ရပ်နား / သဘာဝလွန်လောကထဲမှာ ချစ်ကျွမ်းဝင်ခြင်း

Chapter 12 : Why Should It? (A)

ယြိစစ္က်ယ္နဲ႔ေတြ႕ဆုံၿပီးေနာက္ပိုင္းက ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာေတြကို ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ သူနဲ႔ေတြ႕ရတာက ကံေကာင္းတာပဲလား ကံဆိုးတာပဲလားဆိုတာ ဖန႔္ခ်ဴသိပ္မေသခ်ာေတာ့ပါ..။

ဝမ္ေထာင္းရဲ႕မ်က္လုံးေတြ ျပဴးက်ယ္လာကာ ေၾကာက္႐ြံရႈပ္ေထြးမႈေတြ ေရာယွက္ေနတယ္..။ သူက အေဖျဖစ္သူကို ၾကည့္ကာ

"မာမားကို ... သရဲတစ္ေကာင္က ေခၚသြားတာလားဟင္..? သူျပန္လာမွာလား.."

ဝမ္ဖုန႔္မ်က္ႏွာ ေမွာင္မိုက္သြားၿပီး သူက ေလွကားတစ္ေလွ်ာက္ေျပးဆင္းလာကာ မ်က္ႏွာထားတင္းတင္းနဲ႔
"အဲ့ဒီမွာ သရဲရွိေနဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေလ!"

ဝမ္ေထာင္းက
"ဒါေပမယ့္.. "

ဝမ္းဖုန႔္က ေဒါသတႀကီးနဲ႔
"ဒါေပမယ့္ဆိုတာမ်ိဳး မရွိဘူး!.."

သူ ဒါကိုေျပာၿပီးသြားေတာ့ အသံကိုျပင္းထန္သြားတယ္လို႔ ခံစားလိုက္ရတယ္..။ ျဖစ္ပ်က္သမွ် ထူးထူးဆန္းဆန္းကိစၥရပ္ေတြက သူ႔ရဲ႕ ကမာၻႀကီးေပၚအျမင္ကို အဆုံးမရွိ စမ္းသပ္ေနသလိုျဖစ္ေနတယ္..။ သူ႔အေနနဲ႔ ဒီ့ထက္ပိုၿပီးလည္း စိတ္ေအးေအးမထားႏိုင္ေတာ့ပဲ သူကေလးကို နားလည္ေအာင္ေျပာျပရမယ္ဆိုတာ နားလည္တယ္..။

သူက အသက္ျပင္းျပင္းတစ္ခ်က္ရႉၿပီး ဝမ္ေထာင္းဆီေရွ႕ ထိုင္ခ်လိုက္တယ္..။

"ဒီကမာၻႀကီးေပၚမွာ သရဲတေစၦဆိုတာမရွိဘူး.. နားလည္လား.."

ဝမ္ေထာင္းက သူ႔ရဲ႕ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းစေလးကို ကိုက္ထားကာ ဖေအျဖစ္သူကို ၾကည့္လိုက္တယ္..။ သို႔ေသာ္ ျငင္းေတာ့မျငင္း..။

ဝမ္ဖုန႔္က တစ္ဖက္လွည့္လာကာ ဖန႔္ခ်ဴနဲ႔အျခားသူေတြကို ေျပာလိုက္တယ္..။

"ေရွာင္ရွန္းက ျဖဴေဖ်ာ့ေနၿပီဆိုေတာ့ သူ႔ကိုအရင္ၾကည့္ၾကရေအာင္ေလ.."

ဒီအေျပာက လူတိုင္းကို သူတို႔ရဲ႕ေၾကာက္႐ြံမႈနဲ႔ ထိတ္လန႔္မႈေတြဆီကေန ျပန္ဆြဲေခၚလိုက္တယ္..။ ဒါနဲ႔ သူတို႔ေတြ ျမန္ျမန္ပဲ ပိုင္ေရွာင္ရွန္းကို အတူမလိုက္ကာ စားပြဲတစ္လုံးေပၚတင္လိုက္တယ္..။ သူတို႔က ဆားနဲ႔ေရေႏြးကို အနံရႉေစျခင္းနည္းကို အသုံးျပဳခဲ့ၾကၿပီး မ်ားမၾကာမီ ပိုင္ေရွာင္ရွန္းက ျဖည္းျဖည္းႏိုးလာေတာ့တယ္..။