HAYAL

~14~ Yangın

Olamaz her yer kararıyo.. Noluyo basım donuyo. "Azra?" diyebildim kısacık bitkin sesimle. Ses yok cunku Azra coktan yere bayılmıştı..

Bende gözlerimi karanlığa bıraktım ve yere düştüm..

-

Ahh! Nerdeyim! Yine mi? Hastane! Kurtulamıcam ben su hastanelerden ya! Her zaman bi eksın her zaman solugu hastanede alıyorum! Olcem sonunda ya hastanelerde!

Yanımda kimse yoktu! Olamaz annem! Azra! "Hemsire! Hemsiree!" birden kapı açıldı ve bi kadın iceri girdi. "Ah! Uyanmıssınız!" "Annem nerde?" "İyi iyi!" "Azra?" "Arkadasınız mı? Genc bi kız." "Evet o!" "O da iyi!"

"Cok sukur! Peki ben?" yasayacakmıyım hemşire hanım! Off Gizem! Suan bile sacmalıyosun! "Sizde iyisiniz!" hemsire kapıya yaklastı gidecekti ama ben hemen sordum.

"Peki yangının sebebi neymis?" "Sanırım ocaktaki ates perdeye sıçramış. Anneniz de gazdan ve dumandan dolayı bayılmıs. Maalesef erkenden mudahale edilmedigi icin yangın buyumus.. Ve." "Ve ne?"

"Neyseki eviniz saglammıs. İtfaiye de hemen gelip sondurunce evinizi kurtardılar.."  "Bu iyi bi haber oh be!"hemsire tekrar kapıya yaklastı. I ı! Olmaz! Benim sorum var!

"Peki orda hepimiz bayılmıştık diye hatırlıyorum. Biz hastaneye nasıl geldik." "Bi adam ve genc bir erkek ambulansı aradı. Daha sonra itfaiyeyi." "Peki onlar kim?"

Birden kapı acıldı ve iceri Arda girdi. Hemsire "İste bu cocuk!" daha sonra hemsire odadan ayrıldı. Arda yanıma yaklastı. "Selam!" "Selam!" "İyi misin?" "Evet!"

"Ambulansı siz mi aradınız? " "Evet biz babamla evden cıkıyorduk ki senin 'anne!' diye bagırdıgını duyduk. Hızla kostuk eve fakat hepiniz baygın sekilde yatıyordunuz. Hemen ambulansı aradık. Ve itfaiyeyi. İtfaiye gec geldi ama aksine ambulans erkenden geldi ve sizi kurtarabildik.."

"Saolun!" "Önemli degil. Kim olsa aynı seyi yapardı!" deyip gulumsedi bana. Kapı tekrar aniden acıldı. İceri Kaan girdi. Hısımla.

"Kaan?" "Gizem!" "Noldu?" "İyi misin?" "Evet!" "Ha tamam o zaman!" deyip tekrar çıkacaktı ki.. "Kaan bekle!" "Neden sordun?" "Ya bu yangın seyini duyar duymaz geldim. Azranın yanındaydım o da Gizeme bak iyi mi dedi. O yüzden yani.."

"He tamam! " alem bu cocuk ya. Ayy Azrada beni dusunurmus. Canım ya canım! Daha sonra Kaan cıktı odadan. Bende Ardaya dondum ve sordum.

"Azra peki ne zaman çıkabilirmisiz hastaneden?" " O kadar kotu halde degildiniz zaten. Sizi hemen dısarı cıkarttık. Zaten sonea ambulans geldi. Bekle sorup geleyim!" deyip kapıya yoneldi ve acıp cıktı.

Bi kac saniye sonra Arda girdi iceri. "Ne zaman çıkabilirmisiz ?" "İki saate falan." "İki saat mi?! Off iki saat nasıl gececek boyle!" "E napmak istersin?" "Imm dusuneyim!"

"Voleybol oynamak!" "Abartma istersen! Suan yatakta yatarken napmak istersin?" "Film izlemek!" "İste bu güzel bi fikir!" ben daha ''Arda nereye?" diyemeden Arda cıktı odadan!"

-

Arda elinde bi laptop girdi iceri. Hemen geldi yanıma. "Doktora sordum. Bi zaraı yokmus izleyebiliriz filmi!" "Yuppi! Ne izlicez?" "Bilmem sec!"

"Sey ya hani bi film vardı!" "Nası bi film?" "Hani gemi vardı." "Karayip korsanlar!" "Yok be! Ya ismini hatırlayamadım! hani boyle gidiyolar!" "Hani boyle gidiyolar ne Gizem?"

"Off iki kisi vardı. Boyle insanlar gemi batıyodu." "Her filmde gemi batıyo!" "Ya! Adamlar insanlar rahatlasın diye muzik calıyodu!" "Nası bi muzik?"

"Nasıl hatırlıyim Arda!" "Bana niye kızıyosun filmin adını hatırlamayan sensin!" "Arda izlemissindir! Erkek kadın geminin ucuna geliyolar kollarını kaldırıyolar. Arka arkaya duruyorlardı."

"Öyle desene! Titanik mi?" "Hah o iste! Onu izleyelim!" "Tammam! Nasıl istersen! Zaten o film laptopta kayıtlı bende!" sonra laptopta bi seylere bastı ve filmi izlemeye koyulduk.

-

Aa!! Aglıcam! Ne kadar huzunlu bi filmmis! Hele o geminin ucundaki sahne! Bittim orda ben ya. Arda! Arda  hic gozu bile dolmamıs! Duygusuz!

Ve film bitti. "Hic huzunlenmise benzemiyorsun?" "Neden huzunleneyim ki?" "Ne bileyim! Guzel bi ask filmiydi!" "Ya ben oyle hemen aglayamıyorum oyle her seye ! Ama buyuk bir sey olursa belki!" "Ne gibi buyuk bi sey?"

Arda gozlerimin icine askla baktı. Gözlerinde, gozlerinin ısıltısında kayboluyordum adeta. Bana uzunca baktı. Veya ben oyle hissettim. Sonra soyle dedi.

"Sadece cok sevdigim, cok deger verdigim, onun yanında sevgiyle doldugum birine bir sey olursa kendimi tutamam!"

Ouu!! Sözlere gel! Güzle söz! Nerden buldun la bu sözü! İnternetten falan mı? Off Gizem sende cocugu mal belledin. Niye cocuk romantik boyle sozler ettiginde sasırmamak lazım!

"Ee iki saat bitmedi mi?" "Bitti heralde!" sonra Arda saate baktı ve "Evet bitmis!" "Tamam ben cıkalım o zaman." kalktım yataktan.

Kapıdan tam çıktım. Azrayla çarpıştık. O da cıkmıs yanıma geliyormus. İkimizde başımızı tuttuk. Kaan "Hadi gidelim! Gezeriz biraz! Hem size de iyi gelir!" "Annem!" "Dogru o zaman sen bekle annene soylersin. Sonra gel dısarı." "Arda bugün ben gelmesem olmaz mı? Ama söz yarın gezeriz bugün pek dısarı çıkasım yok!"

"Ha tamam sen bilirsin!" daha sonra ücü cıktı hastaneden. Bende annemi beklemeye koyuldum. Ordaki kocaman masada duran kadına yaklastım. "Bakar mısınız? Melek korkmaz çıkmış mı? Annem olur kendisi!" "Bakayım!" dedi bilgisayara toneldi kadın.

Bende gözümü gezdiriyordum hastanede. Bir yerde gozum takıldı.

Anne? Yanındaki haa!! Kaanın babası Kemal bey!

Konusuyolar. Dur ne?! Sarıldılar! İnanmıyorum! Anne bunu nasıl yaparsın! Hem de sana onca kızısımdan sonra! Bana o kadar soz verdin! Sen! Anne! Aahhh suan cok sinirliyim!

Hısımla ve sinirle kapıya yoneldim o sırada kadın bana bagırdı. "Bayan! Anneniz Melek korkmaz cıkmız onu gorebilirsiniz!" kadın yuksek sesle soylemisti bunu.

Anneme dondum hemen evet ikiside duymustu ve bu tarafa bakıyordu. Sinirliydim hem de cok. Gorevli kadına "Gerek kalmadı!" dedim ve cıktım dısarı.

Aglayarak ve sinirle dısarda yurumeye başladım. Annem de hemen arkamdan kostu. Onu farkeder farketmez daha hızlı kosmaya başladım.

Cok usudum ustumde ceket falan hic birsey yok. Korkuyorum aksam oldu. Ama eve gidecekmiyim? Tabiki hayır! suan annemi gormek istemiyorum!

Yurumeye devam ediyordum. Nereye baktıgımı bilmeden. Dur! Ahh keske Azralara gitseydim. Aynen guzel fikir! Ama annem beni orda arar! Yok ya Azra beni saklar. Ama ben suan nerdeyim ki!

İlerledim ve bi levha gordum. Digerlerine de baktım. Heo cadde sokak isimleri vardı ama bu isimleri daha once duymadım.

"Ahh! Hayır! Nerdeyim ben?!"