KİMSE BİLMESİN +18

16

AMANIN DA AMAN AMAN BURAYI BİRAZ BOŞLADIM GALİBA AMA İŞLER GÜÇLER BİTMİYOR Kİ ARKADAŞLAR NEYSE BAKAM İYİ OKUMALAR...

Tüm gece bir bütün olmuştuk onunla. Kokusu üzerime sinmişti. Öyle sardı öyle sarmaladı ki sanki hiç yanından ayırmak istemez gibi bir hali vardı.

Bu gece yaşadığım zevk onunla şahlanmıştı. Şimdi yanımda uyuyordu.

Kusursuz yüz hatlarını inceledim bir süre. Ben bu adama normalden fazla çekiliyordum ve bu beni korkutuyordu.

Onunla oldukça farklıydık biz. İkimizden olmazdı yani. Zaten ne olabilirdi ki bizden? Benim ilişkilerim kaç günlük ki!

Gözlerimi kapatıp kokusunu almaktan büyük bir zevk duyarak uyumak için bekledim.

Sabah uyandığımda yanımın boş olmasına şaşırmadım. Ne bekliyordum ki? Hala sarıp sarmalamaya devam edeceğini falan mı?

Fazla aptalım..

Kıyafetlerim bu odada bile değildi. Önce eve gitmem gerekiyordu. Ya da bugün okula gitmeyiverirdim.

Ee ne yapacaktım şimdi?
Mal gibi kalmıştım iyi mi?

Çarçafı bedenime sarıp yataktan kalktım. Lavaboya gidip bi halime bakmam gerekiyordu.

Fena yamulmuştum. Saç baş birbirinde makyajım akmış resmen rezalet. Hemen duşa girip bu halimden arınmam gerekiyordu öyle de yaptım.

Bir güzel rahatladıktan sonra çıkmıştım duştan. Sandalyenin üzerinde gördüğüm oversize tişörtü hemen üzerime geçirdim. Burada anadan doğma gezinemezdim malum.

Odadan çıkmış salondan eşyalarımı toplamaya başlamıştım ki mutfaktan gelen sesle durdum.

Evde miydi?

Hızla mutfağa gittiğimde yeni pişmekte olan omlet kokusu yayılmaya başlamıştı.

Kahvaltı hazırlamış...

"Günaydın."
"Günaydın. Geç otur kahvaltı hazır."
"Beni de uyandırsaydın."
"Olsun."

Sadece eşofman altı ile oluşu sabah sabah daha iştahlı olmamı sağlarken masadakilere odaklandım. Şimdi sırası değildi.

"Gittin sanmıştım."
"Seni öylece bırakıp mı? Hayır tabi ki."

Gülümsedim.

"Dersin var değil mi?"
"Evet var. Senin de var."
"Nerden biliyorsun."
"Danışman hocanız benim güzelim haberin yok mu?"

Yok artık!

"Cidden mi?"
"Evet."

Her yerden geliyordu gelen.
Eğilip gözlerime baktı.

"Danışmak istediğin bir şey olura her konuda yardımcı olurum."

Sondaki sırıtışı yok mu?

"Sağolun hocam. Bu güzel kahvaltı için de teşekkür ederim. Ben artık kalkayım."
"Ne çabuk?"
"Eve gitmem gerekiyor. E sizde derse gidersiniz."
"Ben bırakırım."
"Tamam o halde."

Kahvaltı bitmiş en azından bulaşıkları toparlamaya yardım ediyordum. Bulaşık makinasına tabakları yerleştirirken arkamdaki varlığını hissetmemle ne yapacağını kestiremedim. İşime devam edip son kalanları da yerleştirip makinanın kapağını kapattım. Elimi yıkarken çıplak bacağımda hissettiğim sıcak elleri yüzünü gülümsetmişti.

Baldırımı okşayar yukarı çıkıp iç çamaşırsız tenimi keşfe çıkmıştı. İçimde yükselen zevk dalgasıyla sırtımı ona yasladım.

"Gitmemiz gerekiyor." Zor bela konuşabildim. Bir parmağı içime daldığında sert bir şekilde inledim.
"Şşş gideriz."

Parmağı hareketlenmeye başladığında fokurdayan kanımı hissettim. Nefesim kesik kesik çıkarken inanılmaz zevk alıyordum.

Birken iki olan parmağı beni kendimden geçirirken iyiden iyiye sesli iniltim duyulmaya başlamıştı.

Elini tutup hareketini durdurdum. Homurdanmaya başladığında ona döndüm.

"Devam edersen burdan çıkamayız."
"Çıkarız henüz daha erken."

Dediği gibi beni masaya oturtup bacak arama yerleşti.

"Bir doz almadan hiçbir yere gitmem."

Ve dudaklarımı esir aldığında kendimi ona zevkle bıraktım.