1 OMEGA / Askıda

"Ben seni asla affetmeyeceğim."

300 yorum sınırı koyuyorum 7 days'i yazacağım, zaman kazanmam lazım. Umarım geçersiniz<3 iyi okumalar.

***

"Külleri bodrum katında olmalı arkadaşımız sizi yönlendirsin-"

Jimin kollarının arasındaki bedeni daha da sıkarken, omeganın bedeninin yavaştan titremeye başladığını hissediyordu. Sinirlenmeye başlayan vita ise omega yerine konuşmaya başlamıştı. "Siz ne dediğinizi farkında mısınız ulan?! Yeniden bakın."

"Biz-"

"Bak dedim lan!"

Kadın karşısındaki pembe gözlere sorgular biçimde bakarken kaşlarını çatmıştı ama yeniden kontrol etmekten geri de kalmamıştı. Onları alttan almak zorundaydı, bu ilk karşılaştığı olay değildi. "Üzgünüm..." dedi sadece kadın.

Jimin'in cidden öfke sorunları mı vardı?

Bir eli omeganın belini sıkarken, omega ise yüzünü vitanın şeker kokan boynuna gömmüş ve ağlamaya başlamıştı. Jimin sertçe elini önündeki masaya vurdu ve bağırıp herkesin dikkatini onların onun üzerine çekmeye başladı.

"Bize bir açıklama borçlusunuz! Bize sormadan, haber verilmeden böyle bir şey nasıl mümkün olur?!"

"Bakın daha fazla böyle bağırmaya devam ederseniz güvenliği çağırmak zorunda kalacağız, acınızı anlıyorum, haberiniz olmadığını bilmiyordum ama biz sadece danışmanız, hastaları ve insanları rahatsız etmek yerine doktorla konuşmayı tercih edin. Bu bizim işimiz değil!"

Kadın neredeyse taramalı tüfek gibi konuştuğunda haklı olduğunu Jimin de farkındaydı. Bu yüzden dişlerinin arasından yavaşça tıslayarak konuştu. "O zaman o aptal efendinizi çağırın."

Lanet olası o adamın dibinden kaçtıkça yine başladıkları yöne düşüyorlardı ve bu inanılmaz sinir bozucu bir şeydi. Vita kadına ters bir bakış attı ve onun telefonu eline almasını izledi. Kadın karşı hattın açılmasını beklerken kısa bir uyarı yaptı. "Efendimize hakaret edilmesi hapis veya daha başka sorunlar doğurabilir. İsterseniz bu konuda dikkat edin."

Sikmişim efendisini de sizi de.

Taehyung büyükannesinin ismini sayarak daha şiddetli bir halde ağlarken Jimin artık daha fazla endişeleniyordu. Onun alnına düşen saçlarını öptü ve yavaşça ilerideki koltuklara adımlamak istedi ama bir anda yanına heybetli bir adamın gelmesi ile kaşlarını çattı. Adam genç duruyordu ve aşırı havalı giyinmişti. "Size yardım edeyim izninizle." Kötü çocuk tarzının ardından kibar biri çıkmasına şaşırdı Jimin.

"Sen kimsin lan?"

"İsmim Vernon. Babama ziyarete gelmiştim ama sonra sizi gördüm."

"Bırak ben hallederim."

"Bana güvenebilirsiniz." Vita onun alfa olduğunu hemen anlamıştı, elindeki su ve peçetelere baktı. Gözleri hüzünle bakıyordu, onda ufacık bir art niyet bulsa siktiri çekecekti ama kurdu ona güvenmesini söyledi. Bu, kurdu doğduğundan beri onu ilk kez hissedişiydi.

"Çevre alfalar ile kaynıyor." diye fısıldadı sonra. Geçen olanları biliyordu Jimin bu benzer sözler ile neler yaşandığını ancak ona güvenmeyi seçti. Bu yüzden sadece başını onaylar biçimde salladı. Alfa omeganın bir kolunu aldı ve omuzuna koydu. Jimin de aynısını yapınca hıçkırarak ağlayan omegayı yürütmeye çalıştılar. "Çok dikkat çekiyorsunuz, sizi tanımıyorum ama sizin için endişelendim."

"Saolasın."

"Arka bahçeye gidelim isterseniz orada daha rahat olur, hem hava alır."

"Herhangi yanlış bir hareketinde seni götünden tavana asarım."