HAYAL

~3~ Cenk!

Ağzım açık kalmıştı. Kapı açıktı, Cenk bana cam gözleriyle ve pis gülüşüyle bakıyordu. Yutkundum. Cenk benim konuşamadığımı görünce kendisi ağzını açtı.

"Noldu beni gördüğüne pek sevinmedin sanırım Gizem!"

'' Sen...Türkiyeye ne zaman geldin? ''

'' E sen gidince hasretine dayanamadım ardından gece ben de bi uçağa atlayıp geldim. ''

İyi halt ettin! Dur.. O çocuk.. '' Cenk o çocuk.. İyi mi? '' dediğimde hafif sinirlenmeye başladı Cenk. '' Ne biliyim ben! Kaçtı gitti!'' dedikten sonra ekledi.

"Boşver, ben sevgilimi ziyaret etmeye geldim!"

Pişkin pişkin bunu demişti.

" Biz ayrıldık Cenk ! Bunu o tokattan anlamalıydın! "

Sinirim on katına çıkmıştı. O yaptığı, güvenimi ve ona olan sevgimi darmadağın etmişti. Ona attığım tokat. Hala sevgilim diyor! Yüzsüz!!

'' Doğru, şu tokat.. Hmm seni affediyorum. ''

Pişkinliği ile birlik içeri daldı. Ben sinirle kapıyı örttüm. Ah Cenk adresimi nasıl hala hatırlıyor?!

Oturma odasında girmişti. Ardından ben de öyle. '' Bir de affettim diyor! Ne kadar yüzsüz biriymişsin sen Cenk! '' bağırarak girdim içeri. Cenkse beni takmıyor koltuğa oturdu ve ayaklarını koltuğun önündeki masaya uzattı.

'' Napıyorsun?! Burası senin evin değil! Hemen git! ''

Bağırmaya başlamıştım. Bu ukala ve pişkin tavırları sinirlerimi çok bozmuştu.

'' Evde de kimse yokmuş. Annenle yüz yüze tanışmak isterdim doğrusu. ''

Sinirle yanına gittim ve kolundan tutup onu kaldırmaya çalıştım. '' Defol git evimden!! ''

Kolunu hızla benden çekti. O sıra ben de yanına, koltuğa düşmüştüm. Bana yaklaştı ve yanağımı okşadı '' Sen beni özlemedin mi? ''

Ellerimi kaldırıp tüm gücümle ittim onu. '' Pislik! '' Ayağa kalktım. Gözlerin dolmaya başlarken '' Ben.. Seni sevmiştim! '' diyebildim. '' Nasıl böyle bi adama dönüştün sen?! '' Sinirliydim, ağlamak istediğim ama yapmadığım için yüzüm de kızarmıştı.

Etrafa bakındım ve cep telefonumu aradım. Polisi arayacaktım. Çok sinirlendim. Cenkin şuan yaptığı haneye tecavüz.

Etrafta hışımla bakarken Cenk elini kaldırdı. Elinde telefonumu duruyordu. - Sanırım telefon koltuktaydı ve almıştı.-

'' Bunu mu arıyorsun aşkım? ''

Elinden almak için atıldım. '' Ver şunu. '' Telefonu benden uzaklaştırdı ve arkasına sakladı.

'' İki sohbeti edelim Gizem. Önceden her an içine düşerdin şimdi ise..-''

'' Ah.. Senden nefret ediyorum! Sadece nefret! ''

Bağırmıştım. Yüksek sesle hemde. Cenk bir şey söyleyemeden evin içinde kapının zil sesi yankılandı.

'' Annem! Annem geldi! Git hemen! "

Cenk ayağa kalktı. '' Yok canım, Annenle tanışayım önce. '' Dedi ve güldü bana.

Bu çocuk napmaya çalışıyor?! Ah!

Cenk ayağa kalktığı zaman koltukta telefonumu gördüm hemen aldım ve cebime attım. Cenk ise o sıra kapıya varmış olsa gerek kapı açılış sesi geldi.

Olamaz!

Hızla kapıya gittim. Cenkin yanında durdum ve kapının önünden duran Ardaya baktım. Arda mı geldi?

Arda da ikimize bakıyordu. Yüz ifadesi şaşkındı. - Ben olsam ben de böyle donakalırdım. - Bide Ardanın burda ne işi var?

'' Gizem? ''

Merakla sordu Arda. Ona bakıp ne diyecektim? Kafam karman çorman! Neden geldin mi diyeyim. Zaten şuan yanımda Cenk var. Arda da bi bana bi Cenke bakıyordu.

Arda gülümsemeye çalışarak elini uzattı Cenke '' Ben Arda.. Gizemin-'' Cenk Arda bişey diyemeden '' Gizem kim bu?! '' dedi bana. Aynı zamanda sert bir şekilde Ardaya bakıyordu.

'' Arkadaşım. '' dedim. Arda '' Siz? '' dedi Cenke bakarak. Cenkse gülümsedi '' Sevgilisiyim ben! '' sinirle omzuna geçirdim '' Cenk?! ''

Arda bakakaldı. Şaşırmıştı. Hafif üzgün bir şekilde şunları diyebildi..

"Ben.. Bilmiyordum. Rahatsızlık verdiysem özü-''

Cenk yine lafa daldı '' Evet rahatsızlık verdin! '' Kolunu belime attı ve beni kendine çekti. Cenk?! Ah!

Arda Cenke baktıktan sonra bana döndü. Tuhaf bi şekilde baktı bana daha sonra bir şey demeden gitti.

Arda gözden koyulduğunda kafamı salladım ve kendime geldim. Ardanın o hali beni nedense üzmüştü.

Cenkin elini tutup ittim. Elinden kurtuldum. Ve artan sinirim gücüyle onu kapıdan dışarı ittim. Cenk sersemledi ama durdu. Bana baktı '' Gizem? ''

Sinirliydim. Onu hızla itmiştim. Bu halimi gördüğünde bi adım geri çekildi. Sinirle kapıyı kapattım. Kapı az daha kırılacaktı. Cenk bu halime karşılık şaşırmıştı sanırım. Az bile yaptım!

Kapının ardından ayak sesleri duydum. Gitmişti.

Ellerimi kafama götürdüm. Ne yapacağımı düşünüyordum. O sıra kafamdaki kötü düşünce bedenimi sardı.

Cenk bir şey söylemeden hızla gitti. Belkide Ardaya yetişmek için. Ardaya zarar verir mi? - Tabiki o psikopat herşeyi yapabilir! -

Kalp ritimlerim hızlanmaya başlamıştı. Arda için endişeleniyordum. Ama neden? Neden daha doğru dürüst tanımadığım için böyle hissediyorum?

Karnıma ağrılar girmişti ki anahtarı aldığım gibi açtım kapıyı ve çıktım. Cenk psikopatı her şeyi yapabilir! Ona asla güvenemiyorum!

Hızla attım kendimi dışarı. Ardaya ya da Cenke bakındım. İkisini de göremiyordum. İlerlemiş olduğunu düşündüğüm sokaktan koşmaya başladım.

###

Oy verip yorum yaparsanız sevinirim :)