"Mavi.." dedi. "Mavi en sıcak renktir. Belki de bu boktan dünyada içimi ısıtan tek şey." yaşı benden oldukça küçük duruyordu. Yine de bu cüretkar kelimelerin beni etkilediğini inkar edemezdim.
***
[28.08.2021] & cumartesi
[14.10.2021] & perşembe
Medyaya da o harika insanın en az onun kadar harika ve anlamlı olan şarkısını bıraktım
×××××
Sabah gözlerimi tarifi edilemez bir baş ağrısıyla açtım. Düne dair hiçbir şey hatırlamıyordum. Son hatırladığım birbiri ardına dizilen bitirdiğim bardaklardı.
Boynumda hissettiğim ılık nefesler birazda olsa ayılmamı sağladı. Bu mavi çocuktu. Ortama göz gezdirdirince eve geldiğimizi anlamıştım. Saat 11'di, Chan çoktan çıkmış olmalıydı.
Yavaşça yanımdaki bedene döndüm. Başını boynuma gömmüş, vücudu sanki daha fazla küçülebilirmiş gibi büzülerek kollarım arasında küçücük kalmıştı.
Mavi saçlarını kenara ittim, temiz bir yüzü vardı. Yakışmıyordu dünkü gibi kirli mekanlara.
Her ne kadar 18'i doldurdum dese de ustalığından belliydi, uzun zamandır çalışıyordu o yerde.
Boynuma verdiği uzun nefesten uyandığını anladım. Yavaşça açtı gözlerini. Elleri gözlerine götürüp doğrulurken minik bir çocuğa benziyordu.
"Sakın bir daha o kadar içme. Ayrıca.." bedenimi süzüp devam etti "Ayrıca senin oyuncak ayın falan da değilim." hala üzerinde olduğunu yeni fark ettiğim bacağımı utanarak çektim.
