Reincarnated as the Seventh Princess (Book 2/3) (COMPLETED)

Kabanata XCVI

ELIANA'S POV

Halos gabi na rin nang makabalik kami ni Eryx sa palasyo ng kaharian ng Umoewin. Pasimple pa kaming dumaan sa likurang bahagi ng palasyo dahil baka kung ano pang tsismis ang kumalat sa aming dalawa lalo na at nagsisimula na rin magsidatingan ang mga bisita ni Zephyr para sa kanyang enggrandeng selebrasyon.

"Dadalo ka pa ba sa pribadong hapunan na inihanda ni Prinsipe Zephyr?" Dinig kong tanong pa ni Eryx bago kami mag-iba ng tinatahak na pasilyo. Ako ay pabalik sa silid ng reyna habang siya naman daw ay magpapahinga muna at mukhang hindi na siya dadalo muna sa selebrasyon.

"Mukhang hindi na. Gusto ko nang umuwi." Tamad kong saad at humikab-hikab pa ako dahil dama ko na ang pagod sa katawan ko sa haba ba naman nang nilakad namin.

"Gusto mo bang ihatid na kita sa dormitoryo mo?" Suhestyon niya pa na mariin ko naman tinanggihan.

"Hindi na. May karwahe namang nakalaan sa akin." Bagot kong sagot dahil sigurado naman ako na iyon pa rin ang karwaheng gagamitin ko pauwi.

"Kung gayon ay mag-iingat ka pabalik. Paniguradong na kay Binibining Aiah na ang iyong mga damit." Saad niya pa.

Huminto rin muna kami sa pagpalakad dahil dito na talaga ang pasilyo na kung saan mag-iiba kami ng landas.

"Sige na." Tango ko pa sa kanya bilang paalam at tatalikod na sana ako nang bigla niyang tawagin ang pangalan ko.

"Eliana."

"Oh?" Taas kilay ko naman na tanong habang hinihintay ang sasahihin niya.

Sandali niya pang tinitigan ang mukha ko bago mariin na umiling at umayos ng tindig.

"Wala naman. Sinisiguro ko lang na hindi panaginip ang nangyari kanina." Kaswal niya pang pahayag dahilan para mapangiwi na lang ako sa pagtataka.

Napangiti naman siya sa ekspresyon ko pero bago pa man ako makareklamo ay marahan niyang ipinatong ang kamay niya sa ulo ko at marahang hinaplos ito. Yumuko rin siya palapit sa akin at bahagya akong nginitian.

"Salamat at magandang gabi sa'yo." Mahinahon niyang paalam saka lamang niya inalis ang pagkakapatong ng kamay niya sa aking ulo na para bang isa akong bata.

Hindi na rin ako sumagot at hinatid ko na lamang siya ng tingin palayo.

Nang tuluyan nang nakaalis si Eryx sa paningin ko ay saka lamang ako napabuga ng hangin. Maging ako rin naman ay hindi makapaniwala na nakatiis kaming dalawa na magkasama ng halos isang buong araw ng hindi nag-aaway.

Marahan ko pang hinawakan ang ulo ko na kaninang pinatungan niya ng kamay saka palihim na lang akong napangiti. Hindi na rin pala masama ang nadudulot niyang kaginhawaan sa sistema ko.

Nakakatakot lang dahil baka kapag nagtagal ay masanay na ako sa presensya niya sa tuwing mabigat ang aking pakiramdam.

"Prinsesa Eliana!" Malakas na sigaw ng isang babae na bahagyang pamilyar sa akin.

Napalingon naman ako kaagad sa pinanggilan ng sigaw na nagmula pa sa dulo ng pasilyo at namataan ko agad si Aiah na tumatakbo palapit sa akin dala ang kung anong mga damit. Sa tabi niya rin ay si Cainon na binibilisan din ang takbo saka ako padamba akong niyakap. Kamuntik pa akong mawalan ng balanse dahil sa bigat niya, pero mabuti ay naitukod ko agad ang paa ko.

"Labis pong nag-alala ang Reyna Zephariah noong tumakbo po kayo paalis at hindi na namin kayo muling nakita." Mangiyak-ngiyak na saad ni Aiah habang pinapasadahan ng tingin ang kabuuan ko kung kumpleto pa ba ako at buhay. "Saan po ba kayo nagpunta? Halos himatayin na po kami nang dumating bigla ang mga kasuotan niyo. Akala namin kung ano na po ang nangyari sa inyo." Dugtong niya pa habang patuloy pa rin siya sa pagsipat sa kabuuan ko.