လူတစ္ေယာက္မွာ အလုပ္လုပ္ရန္ ဆႏၵရွိေနသေ႐ြ႕ ရလဒ္ေကာင္းရႏိုင္မည္သာ။ အ႐ြယ္ေရာက္သူတစ္ဦးက တစ္ေန႔ကိုပ်မ္းမွ် (အနည္းဆုံး)ပင္လယ္ခ႐ုဆယ္က်င္းတူးလို႔ရတယ္။ အသက္ႀကီးတဲ့သူ၊ မိန္းမနဲ႔ ကေလးေတြကေတာ့ ကမာေကာင္ က်င္းအနည္းငယ္သာ ရၾကတယ္။ ဒီလိုနည္းနဲ႔ပဲ တုန္ရွန္း႐ြာက ႐ြာသူ႐ြာသားေတြအကုန္လုံး အလုပ္လုပ္ဖို႔ ဆႏၵရွိေနသေ႐ြ႕ တစ္ေန႔ကို ေၾကးဒဂၤါးျပားတစ္ရာေလာက္ မေမာမပန္းတဲ့နည္းနဲ႔ ရွာႏိုင္တဲ့အခြင့္အေရးရွိသြားေတာ့တယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ပင္လယ္ေမွ်ာ့နဲ႔ ကမာေကာင္ ကုန္ပစၥည္းဟာ ေစ်းကြက္ထဲ ပုံမွန္စီးဆင္းလာခဲ့တယ္။ ယြီဟိုင္ဟာ က်င္းေထာင္ေက်ာ္တဲ့ ပင္လယ္ခ႐ုေတြကို ဝယ္ျခမ္းၿပီး ပင္လယ္ထြက္ပစၥည္းေတြအကုန္လုံးကို ဆိပ္ကမ္းရဲ႕ အလုပ္႐ုံဆီကို တန္းပို႔လိုက္တယ္။ ဟင္းခတ္အေမႊးအႀကိဳင္ထုတ္တဲ့စက္႐ုံမွာ ေသလြန္သည္အထိ က်ိဳးမိသားစုကိုပဲ အလုပ္အေကြၽးျပဳမယ္လို႔ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုထားတဲ့ အလုပ္သမားေတြကိုသာ ခန္႔အပ္ထားတယ္။ ခ႐ုဆီျဖစ္ျဖစ္ ဟင္းခတ္မႈန္႔ျဖစ္ျဖစ္ ေဖာ္စပ္နည္းကိုေတာ့ လွ်ိဳ႕ဝွက္ထားရမွာေလ။ ဒါေၾကာင့္ အဓိကက်တဲ့ အလုပ္သမားေတြက က်ိဳးမိသားစုရဲ႕မ်ိဳးဆက္ေတြကိုပဲ အလုပ္အေကြၽးျပဳမွ ျဖစ္မွာေပါ့။ အလုပ္႐ုံမွာခန္႔ထားတဲ့ လုပ္သားငါးဆယ္ကို ေသခ်ာစီစစ္ၿပီး ေ႐ြးထားခဲ့တာ။ ဒါေပမယ့္ မွာယူမႈေတြမ်ားလာေတာ့ လုပ္အားေတြက ပိုၿပီးလိုလာေတာ့တယ္။
ပင္လယ္ေမွ်ာ့ကို သန္႔ရွင္းရတာက အလုပ္သမားေတြရဲ႕ အခက္အခဲဆုံးအပိုင္းပဲ။ ဒါေၾကာင့္ တတိယသခင္ေလးက်ိဳးက ဝယ္ယူဖို႔အတြက္ စည္းမ်ဥ္းသစ္တစ္ခု ထပ္ထုတ္လိုက္တယ္ : သန္႔ရွင္းၿပီးသား ပင္လယ္ေမွ်ာ့ကို ႐ိုး႐ိုးပင္လယ္ေမွ်ာ့ထက္ ေစ်းႏွစ္ဆေပးဝယ္မယ္... ဒါေပမယ့္ ပစၥည္းကေတာ့ လတ္ဆတ္ေနရမယ္။
႐ြာသားေတြေတြအတြက္ လုပ္အားနဲ႔အခ်ိန္ဟာ ေျပာစရာမလိုေပ။ ပိုလို႔လွ်ံလို႔ပဲ။ ကမာေကာင္ကို သန္႔ရွင္းရတာဟာ မခဲယဥ္းေပမယ့္ အခြံခြါလိုက္ရင္ အျမတ္ကသိပ္က်န္မွာ မဟုတ္ေတာ့ေခ်။ အတိုၿခဳံးေျပာရရင္ ပင္လယ္ေမွ်ာ့မွာကပ္ေနတဲ့ သဲေတြကိုဖယ္လိုက္ရင္ေတာင္ အေလးက သိပ္မကြာသြားဘူး။ ပင္လယ္ေမွ်ာ့ရဲ႕တန္ေၾကးက ဝက္သားေဈးထက္ေတာင္မ်ားတာမို႔ လက္ဝင္ေပမယ့္လည္း ႐ြာသားေတြက ဒီအလုပ္ကို ဆက္လုပ္ဖို႔သာ စိတ္အားထက္သန္ေနၾကတယ္။
YOU ARE READING
သက်တန့်ရောင် မိန်းမပျို Book 1 (MMTranslation)
Fantasyခေါင်းစဉ် - သက်တန့်ရောင် မိန်းမပျို (ဘာသာပြန်) မူရင်းခေါင်းစဉ် - Fields of Gold အမျိုးအစား - သဘာဝလွန်၊ စိတ်ကူးယဉ်၊ အချစ်ဇာတ်လမ်း၊ ဘဝအတွေ့အကြုံ အပိုင်းရေ - ၇၃၂ ပိုင်း မူရင်းရေးသားသူ - ကွေ့ဟွားချင်းယွီ ဘာသာပြန်ဆိုသူ - The 8Black Hands
အပိုင်း ၁၆၂ - မနာလိုမှု
Start from the beginning
