Unicode🧡
"အကို ရရဲ့လား"
"အင်း ရတယ် ရတယ်"
"တကယ်အဆင်ပြေရဲ့လား"
"ပြေတယ် "
"အရမ်းနာနေလား"
"နည်းနည်းပါပဲ"
ဒီကလေးမျက်နှာ ကျတော်နဲ့အရမ်းနီးနေတယ်..အရမ်းပဲ။
ကျွန်တော့်ရဲ့ အသက်ရှုထုတ်မှုက သူ့ရဲ့နှာဖျားလေးကိူတောင် ထိနေပြီ။
ဘာလို့မှန်းမသိ သူ့ကိုမြင်ရတဲ့အခါတိုင်း ကဗျာဆရာဖြစ်ချင်လာတယ်။သူရဲ့ပုံစံကပဲ ကဗျာဆန်နေလို့လား ကျွန်တော်ကပဲ ပိုလွန်းနေတာလား။"အကို"
"ဟမ် အင်းပြော"
"အဆင်ပြေသွားပြီလား"
"အင်းအင်းရပြီ စာပြန်ဖတ်တော့"
"ဟုတ်"
ဘယ်လိုဖြစ်ရတာပါလိမ့် ပြောကာမယ်ဆိုမှ လျှာကိုက်မိရတယ်လို့ကွာ...
ကျစ်!!နာလိုက်တာ တော်သေးတယ်အကိုက်လွန်ပြီးလျှာပြတ်သွားမှစကားပါပြောမရဖြစ်နေဦးမယ်။"အကို"
"အင်း ပြောလေ"
"တခြား စာအုပ်ပဲဖတ်လို့ရမလား"
"ဘာလို့လဲ "
"ဟိုနေ့ကလိုမျိုး ကဗျာတွေသဘောကျလို့"
"ဟုတ်လား"
တားလဲတားချင်တယ်၊မတားလဲမတားရက်ဘူး။သူက သူသဘောကျတဲ့အရာကိုဖွင့်ပြောလေ့မရှိတဲ့ ကလေးမို့ ပိုအခက်တွေ့မိတယ်။
ထားပါတော့ သူပျော်နေရင် ပိုအဆင်ပြေပါတယ်လေ။"ဖတ်လေ..ကုတင်ပေါ်က စာအုပ်တွေက ကဗျာစာအုပ်တွေကြီးပဲ"
"ဟုတ်..."
ကလေးကို သကြားလုံးပေးသလို သူပျော်နေတယ်။ဘာလို့များ သူကဗျာတွေကို သဘောကျသွားပါလိမ့်။
' သူနဲ့ကျွန်တော်..
စကားလုံးတွေ ပျောက်ရှသွားတဲ့အခါ
သူလည်းမကြိုးစားတော့သလို
ကျွန်တော်လဲမကြိုးစားတော့နှစ်ယောက်လုံး သာတူညီမျှ...
သူလည်းသူ့ဘာသူ
ကျွန်တော်လည်းကျွန်တော့်ဘာကျွန်တော်
နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်တော်တို့ပါပဲ။ '
YOU ARE READING
မြတ်နိုးရပါသော သုံ့ပန်း[ Beloved Captive ]
Action"ဤသုံ့ပန်းငယ်..ဘယ်လမ်းဝယ် ပွင့်လန်းနိုင်မည်လဲ။" This fiction is my own creation. Places and names are just my imagination. I have no intention of insulting anyone and this articles are not about the Burmese military. Both Unicode and Zawgyi are ava...