သက်တန့်ရောင် မိန်းမပျို Book 1 (MMTranslation)

အခန်း ၁၆၈ - ချမ်းသာကြွယ်ဝခြင်း

"ေမြးစားအေဖ အဲ့ဆိုင္ႏွစ္ဆိုင္ဝယ္ရင္ ဘယ္ေလာက္ကုန္မလဲ"
ယြီေရွာင္ေခ်ာင္းက အခ်ိန္တိုေလးအတြင္း ထိုဟာဝယ္ဖို႔ ေငြအမ်ားႀကီးမရွာႏိုင္မွာ စိုးေနတယ္။

ဖန္းဇီက်န္းက သူသမီးကလည္း သူ႔အႀကံကိုသေဘာတူေတာ့ သူက ဆိုင္ခန္းေတြ ဝယ္တဲ့သူ ျဖစ္တာထက္ကို ပိုေပ်ာ္ေနေတာ့တယ္။ သူကၿဖီးေနေအာင္ ၿပဳံးလိုက္ၿပီး
"ငါ့သမီး...ေဈးႏႈန္းအတြက္ စိတ္ပူမေနနဲ႔ ပိုက္ဆံမေလာက္ရင္ ဒီေမြးစားအေဖက ေပးမွာေပါ့ ပိုက္ဆံေတြ အမ်ားႀကီး ရွာႏိုင္တဲ့အခါက် ျပန္ေပး!"

ယြီေရွာင္ေခ်ာင္းက သူ႔ကိုမ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္တယ္။ သူမသာ ဒီအႀကံကိုလက္ခံၾကည့္ပါ့လား ေနာက္က် ျပန္ေပးခ်င္တယ္ဆို အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပၿပီး ယူဖို႔ျငင္းေနမယ္ဆို သူမေသခ်ာသိတယ္။ သူမအေဖက သူမကို ေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံေနတာပဲေလ ထပ္ၿပီး လူေတြက သူ႔ေငြနဲ႔ အာဏာကို အခြင့္ေကာင္းယူပါတယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ အေျပာမခံႏိုင္ေပ။ ထို႔သို႔ဆိုရရင္ ေမြးစားအေဖရဲ႕အိမ္မွာလည္း ေမြးစားအေမရွိေသးသည္။ ေမြးစားအေမသာ သူမကို မေတာ္ေလာဘႀကီးၿပီး မေရာင့္ရဲတဲ့သူလို႔သာ ထင္သြားရင္ သူမဘယ္လိုျပန္ျပင္ဆင္ရမလဲကို သိမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။
က်ိဳးက်ီ႐ႊီရဲ႕မ်က္ႏွာေပၚမွ အၿပဳံးက ပိုလို႔ေတာက္ပလာတယ္။ သူက ဖန္းဇီက်န္းကို သတိနည္းနည္းထားၿပီး ေျပာလိုက္တယ္

"သခင္ႀကီးဖန္း, ေရွာင္ေခ်ာင္း ဆိုင္ေတြဝယ္ဖို႔ ပိုက္ဆံမေလာက္မွာ စိတ္ပူစရာမလိုပါဘူး။ သူက အခုဆို လုံးဝကို ခ်မ္းသာတဲ့မမေလးျဖစ္ေနၿပီ။ စက္႐ုံကရမယ့္ အျမတ္ေတြကိုေတာင္ ထည့္မတြက္ေသးနဲ႔ဦး ဘဲသားေပါင္းက ရတဲ့အျမတ္နဲ႔တင္ အဲ့ဒီဆိုင္ႏွစ္ဆိုင္ဝယ္ရေနၿပီ!

ေဈးကြက္ထဲ ဘဲသားေပါင္းေရာက္ေနတာ ႏွစ္လေလာက္ေတာင္ရွိေနၿပီ။ ဘဲသားေပါင္းတစ္ပြဲအတြက္ ေရွာင္ေခ်ာင္းက တစ္လ်န္ ဝက္ေလာက္ ျပန္ရတယ္။ ထန္ကူၿမိဳ႕က က်ိန္ရႈံစားေသာက္ဆိုင္နဲ႔ ၿမိဳ႕ေတာ္က ေနာက္တစ္ဆိုင္က ေနတိုင္း အနည္းဆုံး ဘဲသားေပါင္း ပြဲ၂၀၀ေလာက္ ေရာင္းရတယ္။ ေျပာရမယ္ဆို ေရွာင္ေခ်ာင္းက သေဘာတူညီမႈကေန တစ္ေန႔ကို လ်န္ရာေက်ာ္ေလာက္ရေနတယ္။ သူမကို ခ်မ္းသာတဲ့မမေလးလို႔ ေခၚတာ ခ်ဲ႕ကားေျပာေနျခင္းမဟုတ္ေပ။