~ÇATI KATI~

|OVA|

Ova= seri ile aşırı bağlantısı olmayan özel bölümlere denir.

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Shinso ve Kaminari ile beden dersinde okul çevresinde dolaşıyorduk. O sırada çalılıkların arasında bir şey dikkatimi çekti. Yaklaşıp baktığımda bunun bir kağıt parçası olduğunu fark ettim.

Kaminari: "Hah? O da ne?"

İzuku: "Bilmem. Daha açmadım."

Katlanmış kağıt parçasını açtığımda garip bir el yazısı ile yazılmış kısa bir yazı ile karşılaştık.

İzuku: "Hm? Okuması biraz zor..."

Metinde aynen şöyle yazıyordu.

__________________________________

Sevgili Dostum

Biliyorum, yaptığım şey gerçekten sorumsuzca ve korkutucu. Bunu en çok sen biliyorsun. Korkarım ki buradan çıkabileceğimi sanmıyorum. Bana verdiğin koruma yüzüğü işe yarasa da burada ki lanetler... Düşündüğümüzden daha korkutucu.

Çok fazla zamanım kalmadı, çoktan bir tanesi yüzünden lanetlendim ve kısa süre sonra başıma kim bilir ne gelecek. Şimdiden etkilerini hissedebiliyorum.

Senden isteğim bu koruma yüzüğünün ne kadar önemli olduğunu biliyorsun. Bunu sana geri ulaştırmak istiyorum. Birinin işine yarayacağını ikimizde biliyoruz.

Yüzüğün de benimle birlikte yok olmasını istemiyorum. Bu yüzden yüzüğü sana gönderiyorum. Lütfen bana kırılma, olması gereken bu.

Sevgilerle, İzumi...
__________________________________

Kağıdın üzerinde bir adres de yazılıydı.

Ve ismi ne kadar da benimkine benziyordu.

İzuku: "Vov... Bu da neyin nesi böyle?"

Shinso: "Bence başımıza bela almadan bırak."

İzuku: "Demek başkası da öyle yapmış ki bu mektup ortalıkta geziyor. Hem kağıdın yapısına bakarsak uzun yıllardır varmış gibi..."

Kaminari: "Belki de adrese götürmeliyiz."

Shinso: "Hahh?! Delirdin mi?! Ya tuzaksa?! Ya bir çocuğun yaptığı şaka falansa."

İzuku: "Hayır değil! Birincisi el yazısı gerçekten özel. Bir çocuk bunu yapamaz. İkincisi ise bu mektuptan garip bir enerji alıyorum. İzin ver de yaşayıp yaşamadığına bakayım!'

Shinso: "En son o yere gittiğinde olanları hatırlatmayayım istersen!'

İzuku: "Biliyorum biliyorum ama o ilk denememdi. Artık daha güvenli olacağına eminim. Hem bunu böylece bırakamayız."

Kaminari: "Yüzük diyor ama ortada yüzük yok. Muhtemelen çalınmıştır. Ama yine de bakmaktan zarar gelmez."

Uzun bir süre Shinso'yu ikna etmeye çalıştıktan sonra sonunda başarmıştık. Okulun kullanılmayan bir odasına girdik ve aynı şekilde oturduk. Elime mektubu aldım ve gözlerimi kapattım. Konsantre olup iyice odaklandım.

Yüzüme gelen serin rüzgarla gözlerimi açtım. Yine o ormandaydım.

Karşımda bana dönük duran tatlı bir kadın duruyordu. Siyah güzel ve uzun saçları belini geçiyordu. Üstünde açık mavi bir kimono vardı. Saçında ise daha önce görmediğim bir tür çiçekten çok hoş bir taç vardı.