Intertwined Fates| [COMPLETED✓]

EPILOGUE

Ito na ang araw na hinihintay ko, dati noong bata ako pangarap kong makapagsuot ng gown na pangkasal, sa kagustuhan ko noon ay sinusuot ko ang gown ni Mom kahit na hindi ito kas'ya sa akin.

Everytime na isusuot ko 'yon ang laging sinasabi ni Mom is “You need to wait and learned a lesson a lot, before you wear a wedding gown you need to wear a graduation gown first.”

I keep in my mind those words, because my Mom is right I don't need to be rush, I enjoy every second before I get married pero may mga natutunan din ako.

Inaayusan na ako at kasama ko lang sila Nerva at si Mom, 'yung iba ay nasa simbahan na.

“Omg! I can't believe it, ikakasal na talaga kayo? parang kailan lang noong tinanong ka namin kung anong meron sa inyo ni Xenar ta's ex mo pala, deny ka pang babae ka, eh mahal mo pa pala sarap mong sampalin.” sabi ni Kim kaya naman natawa ang mga kasama namin at ako naman ay napairap lang.

“Whatever Kim. Tumahimik ka at baka masampal kita sa araw ng kasal ko.” sabi ko naman pero tinawanan niya lang ako.

Tumahimik na lang sila kaya ang tahimik ng loob.

Nang matapos ako ayusan tumayo ako para tignan ang sarili sa salamin.

Nang lumapit ako sa salamin namangha ako sa itsura ko, nagsilapitan sila Mom at nakisilip din sa salamin.

“You're so beautiful, Honey.” puri ni Mom sa akin kaya napangiti naman ako sa sinabi niya.

“Thank you Mom.” sabi ko habang nakatingin sa kan'ya ngumiti lang siya.

Umalis na sila Nerva at pumunta na sa simbahan at kami na lang ni Mom ang naiwan.

Sumakay na kami sa sasakyan para ihatid kami sa simbahan.

Habang nakasakay hinawakan ni Mom ang kamay ko na may singsing kaya napatingin ako sa kan'ya.

Nakatingin sa akin si Mom habang nakangiti kaya ngumiti na lang din ako.

“Yes Mom?” tanong ko ngumiti muna siya bago magsalita.

“I can't believe it's happening, remember when you were six?” tanong niya kaya tumango naman ako saka ngumiti dahil naalala ko pa 'yon.

“You were always wear my wedding gown.” sabi niya kaya naman natawa kaming dalawa.

“But now you're wearing with your own design wedding gown, I am very proud of you honey, your dream come true.” sabi niya kaya napayakap ako kay Mom.

“Thank you Mom for taking care of me, thank you when I needed a mother by my side, thanks a lot, I love you Mom.” sabi ko kaya humigpit ang yakap niya sa akin.

“Okay stop na natin 'to baka masira ang make up mo.” sabi ni Mom kaya umayos na ako.

Habang palapit kami ng palapit sa simbahan ganon din kabilis ang tibok ng puso ko hindi sa kaba kung hindi sa sobrang saya.