~ÇATI KATI~

26. BÖLÜM: Bayılma

Izuku'nun ağzından:
Odaya çıktığımda Yuto yatakta uzanıyordu.

Beni görünce oturdu Ben de karşısına oturdum.

Yuto: "Her şey iyi mi?"

Izuku: "Hmhm merak etme.

Tam olarak tanışmadık. Ben Izuku Midoriya, bana Izuku de. 14 yaşındayım, 15 e girmek üzereyim. Özgünlüğüm hayalet. Yani bir hayaletin yapabildiği her şeyi yapabilirim."

Yuto: "Wooow! Bir dakika her şey mi?!"

Izuku: "Yani daha önce hiç bir hayaletle bunu konuşmadım o yüzden tam olarak her şey mi emin değilim. Telekinezi, eşyaların içinden geçme, görünmezlik, spaceshift (Ortam içinde zıplama, ışınlanma) ölülerle iletişime geçebilme havada süzülmeye sahibim. Tabi böyle söyleyince çok gibi göründüğünün farkındayım ama hepsinden azar azar var diyebiliriz. Gerçi daha kontrol edemiyorum, 4-5 ay önce aldım."

Yuto: "Nasıl yani?"

Ona özgünlük durumumu anlattım. İntihar ettiğimi söylemedim, sadece binadan düştüğümü söyledim.

Yuto: "Özgünlüğün çok güçlü, eminim kontrol edebilirsin. Bende yardım etmek isterdim ama her zaman ortalıkta olamıyorum durumum biraz karmaşık.

Öncelikle Soyadımı hatırlamıyorum. Overhaul'dan öncesini hatırlamıyorum bile. Yani ya çok küçükken ya da bebekken onun elindeydim ve kendimi bildim bileli bana deneyler yapıldı. Özgünlüğümün tam olarak ne olduğunu bile bilmiyorum. Sanırım çoğaltma gibi bir şey.

Normalde Overhaul'un işine yaradığım için beni öldürmezdi ama bir olay oldu. Ben kaçmayı başardım ve koşabildiğim kadar koştum. Hep normal kıyafetler giymek istemişimdir. Hayatım boyunca hep beyaz pijamalar giymiştim ve dışarıdan gelen insanların farklı giyindiğini görünce buna özenirdim. Bu yüzden bir mağazaya girip sevdiğim kıyafetleri giydim ve kimseye belli etmeden kaçtım. Şu an üstümdeki kıyafetler.

Sonra Overhaul beni buldu. Beni durdurmak için özgünlüğünü üstümde kullandı. Eğer onunla gidersem yaşardım fakat bütün hayatım denek olarak geçecekti. Ben de o yüzden öleceğimi bildiğim halde kaçtım ve en sonunda bir nehire atladım. Beni bulamadı."

Overhaul'u öldürmek istiyorum.

Yuto: "Ruhum hala bu dünyada kaldı çünkü intikam duygusu besliyordum. Overhaul'un yenilmesini ve o kızın kurtulmasını istiyordum. Normalde o tuhaf ormana gitmem gerekiyordu fakat ruhum bir varlığa bağlı kaldığı için dünyada kaldım."

Izuku: "Hangi varlık?"

Yuto: "Eri. O gördüğün kız."

Ona şaşırarak baktım. Ruhların belirli nesnelere bağlı olabildiğini biliyordum fakat bir canlıya bağlı kalabildiklerini bilmiyordum.

Izuku: "O zaman siz birbirinizle daha önce konuştunuz mu?"

Yuto: "Ben 10 yaşındayken gelmişti. Çok küçük olduğu için üzülmüştüm ve onun moralini yükseltmeye falan çalışıyordum. Birbirimizi çok göremesek de aynı ortamda bulunduğumuz zamanlar olurdu. Normalde kaçarken onu da yanımda almak istedim ama her şey çok hızlı gelişti. Üç yıldır onu kurtarmanın bir yolunu arıyordum ama bulamadım çünkü hiç bir insan bana yardım edemezdi. Beni görmüyorlardı. Eşyalara da dokunamıyordum. O yüzden beni gördüğünde yaşın çok büyük olmasa da tek umudum olduğun için hemen yardım etmeni istedim."

Izuku: "Anlıyorum. Merak etme onu kurtaracağız. Kahramanlar en kısa sürede bir plan oluştururlar... Ve başına gelenlerden dolayı özür dilerim.  Ailen hakkında bir bilgin var mı?"