Като тъжен привкус.
Подпалващ.
Всепоглъщащ.
Откъснат от света и затворен между болезнените думи.
Пробива като тъничка игла плата,
чийто влакна
докосват кожата на врага.
Дръзка ли съм аз,
когато падна
и без да се разкайвам, чакам те на прага
на разноцветната дъга.
Остави малко сърце и за мене поне.
Че да знам колко биещо е останало в теб и колко се е разпръснало по звездната нощ.Отровен от билки.
![](https://img.wattpad.com/cover/240019401-288-k449347.jpg)
YOU ARE READING
Изслушай ме, за да ти кажа
PoetryКогато душата притежава силата да поглъща тъмнина.