Owning Her Innocence (R-18)

Chapter Seventeen

She swallowed hard when she felt the growing tension inside her chest. Lakas-loob na sumagot siya sa lalaki, pero hindi niya binubuksan ang pinto. "Ano ba'ng kailangan mo?" Kira tried to keep calm.

"Papasukin mo ako!"

"Jiro, sabihin mo muna kung ano ang kailangan mo sa akin bago kita papasukin." Subalit wala talaga siyang balak na papasukin ang lalaki. She don't trust him. Hindi siya nakakasigurado kung wala itong balak na saktan siya o gawan ng masama.

"Putang-na! Papasukin mo ako! Saka tayo mag-usap!"

Mariing napapikit si Kira sa galit na galit na boses ni Jiro. Ano ba ang problema ng lalaking ito at bigla biglang nasugod sa bahay niya?

"Putang-na, lumabas ka nga d'yan!"

Nagsimulang mangatal ang tuhod niya ng pinagsusuntok nito ang pinto niya. Napatili pa siya ng basagin nito ang isang bintana niya sa pamamagitan ng pagbato doon.

Nagsimula na talaga siyang makaramdam ng takot. Mabilis na tinumbok niya ang hagdan paakyat sa kwarto niya at ikinulong doon. Hinagilap niya ang cellphone para tumawag ng pulis. Ngunit natigilan siya ng makarinig siya ng sunod-sunod na putok ng baril.

Kira could feel her blood draining from her face when she heard that. Nanuyo ang lalamunan niya sa kaba at sunod-sunod ang pagtatambol sa dibdib niya. Nilukob ng takot ang kabuuan niya at ang tanging naisip niya ay ang yumuko at takpan ang kanyang tenga. Halos mangiyak-ngiyak na siya sa takot. She was silently praying for her safety.

Oh, Lord. Ano ba ang ginawa niya para sumugod doon si Jiro? What did she do to make him mad and angry? Wala na siyang pakialam dito. Kahit pa maging masaya ito sa piling ni Amy. She let him go. And she totally move on. Hindi naman siya nanggugulo.

But why?

Napaiyak si Kira sa takot. Bumilis pa ang tibok ng puso niya nang marinig niya ang mabibilis na yabag paakyat sa kwarto niya. Bumukas ang pinto at tuluyan na siyang napaiyak sa takot.

Subalit natigilan si Kira nang maramdaman niya ang mainit na katawan na yumakap sa kanya mula sa likuran.

Nakulong siya sa matipunong bisig ng isang lalaki at nalanghap niya ang pamilyar na amoy na siyang tanging nakaakit sa kanya.

"Baby, you're safe now.." bulong ng lalaki sa tenga niya. Naramdaman niya ang paninigas ng katawan nang makilala ang boses nito. Lumingon siya at nakumpirma niya ang hinala.

"Callan.." Napakurap siya. "W-What are you doing here?" Naka-boxer shorts lang ito at walang pang-itaas. Tulad niya ay mukha kagagaling lamang nito sa banyo.

"I saved you from that bastard. Nasa banyo ako nang marinig ko ang ginagawa niyang paggiba sa pinto mo, pati na ang pagbato niya sa bintana mo. Ano ba ang nangyari?"

"I don't know. I mean, hindi ko rin alam kung bakit nagwawala ang isang 'yon at biglang sumugod dito."

"Kailan ba kayo huling nagkausap?"

"Noong isang araw lang.. Tumawag siya sa akin noon tungkol kay Amy. Pero pagkatapos no'n, hindi ko na siya kinakausap pa. I even deleted his number on my phone. I had no idea kung bakit galit na galit na pumunta 'yon dito." Pero may hinala si Kira na si Amy na naman ang dahilan kung bakit galit na galit na sumugod ang dating nobyo sa bahay niya. Baka nag-drama na naman ang tinamaan ng kalandian at siya na naman ang sinisi. Lintik naman talaga.

"Well, it seems to me na may hindi pa kayo pagkakaunawaang dalawa. Amoy alak ang dating nobyo mo at mukhang wala pang tulog. Kung hindi ako nagpaputok ng baril baka hindi 'yon umalis sa tapat ng bahay mo at magwala pa."

"Sa 'yo nanggaling ang mga putok na 'yon?" maang na napatingin siya sa binata.

Marahang tumango si Callan.

"Pero di ba, hindi ka puwedeng magpaputok ng baril basta-basta?"

He heaved a sigh. "Don't worry about that. Ako na ang bahalang magpaliwanag na superior ko. I just did that for you, Kira."

"Pero hindi mo na dapat ginawa 'yon. Dahil sa akin, madadamay ka pa."

"Sabi ko nga, huwag ka na mag-alala para sa akin. I know what i'm doing. And you should know that I'm willing to do anything for your safety. Kung hindi ko ginawa 'yon, baka napakahamak ka na sa kamay ng gagong 'yon. Hindi mo alam na mas marahas ang mga galit na lasing. Babae ka at wala kang laban sa gagong nobyo mo."

"Dating nobyo," pagtatama niya. "Hiwalay na kami at kinalimutan ko na siya."

She wanted to thank Callan. Ngunit hindi niya alam kung papaano magpapasalamat sa lalaki. Pakiramdam niya ay lagi itong naroon sa tabi niya kapag napapahamak siya o mayroong mangyayari sa kanya na hindi maganda. He could really be the next Superman. O kaya Captain America.

"I know."

She caught the naughty grin on Callan's face. "Why are you grinning like that?" magkasalubong ang kilay na tanong niya, pagkatapos ay bahagyang lumayo sa lalaki. Tila tumaas ang atmospera sa loob ng kuwarto niya kung saan sila naroroon.

Tumayo na si Kira at hinawakan ng mahigpit ang towel na siyang takip lamang niya sa katawan. Tumutulo pa ang tubig sa kanyang katawan mula sa buhok niya at gayon din si Callan.

Nakagat niya ang ibabang labi nang makita ang kabuuan ng binata. Tila naestatwang napatitig siya kay Callan. Maikli at manipis lang ang boxer na suot nito at halos nakikita niya ang bagay na bumabakat doon.

Damn, this is not good. Naaamoy niya ang sensuwal na init sa hangin sa silid niya at kakaiba ang nagiging reaksyon ng mga ugat niya sa katawan.

Kung kanina ay si Jiro ang dahilan ng pangangatal ng mga tuhod niya. Ngayon naman si Callan ang nagpapanginig doon. Pero hindi tulad kanina, hindi takot ang nararamdaman niya.

Sinalubong niya ang titig ni Callan, kumikinang iyon sa pagnanasa at pakiramdam ni Kira ay matutunaw siya. Her pebbling n-pples would be damned, she was totally affected by his lustful stare. Nanigas ang tuktok ng magkabilang dibdib ni Kira. Humigpit ang hawak niya sa tuwalya. Iyon na lamang ang takip niya sa katawan. Kung mahuhubad iyon sa kanya, lalantad sa harapan ni Callan ang kahubdan niya. A rush of hot, delicious cream of desire flowed between her legs when an image popped inside her head. The image was the same image that hunt her every night in her dreams.

Tumikhim si Kira para takpan ang nararamdaman niyang pag-iinit ng katawan. "So, i guess, ikaw ang nagpaalis kay Jiro."

"Oo. Takot lang no'n sa akin." mayabang na sabi nito, hindi pa rin inaalis ang titig sa kanya.

Sinamaan niya ito ng tingin. "Gago. Kahit sino naman ay matatakot sa putok ng baril."

"Yes, baby.. But i do believe na hindi ka natatakot sa baril ko. Infact, nasubukan mo na nga na paputukin ang baril kong 'yon."

Napakunot-noo ang dalaga. "What do you mean?"

Humakbang ito palapit sa kanya. Tinangka niyang umurong ngunit sinalubong ang likod niya ng malamig na dingding. Mahinang napamura si Kira.

"Huwag kang lalapit.."Nginisian lang siya ng binata at nagpatuloy na lumapit hanggang sa ma-corner na siya nito.

Isinandal siya nito sa dingding at hinawakan ang magkabilang braso niya, iniangat iyon sa ibabaw ng ulo niya.

Nahigit niya ang hininga. "A-anong gagawin mo sa akin, Callan?"

Wala siyang nakuhang sagot dito.

Dahil mabilis na bumaba ang labi nito sa labi niya at inangkin iyon sa isang masarap at makapagpigil-hiningang halik..