Blue Is The Warmest Color || Hyunlix

22. Bölüm

Kitabın 30'a kadar yolu var. Neredeyse her şey hazır. Hemen bitirmek istiyorum WLXKWĞZJQŞJ2Q

×××××

"Sana kaç kere diyeceğim onlar eskide kaldı. Gerçekten aramızda arkadaşlık dışı hiçbir şey yok. Hatta o bile var diyemem."

Bir süredir sık sık yaşadığımız minik tartışmalarımızdan biriydi bu. Nedeni ise yine benim kıskançlığımdan kaynaklıydı.

Önceden aldatılmıştım. Şimdi ise karşımdaki her şeyden çok sevdiğim Felix bile olsa güven sorunum hala vardı, içimden 'ya yine olursa' demeye engel olamıyordum. Felix'in geçmişinin karşımıza çıkması da bu durumun tuzu biberi oluyordu.

Şimdiki kavgamızı nedeni ise Hyungwon'du.

"Onun da hayatında yeni biri var, hem seninle uzun süredir çıktığımı da biliyor."

"O zaman neden sık sık orayı ziyaret ediyorsun?"

Bana 'ciddi misin' dercesine baktı. "Senin için geliyorum Hyunjin."

Sesindeki kırgınlık içimdeki pişmanlık tohumlarımı filizlendirse de şüphe duyan tarafım daha da ağır bastı.

"Gelme Felix, istemiyorum."

Başını yukarı kaldırıp gözlerini kapadı. Ne zaman ağlayacak gibi olsa bunu yaptığını biliyordum. Sevmezdi ağlamayı, özellikle de benim yanımda.. Çirkin oluyorum derdi ama haberi yoktu ki ben onun en çok o halini seviyordum. Bencilce gelebilir ama ağlayan Felix'in güzelliğini hiçbir şeye değişmezdim..

Tam ona doğru bir adım atıp kollarım arasına alacakken açtı gözlerini.

"Kapansın bu konuşma burada. Chan gelince dolaptaki yemeği ısıtıp yemesi söylersin. Uyumaya gidiyorum ben, kaldıkça daha da kırıcı olmaya başlıyorsun."

Titreyen sesini duymam anında pişman olmamı sağlamıştı.

"Fel-" konuşmama fırsat tanımadan arkasını dönüp odaya doğru adımladı.

Bir kaç saniye sonra ise sesi tekrar duyuldu bu sessiz koridorda.

"Bu arada Hyunjin.." yerdeki başımı kaldırıp koridorun diğer ucundaki odamızın önünde duran maviliye gözlerimi diktim. "Gelmem bir daha."

Chaos is coming ehehee :)