1 OMEGA / Askıda

"İMDAAAAAT!!"

6 saat sonra;

Jungkook derin bir nefes aldı karşısındaki iki bedene bakakalırken. Her şeyi hazırdı. Tüm laboratuvar hazırdı. Bugün Taehyung'un yardımı ile Jimin'i omega yapacaktı. İlk kez deneyeceği bir durumdu. Bir omega yardımı ile insanı omega yapacaktı. Eğer başarılı olurlar ise işte o zaman insanlar onlardan korkabilirdi.

Taehyung, Jimin'i bilmiyordu. İkisinin aynı evde yaşadıklarını ise hiç bilmiyordu. Jimin ise bağlı kaldığı yerin bir ev olduğunu bilmiyordu. Şimdi İse o ikisi yan yana bir halde yatıyor, Jungkook ise kendini biraz sonra yapacak şey için hazırlıyordu.

Kendi laboratuvarı ikisi için yeterli değildi bu yüzden iş yerindeki laboratuvara getirmişti ikisini de. Ayrıca Taehyung uyandığı zaman evde olduğunu fark etme riski vardı bunu göze alamazdı.

Yunho kapıdan içeri girdi ve girer girmez kilitledi. "Her şey hazır efendim."

"Güzel. Koridoru kapattığımıza göre başlayabiliriz."

Jungkook, Taehyung'un başucunda duruyordu. Lakin omegadan sesler gelmeye başladı, sonra bir anda Taehyung'un gözlerini açtığını görünce sahiden şaşırdı. Nasıl uyanabilirdi? Taehyung gözlerini açtığında Jungkook'u ters ve bulanık görüyordu.

"Jungkook... B-bitti mi?"

Jungkook onun yanağını okşadı. "Bebeğim... Daha başlamadık ama."

"B-başlamadık mı?"

"Kıyamayıp ilacı az verdiğim için ayılmış olmalısın. Bir doz daha vereceğim sana. " oysaki Jimin'e verdiğinin yarısını Taehyung'a vermemişti bile. Onun koluna yeniden bir dozu daha enjekte ederken oldukça narin görünen tenini hafifçe tutuyor, canını yakmamaya çalışıyordu.

"Jungkook... Kabus gördüm ben. Çok korktum."

Jungkook elindeki iğneyi bir kenara attı ve eski yerine geçip onun alnından öptü. Birbirlerine ters oldukları için omega gözlerini baya yukarıda tutuyordu. Ona bakmak yorucu olabiliyordu bu yüzden Jungkook onun alnını öptüğünde gözlerini kapattı ve o geri çekildiğinde kısık gözlerle karşıya baktı.

Jungkook ise onun yanına bir tabure çekti ve elini tutu. Yunho sadece onları izliyor ve ne ara bu kadar samimi olduklarını çözmeye çalışıyordu.

"Ne gördüğünü anlatmak ister misin bebeğim?"

"Omega bir bebeğim oluyordu... Ancak tüm insanların toplanıp onu öldürdüğünü gördüm karşımda. Çok korktum."

Eğilip bu sefer onun gözaltlarından öptü. "Kıyamam sana ben. Endişelenme, hamile olmayacaksın. En azından şimdilik... Ayrıca olsan bile asla öyle korkunç bir şeyin olmasına izin vermem. Sikmişim insanları."

Jungkook onun saçlarını okşamaya devam etti. Omega şimdi biraz daha halsiz hissediyordu ve göz kapakları kapanmak için direniyordu. Jungkook ise onu uykuya tutmak için çabalıyordu.

"Hadi bana bebeğimizi nasıl göründüğünü söyle."

Taehyung gülümsedi. Bebeğinin güzelliği aklına geldikçe daha fazla gülümsüyordu, sonra ise mırıldandı. "Çok güzeldi... Alınma ama sana hiç benzemiyordu, sarışın ve mavi gözlüydü... Tıpkı benim gibi..."

Daha fazla ilacın gücüne dayanamayan omega en sonunda gözleri tamamen kapattı ve derin bir uykuya daldı.

"Eğer bir bebeğimiz olsaydı... Kesinlikle sana benzemesin isterdim." Sonra tekrar onun alnını öptü ve yerinden kalktı, tabureyi bir kenara çekti.

Lakin Jungkook onunla birlikte olduktan ertesi gününde neden böyle bir rüya gördüğünü anlamamıştı. Omeganın hamile kalma endişesi bilinçaltına işlemiş olabilir miydi?