1 OMEGA / Askıda

"Kimsin Sen?"

Taehyung rüzgarlı gecede mavi gözlerini kısmak zorunda kaldı. Kırmızı motoru ile son sürat ilerlerken nihayet duvar görüş açısına girmişti. Tüm gün boyunca aklına kötü düşünceler gelmişti yolculuk esnasında çünkü bu yolculuğun kötü bitme olasılığı yüksekti, tıpkı büyükannesinin dediği gibi.

Yine de gecenin ve rüzgarın tadını çıkarmış, acıktığında tıka basa yemiş ve bir kenara kıvrılıp tatlı uykusundan mahrum etmemişti kendisini. Sanki adım attığı her yer eviymiş gibiydi. Çünkü Taehyung pozitif olmayı severdi. O her şeye rağmen hayatı seviyor ve anlarının tadını çıkarıyordu.

Nihayet koca bir günün ardından motosikletini ormana bıraktı ve geri kalan yolu yürüyerek katletmeye karar verdi. Hem bu ona iyi gelirdi, bacakları açılır, yüzmek için güzel bir ısınma olabilirdi. Taehyung ormanda kimseye gözükmemek için yürümeye başlamışken o sırada bilim adamı olan Jeon'un uyumaya hiç niyeti yoktu.

Adam gelecekleri için endişeleniyordu. Kurtlar ürüyemiyordu, çoğu beta geçmişte yaşanılan salgın yüzünden hamile kalamıyordu. Dünyada sayılı çocuk vardı, gelecekleri tehlike altındaydı. Çalışmalarının hiçbiri olumlu sonuç vermiyordu. Bir omega yaratamıyordu.

Adam yerinden kalktı ve saçlarını geriye atıp yürürken balkonunun mükemmel manzarasına takıldı. Gece şehir ışıklarına takıldı, saçlarını savuran rüzgarın karşısında gözlerini kapattı sakinleşmek ister gibi. Belki de alfa Yoongi haklıydı. Kendisine zaman ayırmalıydı. Böylece biraz gevşediğinde aklına daha yaratıcı fikirler gelebilirdi.

Elleri pantolonun cebindeydi, beyaz doktor önlüğünün altındaki kasları oldukça belli oluyordu. Spor yapmayı seviyordu, bu da vücuduna oldukça yansımıştı tabii. Adamın gece karası kısa siyah saçları, yine aynı şekilde gözleri ve bembeyaz, pudra gibi bir teni vardı. Kurtlar ona adeta tapıyordu. Adam neredeyse tüm hayatını işlerine adamıştı ve birileri ile takılmak onun için her zaman geri plandaydı fakat bazen kulaklarında Yoongi'nin fısıltılarını duyuyordu. Lalisa bir alfa, siz mükemmel ve güçlü bir çift olurdunuz.

Ancak adam bunu istemiyordu. Bir omegaya ihtiyacı vardı, ona omega lazımdı. Kurtlar omegalar olmadan daima eksik olacaktı. Bunun herkes farkındaydı ancak elden bir şey gelmiyordu. Eğer dünyada beta veya alfalar olmasaydı yine aynı durum olacaktı. Bu ana ırklar olmadan hayat geçmezdi.

Adam başını geriye atıp inledi ve "lanet olsun!" diye bağırdı. "Asla yapamayacağım." diye isyan etti arkasından. Geri odasına döndü ve masadan arabasının anahtarını aldı. Hava almaya gidecekti, belki sahilin orada bir tur atardı.

Bu sırada omega olan ormanda koşmaya başlamıştı, gittikçe hızlanıyor ve heyecanı ayaklarına vuruyordu. Sadece ilaca ihtiyacı vardı. Bir ilaca ihtiyacı vardı. Alfalardan kesinlikle uzak durması lazımdı alfa ama ihtiyar kadın için. Betalar onun feromonlarını hissedemezdi. Zaten onların içine karıştığı vakit biliyordu ki gerginlik ve korkudan dolu dolu feromon salgılayacaktı. Keşke güvenilir bir beta arkadaşı olsaydı.

Jeon sahile gelmişti. Her yerde açılan neon renkli ışıklara sahip sahiller genç kurtlar ile kaynıyordu. Bundan rahatsız oldu ve biraz daha sessizlik isteyip oradan iyice uzaklaştı. Adamın içindeki sıkıntı hiç bitmeyecek gibiydi. Belki de sahil iyi bir fikir değildi. Kendine birkaç akçaağaç otu veya mor söğüt dalı bularak yeni bir karışım, ilaç yapabilirdi. Neyden uzaklaşmak için gittiğinin o da farkındaydı ama elinde değildi.

Hayatında değerli biri olmayınca o da sarf edeceği tüm değeri işine adamıştı. Başını iki yana salladı olumsuz düşünceler eşliğinde. Kendisinin iflah olmayacağının farkındaydı.

Burada bitkiler satan ihtiyarın yolun üst caddesinde olduğunu biliyordu. Bu yüzden yürümeyi seçti ve arabasına hiç geri dönmedi. Gecenin renkli ışıklarını seviyordu, bu adayı seviyordu. O ışıkların altında biraz daha gezinmeye ihtiyacı vardı.