I'm Crazy In Love With A Runaway Badboy Prince

chapter 18

Dumilim ang mukha ko at tinitigan siya ng masama. Ngumisi lang rin ito na parang close kami, na parang kilalang-kilala namin ang isa't-isa. Nawala ito at lumapit siya sa akin. Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa na sinusuri ang kabuuhan ko. Umismid ako at tumingin sa malayo.

"So, you are Bellina...? Now I know why Soo-joon loves you." Kwang soon uttered while looking at me coldly. "I'll give you ten pieces gold bar just stay away from my son!" He offered.

Hindi ko napigilang mapahalakhak. Really, huh...? Ten pieces gold bar for leaving Soo-joon. Ano bang akala niya sa akin, mukhang gold bar? How dare him!

I smirked. "Hindi sapat ang ten pieces na gold bar para sa gusto mo mr. Lee!" Sinadya ko talagang magtagalog para hindi niya ako maintindihan.

Tumalim ang titig niya sa akin saka biglang humalakhak. "Got you! say it, How much do you want?"

Lumubo ang mga mata ko sa pagkabigla. He can understand tagalog...? Ang galing ng taong ito huh...! Lee kwang-Soon can understand tagalog.

"Twenty, thirty, fifty or hundred? Don't be ashamed... Claim your prize, go ahead!" He added.

"Hundred of gold bar? Sorry mr. Supreme leader but it is not enough for me." Matigas kong sagot.

Kwang soon became serious. "What!? Okay, say it how much you want?"

Matapang akong tumayo sa kanyang harapan at tinitigan siya ng seryoso para ipakita sa kanya na seryoso ako sa susunod kong sasabihin. May kasabikan rin niyang hinintay ang sasabihin ko.

"I want to be Soo-joon's first lady the time he will be the supreme leader of North Korea," I bravely said. "I don't need your gold bar, Kwang soon."

Umigting ang panga ni Kwang soon sa sinabi ko. Parang gusto na niya akong balatan ng buhay sa galit niya. Kumabog naman ang puso ko dahil dito. Nakakatakot siya, subra!

"Do you want to die?! " He threatened me.

Takot na takot ako pero hindi ko pinahalata iyon sa kanya. Pinapakita ko sa kanya na walang epekto sa akin ang pananakot niya. Tumawa ako ng mapakla. Lalo namang nandilim ang kanyang mukha dahil dito.

"I watched videos about you, sir. That time, I was afraid of you but now... For me you're just nothing! You're just a human knows how to threaten! Hindi ka dapat katakutan!"

Biglang lumitaw ang palad ni Kwang soon sa eri para sampalin ako. Napaurong ako habang nakapikit ang mga mata. Taas-baba ang puso ko na hinihintay ang palad niya sa aking pisngi. Pero isang minuto na pero walang dumapo na palad sa pisngi ko.

Binuksan ko ang aking mga mata, mukha ni Kwang soon ang una kong nakita. Nakatingin siya sa gilid ko na hindi makapaniwala. Tumingin ako sa kung saan siya nakatingin, nanlaki ang aking mga mata sa kung sino ang aking nakita roon.

Nakahawak ang kamay ng bagong dating sa kamay ni Kwang soon para pigilan akong saktan. Anong ginigawa niya dito? Paano niya nalaman na nandito ako? Binalik ko ang aking tingin kay Kwang soon, nagliliyab na ito sa galit.

"What are you doing here?!" matigas na tanong ni Kwang soon kay Soo-joon na nasa aking gilid. "Do you really disobey me because of this gir!?" Tinuro niya ako.

"Mianhae, appa! But you promise me not to hurt her!" Singhal ni Soo-joon dito.

"I never did!" Kwang soon answered irritatedly.

"I quit being your son!" Soo-joon shouted. "Ayaw ko nang maging tagapagmana mo! Alam mo kung bakit ko pa iyon ginagawa! But now, I'm done!"

Patapon na binitawan ni Soo-joon ang kamay ng kanyang ama. Dinampot niya ang kamay ko at hinila ako palayo kay Kwang soon. Pero bago pa kami nalayo muling nagsalita ito na kinatigil namin sa paghakbang.