KİMSE BİLMESİN +18

36

Aynı haltı yemedim merak etmeyin. Fazla naz aşık usandırır demişler sonuçta... İyi okumalar 💋

"Sanem ne düşünüyorsun."

Sevdiğim adamı düşünüyordum. Tek düşündüğüm oydu. Üç gündür ne okula gitmiştim ne de onunla konuşmuştum. Öfkem o gecenin sabahında buhar olup uçmuştu. Sadece benden bir şeyler gizliyor olması durumu öylesine canımı sıkıyordu ki beynim düşünmekten patlayacaktı.

Artık daha önce de sakladığı şeyler olup olmadığını düşünmeye başlayıp kendime eziyet etmeye başlamıştım. En önemlisi bundan sonra aynı haltı yer mi? Bu daha önemliydi.

Ben sevdiğim adamı özlemiştim artık beni böyle bir durumun tekrarlanmayacağına inandırması gerekiyordu çünkü bu son olan benim güvenimi sarsmaya yetmişti.

Volkan'ı öyle seviyordum ki kırgınlığıma rağmen görmek yanında olmak ve sarılmak istiyordum. Öyle bir sevgiydi işte!

"Kızım sana diyorum!"

Bağıran Yeliz ile yerimden sıçrayıp sarıldığım yastığı kafasına fırlatmıştım.

"Dalmışım görmüyor musun? Bağırmak ne!" Elime kadehimi almış kafama dikip acı sıvıyı mideme yuvarlarken o olmayınca daha çok acı çektiğimi anlamıştım.

"Duymadın beni ne yapabilirim?" Başımı iki yana sallarken kadehimi yeniliyordum.

"Ne düşünüyorsun?" Bakışlarım kadahte oyalanıp onun üzerine çıkmıştı.

"Güvenimi nasıl sarstıysa günlerdir kendimi kahrediyorum Yeliz. O lanet şüphe tohumunu içime ekti." Kadehin dibini yine görürken beynimin uyuştuğunu hissetmeye başlıyordum.

"Artık yüz yüze konuşmanız gerekiyor Sanem bu şekilde nereye kadar devam edecek?" Bana vermesi gereken bir hesap vardı evet. Beni yatıştırmalı ve kendimi iyi hissettirecek sözler söylemeli ve dahası her ağzından çıkan doğru olmalıydı.

Ben sevdiğim adamdan şüphe duymak istemiyordum gözüm kapalı güvenmek istiyordum.

"Konuşacağız zaten şimdi çağırırsam bu özlemle üzerine atlarım kendimi biliyorum. O yüzden yarın mesaj atarım."

Yeliz bu halime gülüp gülmemek arasında kalsa da kahkaha atıp bana bakmıştı. Güzel kızdı vesselam.

"Niye yaptın ki bunu ikinize? Adam morali bitik olsa da dağ gibi durup ders anlatıyor. Sen burda alkol komasına gireceksin." Derin bir iç çektim.

Volkan'ı başka türlü düşünmek üzereydim ve bu alt taraflarımda bir sıcaklık oluşmasına neden oluyordu.

Gözlerimi kapatıp kafamı geriye attım bir yandan dudağımı ısırıp sevdiğim adamın heybetini düşündüm ve hırsla doğrulup kadehi bir yana bırakıp şişeyi kafama diktim.

Fantazi dünyam beni yok etmeye ant içmiş gibiydi. Islanan iç camaşırımı hissedebiliyordum.

"Sindiremiyorum hala!" Ağzımdan çıkanı Yeliz anlıyor muydu emin değildim. Sarhoş olmuş kinetik kum gibi yayılmış hissediyordum.

"İnsanlar konuşa konuşa anlaşır boşuna demiyorlar."

Muhtemel biz sevişe sevişe anlaşacaktık. Şişede son kalanı da kafama dikerken gözümün önünde canlanan görüntüler ile bacaklarımı birbirine bastırıp yangınımı dizginlemeye çalıştım.

"Anlaşırız anlaşırız."

Hatırladığım son şey bu olmuştu.

💋