Kuzey çiçekçiden henüz aldığı bir buket kırmızı gülü yanındaki koltuğa bırakırken malikanenin yolunu tuttu. Arya bugün ailesini ziyaret edeceğini söylediğinde işlerini çabucak halletmiş ve şimdi onun yanında olmak için acele ediyordu. Bugün herkesin içinde uzun zamandır düşündüğü teklifi yapacak, sevdiği ve hatta taptığı kadına evlenme teklifi edecekti.
Arya'nın yüzünün alacağı ifadeyi düşününce keyiflendiğini hissetti. Fazlasıyla şaşıracağından adı gibi emindi.
Çalan telefonu düşüncelerini bölerken aracın hoperlörlerinde Kang Dae'nin sesi duyuldu. Bugünlerde şu psikologla epeyce vakit geçirir olmuştu. Öyle ki çoğu zaman yüzünü bile gördüğü yoktu. Kuzey hala onun gibi melez bir varlığın psikoloğa neden ihtiyaç duyduğunu anlayamıyordu. Onların zihinleri insanlar tarafından tamir edilemezdi. Belki de ikisi takılıyordu. Eylül'ün ortadan kayboluşunun ardından epey vakit geçmişti nihayetinde. Kang Dae teselliyi başkalarında arıyor da olabilirdi. Gerçi sevdiğin bir insandan böyle kolay vazgeçebilmek mümkün olmasa gerekti. Acaba başka bir mevzu söz konusu olabilir miydi?
"Amca?"
"Merhaba evlat neredesin?"
"Malikaneye varmak üzereyim."
"Tamam bende şimdi çıkıyorum birazdan yanınızda olurum. Seninle konuşmak istediğim bir konu vardı."
"Acil bir husussa nerede olduğunu söyle ben geleyim."
"Yok hayır gelmene gerek yok. Galiba Arya ve ailesi ile buluşacaksın."
"Evet amca. Aslında bu gece benim için oldukça önemli bir gece. Aramızda kan bağı bulunmamasına rağmen bana hep ailenden biri gibi davrandın. Eğer sende yanımda olursan buna fazlasıyla memnun olurum.
"Elbette daima yanında olacağım evlat. Peki bu gecenin anlam ve önemi nedir? Kaçırdığım bir şey mi var yoksa?"
"Arya'ya evlenme teklifi edeceğim. Ama dilersen konuşmak istediğin her ne ise öncesinde bir kaç dakikayı sana ayırabilirim."
Kang Dae bunu duymayı beklemiyordu. Kuzey'le buluştuktan sonra kendini konuşmak için zoraki ikna ettiği o kaçınılmaz olanı yapıp babası olduğunu söylemek niyetindeydi lakin şimdi yine ertememek durumundaydı. Oğlunun en önemli anlarından birinde babası olarak olamasa da amcası olarak yanında durmalıydı. Onun gecesini mahvedemezdi. Çünkü biliyordu ki Kuzey ailesi hakkındaki gerçekleri öğrendiğinde onu sakinleştirmek zaman alacaktı.
"Aslında düşündümde daha sonra konuşabiliriz."
"Yinede geliyorsun değil mi?"
"Tabiki geliyorum."
"Teşekkür ederim amca. O halde görüşmek üzere."
Kuzey direksiyonu malikanenin o bilindik çakıllı yoluna sürdü. Büyük bahçe kapısı ağır ağır açılırken birazdan yapacağı teklifin heyecanı sarmıştı. Motoru durdurduğunda dikiz aynasına baktı ve son kez saçlarını eliyle düzelttikten sonra yan koltukta duran buketi aldı. Ardından arabasından inip anahtarını görevliye teslim etti. Üzerine giydiği takım elbise içerisinde kendisini biraz tuhaf hissediyor olsa da neticede Arya'yı ailesinin yanında isteyecekti ve ciddiyetini göstermeliydi.
Evin kapısını çalmak üzere uzandığında kapı birden açıldı ve Arya içeriden fırlayarak kollarına atıldı.
"Ne o kokumu mu aldın yoksa?"
Arya Kuzey'in kokusunu derin derin içine çekip gülümsedi.
"Duyumsamak istediğim tek koku seninki olunca istemsizce yöneliyorum sevgilim."
