MUSIKANG MALILIM

Kabanata 11

Kinabukasan agad kong nakita si mama na palabas ng kwarto na tila ba may ipinatong sa lamesa. Tinignan ko iyon at nasagip naman ni mama ang paningin ko bago pa man niya ibukas ang pinto para makalabas.

"Gising ka na pala, kumain ka na. Kailangan ko ng pumasok balik na lang ako mamaya after lunch." Ngumiti siya sa akin ng bahagya atyaka binuksan ang pinto para makalabas na.

Hinayaan ko siyang lumabas at iwan ako magisa.

I stood up carefully and went to the table to eat peacefully. Nakatulala na lang ulit ako habang sumusubo.

I just feel empty everyday.

Katapos kong kumain pumasok na muna ako sa comfort room at doon muna nanatili para ayusin ang sarili.

After bathing I left from the bathroom and was startled because of Yassen who's sitting on my bed right now.

"Hi, Goodmorning!" Ngumiti siya sa akin.

Binungad niya sa akin ang masayahin niyang mukha. Napangiti lang din ako ng bahagya atyaka pinagpatuloy na patuyuin ang buhok.

"OMG!" Sumigaw siya sa akin na agad kong ikinagulat.

Tahimik akong lumingon sa kaniya at siya naman ay kasalukuyang tinatakpan ang mata.

"What?" Inosente kong tanong.

"Wear your upper clothes! That's yucky!" She exclaimed again.

Until I noticed that I don't wear my t-shirt yet that's why she's like that.

Napailing lang ako atyaka kinuha ang t-shirt ko sa bag.

"Ayos na. Pwede ka nang tumingin." Sagot ko at patuloy na hinahagad ng twalya ko ang buhok ko na basa.

Sanay na rin ako na palagi siyang nandito. Hindi ko man lang narinig ang pagpasok niya sa kwarto ko kanina. Nasanay na rin ako na palagi ko siyang kabuntot, well she's always like that. Lagi niyang sinasabing rason na boring daw sa kwarto niya.

Nang makita niyang ayos na ako ay agad naman siyang nagsalita, "Tara sa chapel."

"What?" Pinaulit ko ang sinabi niya.

"Sabi ki tara sa chapel. May misa daw 'don na nagsisimula na, tara kahit sandali lang pakinggan natin 'yung homily." She bounced her eyebrows and smiled at me.

My eyebrows furrowed.

"Sige na, 'wag na tumanggi. Sandali lang naman eh." She pouted.

Wala na akong nagawa kung hindi ang pumayag sa gusto niya.

She giggled when I agreed. May kung anong saya sa puso ko na umusbong nang makita ko ulit ang mga tawa niya.

Sumama na lang ako sa kaniya. Nasa 2nd floor lang naman ang chapel kaya hindi na rin masama, hindi ako mahilig magsimba at ngayon na lang ulit papasok sa simbahan kung saan ang tahanan ng Diyos.

Nang makapasok kami ay tahimik lang kaming naupo sa sulok at doon nagsimulang makinig ng sermon ng pari. Sakto ang dating namin at sermon ng pari na rin dahil 'yon lang naman daw ang pakikinggan ni Yassen.

Sinikap kong huwag mainip at nakinig.

"Magandang umaga sa mga taong naririto, ako'y nagpunta rito para ipahatid sa mga sarili ninyo ang salita ng Diyos para sa araw na ito." Paninimula ng pari na kanina pa nakatayo doon at hawak ang mic.

"When we say love. Ano ang nasa isip natin?" Nagsimula na siya sa bahagi ng homiliya.

"For some people we refer the word LOVE romantically, right? Love for someone, na minsan katabi mo o kausap mo o kasama mo sa araw-araw. Mahal mo but make it romantically."