွာေတာ့ အမ်ိဳးသမီးလ်ိဳက သူ႔သမီးႏွစ္ေယာက္နဲ႔ စားဖိုေဆာင္ထဲ လုံးပမ္းေနခဲ့တယ္။ ယြီဟိုင္ဝယ္လာခဲ့တဲ့ အသားႏွစ္က်င္းက အဆီဖတ္ေတြေတာ္ေတာ္ပါတာမို႔ အမ်ိဳးသမီးလ်ိဳက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ဝက္ဆီလုပ္ဖို႔ ဖယ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ညေနက် ဖက္ထုပ္ထဲထည့္မယ့္ အစာသြပ္လုပ္ဖို႔ အဆီဖတ္အနည္းငယ္ကို ေဂၚဖီပါးပါးေလးေတြထဲ ထည့္နယ္ဖို႔ ခ်န္ထားလိုက္တယ္။
ေဆာင္းတြင္းဆိုေတာ့ ရာသီထြက္သီးႏွံကလည္း မုန္လာဥျဖဴနဲ႔ ေဂၚဖီေတြပဲရွိတာကိုး။ ယြီေရွာင္ေခ်ာင္းက ႏွစ္သစ္ကူးစားပြဲအတြက္ ဟင္းခ်က္စရာ အလုံအေလာက္မရွိမွာကို ေတြးထားမိေတာ့ ကုတင္ရဲ႕ေဘးနားမွာ ပဲပင္ေပါက္ေတြကို ႀကိဳစိုက္ထားခဲ့တယ္။ ဒါ့အျပင္ ေရွာင္ေခ်ာင္းဟာ ကန္းစြန္းဥအမႈန္႔နဲ႔ လက္လုပ္ၾကာဆံေတြကိုလည္း ကိုယ္တိုင္အသင့္လုပ္ၿပီး ျပင္ဆင္ထားခဲ့တယ္။
ကန္စြန္းဥအမႈန္႔နဲ႔လုပ္ထားတဲ့ ၾကာဆံေၾကာင့္ သူ႔တို႔ရဲ႕ ႏွစ္သစ္ကူးစားဝိုင္းေလးက နည္းနည္း ဖြယ္ဖြယ္ရာရာေတာ့ ရွိေနခဲ့တာေပါ့။ ေဂၚဖီနဲ႔မုန္လာဥျဖဴထည့္ခ်က္ထားတဲ့ ၾကာဇံခ်က္၊ ေဂၚဖီခ်ိဳခ်ဥ္ေၾကာ္၊ မုန္လာဥျဖဴႏွပ္၊ မႈိနား႐ြက္ေဂၚဖီေၾကာ္၊ ႂကြပ္ယြတဲ့မုန္လာဥခ်ဥ္အရံဟင္း၊ ပဲပင္ေပါက္အေျခာက္ေၾကာ္စသျဖင့္။ ဒါ့အျပင္ ဝက္သားကို ပါးပါးလွီးၿပီး ပဲပင္ေပါက္နဲ႔ ၾကာဆံေရာခ်က္ကာ ေနာက္ထပ္ဟင္းတစ္ခြက္ကို ဖန္တီးခဲ့တယ္။ ဟင္းရည္အတြက္ကိုေတာ့ ေဂၚဖီနဲ႔ ပဲပင္ေပါက္ကိုပဲ ထည့္ျပဳတ္လိုက္တယ္။
ဟင္းပြဲေတြလည္းခ်ေရာ အစားေ႐ြးတဲ့ အဖြားႀကီးက်န္းေတာင္ ေတာ္ေတာ္အံ့အားသင့္သြားခဲ့တယ္။ သူမအေနနဲ႔ ဒီမုန္လာဥျဖဴ၊ ေဂၚဖီ၊ ပဲပင္ေပါက္ေတြနဲ႔ ဒီေလာက္ဟင္းလ်ာ မ်ားမ်ားစားစား ဖန္တီးႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ တစ္ခါမွ မေတြးခဲ့ဖူးဘူးေလ။
အရသာကလည္း အားလုံးရဲ႕ပုံစံကို အကဲခတ္လိုက္တာနဲ႔ ေကာင္းမွန္းထင္ရွားေနတယ္။ ဘာလို႔ဆိုအားလုံးက စကားေတာင္ မေျပာေတာ့ဘဲ ေခါင္းမေဖာ္ႏိုင္ေအာင္ကို တြယ္ေနၾကတာကိုး။
လူႀကီးမင္းယြီဟာ ၾကာၾကာမွတစ္ခါသာ အရက္ကိုေသာက္ရေတာ့ သူ႔သားသုံးေယာက္ရဲ႕ခြက္ထဲ အရက္ငွဲ႔ေပးလိုက္ၿပီး ေက်နပ္အားရမႈအျပည့္နဲ႔
ဒုတိယေခြၽးမ ဟင္းခ်က္တာက ပိုတိုးတက္လာတာပဲ!
YOU ARE READING
သက်တန့်ရောင် မိန်းမပျို Book 1 (MMTranslation)
Fantasyခေါင်းစဉ် - သက်တန့်ရောင် မိန်းမပျို (ဘာသာပြန်) မူရင်းခေါင်းစဉ် - Fields of Gold အမျိုးအစား - သဘာဝလွန်၊ စိတ်ကူးယဉ်၊ အချစ်ဇာတ်လမ်း၊ ဘဝအတွေ့အကြုံ အပိုင်းရေ - ၇၃၂ ပိုင်း မူရင်းရေးသားသူ - ကွေ့ဟွားချင်းယွီ ဘာသာပြန်ဆိုသူ - The 8Black Hands
