KİMSE BİLMESİN +18

28

HADİ BU DA İYİ GECELER KIYAĞIM OLSUN✨
SAHİ İYİ Mİ GECELERRR???

"Evet seni dinliyorum?" Dakikalardır konuşmuyorduk.
"Özür dilerim ben geçen gün olanlar için."
"Volkan biliyor musun hafızam biraz bulanık. Hangi geçenden bahsediyorsun?" Sıkıntıyla nefes verdi.
"Sanem yapma."
"Olur sen yap ben bir şey yapmayayım."
"Ben tüm her şey için özür dilerim. Seni çok özledim. Daha fazla böyle kalmayalım."
"Müstakbel arkadaşına gidip öğrencim demişsin ve o da eski öğrencin. Neyin peşindesin böyle mi özlüyorsun beni yanında başkalarıyla mı?"
"Gelmek isteyince kırmak istemedim."
"Sanem'i kırmak varken değil mi?"
"Seni başkasıyla görmeye tahammül edemiyorum." Başkası??
"Kenanla çadıra kapanıp fingirdemedim ben!"
"Arabaya kapandın?"
"Başlarım böyle işe gidiyorum ben."
"Olmayacak böyle."

Kolumdan tutup beni kendine çekmişti. Derin derin nefesler alıp verirken sadece gözlerine bakıyordum.

"Seni istiyorum seni anlamıyor musun?"

Yakınlaşıp öylece durdu işkence gibiydi. Öpeceksen öp.

"O kadar özledim ki seni?"

Ben peki? Özlemedim mi?

İki eli yanağımda bana öylece bakarken sonunda dudaklarıma kapanmıştı.
Günlerdir sussuz kalmış gibi hoyratça birbirimizi öperken zaman durmuştu. Nasıl da özledim yumuşak dudaklarını...

Yavaşlamış yine de uzaklaşmamış minik minik öpmeye devam ediyordu.

"Volkan?"
"Hımm?"
"Ben kavgadan gürültüden çok sıkıldım."
"Ben de."

Hala öpüyordu bu arada.

"Yani böyle kalmak çok mu zor?"
"Değil olmamalı ama biz kavga etsekte birlikte olmalıyız."
"Sadece yoruluruz."
"Hayır Sanem bunun üstesinden gelebiliriz."

Artık bahis açacaktım bu sakinlik ne kadar süreceğine dair.

"Hiç özlemiş gibi değilsin." Gülümsedim.
"Aptalsın sen."

Sert bir şekilde öpmeye başladım. Gerçekten ormanda olmamız dışında her şey mükemmeldi. Canım hocam beni kucaklamış sırtımı ağaca vermişti. Altan kalçalarımı yoğururken üstten açıkta kalan yerlerimi öpücüklere boğmuştu.

Az evvel orman dışında her şey mükemmel demiştim ama değiştiriyorum Asel dışında her şey mükemmeldi çünkü tiz sesiyle tüm büyüyü bozmuştu.

"İnanmıyorum gerçekten. Siz nasıl yapabilirsiniz bunu?" Soluk soluğa kalmış bir halde Volkan'a bakıyordum.
"İyi halt ettin Volkan gerçekten tebrik ediyorum seni." Sırıtıyordu yüzüme bir de. Kafamı kafasına vurdum ki akıllanır belki.

"Volkan bir şeyy demeyecek misin?" Oldu olacak ağla Asel?
"Asel yani iki insanın tutkulu anını nasıl bozabiliyorsun? İzin verirsen sevgilimle başbaşa kalmak istiyorum." Boş attım şuan. Volkan'a baktım. Gözlerinin içi gülüyordu. Dolu mu tuttu ne? Tekrar baktığımda uzaklaşan kadını izledim.

"Demek sevgilinle baş başa kalmak istiyorsun?" Dudaklarının üzerine gelip konuştum.
"Evet kalmayayım mı?" Öperek karşıladı.
"İsim koymakta geç bile kaldık." Şu adamla bir günümüz bir gününü tutmuyordu.
"O zaman bir daha hocam dediğini duymayayım."
"Millete beni öğrencim diye tanıtırsan çok duyarsın hocam." Kalçalarımı sıktı ve yüzüme gülerek baktı.
"Artık herkes bilsin."
"Bilsin."

İlk iş kamptakilere bilmişti. Kenan oldukça sevindi. Beni her zaman her koşulda destekleyeceğini söylemişti. Kıvanç ise broluğa büründü ve az kalsın bacımı üzersen ben de seni üzerim triplerine giriyordu ki zor tuttum. Asel ise tam gaz sessizdi. Yine de medeni bir şekilde bizi tebrik etmişti.

"O halde kutlamayalım mı?"
"O zaman ben bi arabaya gideyim." Kenan kirli çıkımızdı adeta.

Günler sonra yüzümüz gülüyordu. Ben Volkanın kolları altındaydım. Yanımdaydı. Kalbimin ısındığını hissettim o anda. Gerçekten onunla olmak istiyordum hem de çok. Yine de endişem hep ensemdeydi. Bu huzurun ömrü birkaç gün olmamalıydı.

Sonundaa bir baltaya sap olacaklar mı ben de bilmiyorum dostlar fkfjfkd