H9 ~Luna~

6.6K 313 17
                                    

LAURA
De roedel was te zwak ik maar ik wist dat ik het kon halen. Ik bleef moet hebben en beet er op los.

Veel wolven durfde er niet in mijn buurt te komen en toen ik de tijd had liep ik razendsnel naar Zayn.

"Zayn! Zayn"riep ik terwijl ik naar zijn wonde keek en hem wakker probeerde schudden.

Hij opende zijn ogen en zij: "Laura laat mij maar... maar ... bescherm de roe..."zei hij maar hij was niet sterk genoeg om z'n zin af te maken.

Als wraak voor wat de generaal gedaan had sprong ik op hem en krabde in zijn oog. Hierdoor had hij een grote snee.

Hij wierp me van me af en ik belande tegen een boom. "Jij vuile Bitch!"riep hij kwaad.

Hij kwam op me afgestapt en ik ging terug recht staan. Toen zag ik het pas... Hij keek me onbegrijpend aan en toen zag hij het ook.

"Laura?"vroeg hij onzeker. "Aiko!"riep ik vrolijk. Aiko was m'n grote broer die werd meegenomen door een roedel toen ze onze roedel uitmoorden. (Zie foto)Ik ga hem een kopje.

"sorry.."zei ik er achter. Hij zei "dat is niks klein zusje van mij" Toen sprong Brandon op Aiko en beed hem in zijn zij.

"fack!"riep Aiko. Hij draaide zich om en beed naar Brandon. "Nee, Aiko laat dat!"riep ik kwaad.

Hij draaide zich terug om en keek naar mij. Brandon keek ook. "Brandon...dit is mijn broer Aiko..." Brandon kijkt me aan en kijt dan weer naar Aiko. "en euh... aan wiens kant sta je nu Aiko?"vraagt hij afwachtend.

Aiko kijkt me vragend aan en zegt: "Kan ik bij jullie roedel komen?" Ik wil antwoorden maar Brandon is me voor: "dude, denk je nu serieus dat je in onze roedel word toegelaten als je onze generaal vermoord!" Aiko kijkt geschrokken en loopt weg.

Ik kijk Brandon boos aan. Waneer ik Aiko terug zoek vind ik hem niet meer. Brandon draait zich ook om en vecht voort.

KIARA
"mam... ben jij dat..."vraag ik angstig. "Ja ik ben het lieverd maar ga nu je roedel helpen zonder jouw kunne ze het niet!" Ik sta recht en wil naar het gedaante lopen maar het vervaagt.

Snel loop ik naar buiten en verander in men weerwolvengedaante.

SOFIE
Ik kijk uit het raam en zie onze Luna lopen. Eindelijk ziet ze in dat de roedel niet zonder haar kan.

Wachtend kijk ik naar buiten.
Wachtend tot de gewonden komen. wachtend om de overlevenden te knuffelen.

Dan hoor ik plots gebiep! Het is Jace zijn kamer. Ik ren naar binnen. Ik zie dat de machine op hol is geslagen.

"DOKTER! DOKTER!"schreeuw ik door de gang. Hopelijk komen we nog optijd.

Dan gaan de deuren van de inkom open. En ik kijk met grote ogen.

KLARITY
"Meen je dit nu serrieus we worden aangevallen en wij mogen niet eens helpen met de roedel  te beschermen!"zeg ik kwaad. "De arme stakers halen dat nooit zonder alpha!"

Djenzo kijkt naar de grond hij is de laatste tijd heel afwezig. Ik ga naast hem zitten en vraag: "Wat is er liefie?" "Ik voel me schudig"antwoord hij stil. "Ik ook "zeg ik zachtjes terwijl ik hem kus.

KIARA
Ik ren het bos in en zie het bloed op de grond liggen het is een vreselijk zicht.

"Kiara!"hoor ik Brandon roepen. Ik zie plots dat alle weerwolven stoppen met vechten en allemaal naar mij staren.

"Een witte weerwolf"hoor ik zachtjes. Ik zie de hoop in de roedels ogen.

Dan stapt de alpha naar voren (mijn vader) en kijkt verast naar me. "kiara..."hoor ik hem net hoorbaar fluisteren.

Ik krijg plots een flashback van toen ik men vader beed en op dat moment valt mijn vader neer. Hij jankt hard en zijn roedel loopt op hem af. "Vermoord haar!" Riep mijn vader boos. De hele roedel keek mij boos aan en kwamen op me afgelopen.

De overlevende van mijn roedel hielden ze tegen maar 1 iemand ontsnapte. Hij sprong op me en beed me hard!

Ik zag het ligt uitgaan. Het laatste wat ik hoorde was een verbazingwekkende luide blaf!

------------------------

Thnx voor het lezen!

Ily all 💋

Like? Comment? Follow?

The rogueWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu