KİMSE BİLMESİN +18

18

Günler birbiri sıra geçip gitmişti. Hocam bir etkinlik nedeniyle gözler önünde olmazken arkadaşım Yeliz ile de az görüşmüştük.

Bir iki defa Nightblue gitmiştim lakin keyif almamıştım. Yine yeni tatlar denemiş ve olmadığını görmek canımı sıkmıştı.

Ne yani? Şimdi ondan başkasıyla birlikte olamayacak mıydım?

Özlemiştim de onu. Bir haftadır ne gördüm ne sesini duydum. Haliyle bende keyifsizdim. İnsan bir merak ederdi bir mesaj atardı ama yok.

"Meleğim de burdaymış?"
"Hoşgeldiniz." Annemle babamdı gelen.

"Neler yapıyorsun bakalım?" Onlar da seyahatten yeni dönmüşlerdi.
"Okul ev arada kaçamak." Annem dik dik baktı sonra geçip yanıma oturdu.
"Durgunsun konuşmak ister misin?" En son istediğim şeydi bu!
"Yok anne iyiyim yorgunum biraz dersler yoğun sınavlar da yaklaşıyor." Gülümsedi uzanıp yanağımdan öptü. Annemin nadir iyi olduğu anlardan biriydi.

Erkenden okula gitmiştim. Hocamız yine yoktu ancak derslerine başka biri gelmiyor değildi. Kafeteryada vakit öldürüp sınıfa geçtim.

Herkesin keyfi yerindeydi. Etrafıma bir baktım valla ben dışında herkes iyi durumdaydı.

Yeliz de gelmemişti bu yüzden ekstra sıkılmıştım.

Gelmişti! Hayır hayır Yeliz değil. Volkan gelmişti. Dikkatle onu izledim. O gayet iyi görünüyordu. Oldukça da dinç.

Ders boyu gayet enerjik bir şekilde ders anlatmıştı. Onu böyle görünce benim de aşırı durgun halim kalmamıştı doğrusu.

"Sınıfın temsilcisi kim?"
"Benim hocam."
"Ders arası odama gel Begüm."
"Tabi hocam."

Bir gitmişlerdi odaya çıkmak bilmemişlerdi. Ne konuşuyorlardı bu kadar zaman? Merak içimi yemiş bitirirken üzerine çeki düzen vererek çıkan hocam öylece yoluna devam etmiş beni görmemişti. Cidden mi?

Aklıma geleni yaparak odasına ilerlemiştim kapıyı çalıp içeri girmiştim ki Begüm koltukta nefes nefese oturuyor ve ruju da dağılmıştı.

"Volkan hoca yok mu?"
"Gördüğün gibi yok tatlım."

Gerzek!

Sınıfa gelmiştim. Ders geçmek bilmezken bir yerden sonra dinlemeyi bırakmıştım. Sonra da aklıma gelen binbir senaryoya dayanamayıp ayağa kalktım. Gözleri beni bulmuştu hemen.

"Nereye Sanem?"
"Gidiyorum hocam."
"Ders bitmedi henüz."
"Benim için bitti hocam."

Ve çıkmıştım. Derin nefesler alıp verdim. Aptal Sanem! Ne düşündün ki? Gelir gelmez başkalarını sarmaladı. Aptal!

Çalan telefonuma göz ucuyla bakıp yoluma devam etmiştim. Aramayan adam şimdi arıyordu. Sebep? Tekrar çaldı yine açmadım. Art arda çalan korna sesiyle arkamdaki araca baktım. Ne yapıyordu bu? Bir defa daha aradı.

"Ne yapıyorsun?"
"Durdur arabayı Sanem."
"İşlerim var ne istiyorsun?"
"Konuşmamız gereken şeyler var hadi güzelim." Gülmüştüm.
"Ben seninle konuşacak bir şeyim yok."
"Sanem hadi neden yapıyorsun bunu? Özledim seni." Kan beynime sıçramıştı.
"Yalan söylerken hiç mi yüzün kızarmıyor senin?" Sakin kalmamıştım.
"Ne yalanı Sanem neyden bahsediyorsun?"
"O kadar özledin ki beni soluğu Begüm'ün yanında aldın."
"Sanem ne gördün bilmiyorum ama açıklamama izin ver."
"Gerek yok."

Telefonu kapatıp gaza basmış gidiyordum ki kavşaktan gelen başka bir aracın ikazına cevap vermekte çok geç kalmıştım. Arabam takla atarken acıyla gözlerimi kapattım.