~ÇATI KATI~

23. BÖLÜM: Duygular

Izuku'nun ağzından:
(Bir önceki bölüm)
Uyandığımda gördüklerime birkaç saniye anlam veremedim. Malum uyku sersemliği.

Fakat ayılınca karşımda üstü çıplak bir Katsuki görmeyi beklemiyordum. Utançla yüzümü ve gözlerimi sıkıca kapattım.

Biraz konuştuktan sonra banyoya girdim. Açıkçası onun odasında ya da banyosunda bulunmaktan utanıyordum.

Duş aldıktan sonra Katsuki'nin kıyafetlerini giydim. Gerçekten büyük geliyorlardı. Biraz kasım olsa da bu kadar cılız olmama sinir oluyordum bazen.

Kıyafetleri onun gibi kokuyordu. Bunu düşünce kalbimi kalp krizi geçirir gibi hızlandırmıştı. Zaten ne olsa pompalı tüfek gibi devreye giriyor bi yerinde durmuyor ki.

Kendimi sakinleştirmeye çalışıp saçlarımı biraz kuruladım ve banyodan çıktım. Katsuki yatakta oturuyordu. Bana bakınca birkaç saniye süzse de aldırmamaya çalıştım.

Birlikte film izledik çünkü teklifi geri çevirsem çok saygısızlık olur gibi düşündüm. Onun evinde ağırlanıyordum, onun odasında kalıyordum, onun banyosunu kullanıyordum, onun kıyafetlerini giyiyordum. Şu an ona kaba davranamıyordum maalesef.

Yemek yedikten ve annem ile Mitsuki Teyze'nin bizim hakkımızda utanç verici şeyler söylemesinden sonra odasına çıktık.

Kendi kendime takılırken tanıdık gelen bir kutu görünce duraksadım. Yetişemediğim için gülmüştü. Tam özgünlüğümü kullanarak alacaktım ki kulağımda nefesini hissetmemle beynim çalışmayı durdurdu. Sıcak nefesi kulağıma vurunca bir anlığına nefesim kesilmişti. Uzanırken bütün vücudu benimkine değiyordu ve ben aşırı derecede utanmıştım.  

Kutuyu alıp geri çekildikten sonra yere oturduk ve içine bakmaya başladık. Bu eşyaları gerçekten... Sakladığını düşünmemiştim. Özellikle kağıttan bilekliği görünce donakalmıştım.

Bunu... Hala saklıyor muydu?! Ben olsam saklardım tamam ama sonuçta ortaokul hayatı boyunca benden nefret etti. O zamanlar neden saklasın ki? Gerçekten... Benden nefret ettiği zamanlar bile saklıyordu demek.

Belki de... Benim ondan şu anda nefret edip de geçmişi özlemem gibi ortaokulda o da öyle hissediyordu. Benden nefret ediyordu -ki nedenini hiç bir zaman anlayamadım- ama yine de geçmişi özlüyordu. En azından böyle tahmin ediyorum.

Kutunun üstü toz bile değildi.

İçindekileri gördükten sonra duygulanmadan edememiştim. Eğer Katsuki ile hala yakın olsak yanında ağlamaktan çekinmezdim ama gözlerim dolunca dayanamayıp banyoya gittim. Yüzümü yıkayıp ağlamamaya çalıştım. Çıktığımda yer yatağı yapıyordu. Ne kadar çok istemesem de (aynen knk)  ve çekinsem de benimle yatabileceğini söyledim.

Beni korumak istediğini söyledi. Ortaokulda yaptıklarını düzeltmeye çalışıyordu. Açıkçası hala onun böyle davrandığına inanamıyordum. Çocukken de çok düşünceli olurdu ama bu kadar tatlı davranmazdı. Düşüncelerini söylemekten çekinirdi.

Belki benim öldüğümü düşündükten sonra hissettiği şeyleri bana söylemediği için pişmanlık çekti ve şu anda elinde şans varken de bir kere akıllandığı için hislerini utanmadan söylüyordu.

Yani her an ölebileceğimizi anlamıştı.

Katsuki ölseydi- tamam bunu düşünmeden uyumaya çalışacağım.

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Yine çok kötü bir kabus görüyordum. Tabi bunun kabus olduğunu daha anlamamıştım.