Blue Is The Warmest Color || Hyunlix

Final

Zaman atlaması çok mu oldu ne

×××××

"Ya! Ya baba çekmesene acıyor!"

"Sus küçük cadı. Senin konuşmaya hakkın yok."

"Baba! Hyunjin babam saçım-" Felix'in duymaması için ağzını kapatmıştım ama artık çok geçti.

"Hyunjin! Ne yapıyorsun sen?! Sana saçını ör dedim çek değil."

Kızımız Chae'yi kucağına alırken söylemişti. Felix'in kucağından bana dil uzatan kızımıza gözlerimi kısarak baktım ve konuştum.

"Saçını çekmedim. Hem onu şımartma böyle. Bugün ne yapmış biliyor musun? Gitmiş en sevdiğim ceketimi kesmiş!" Gözlerini devirdi.

"İyi olmuş sana. Üzerine yapışmıştı, her yerde onu giyiyordun. Keşke ben kesseymişim." kapıya doğru adımlarken söylemişti.

Hayretler içinde gözlerimi açtım. "Ne demek-"

"Okula geç kalacağız. Hem getir o tarak ve tokaları. Bugün bu saç örülecek." 

"Örmeyi bilsen bu kadar uğraşmazsın da.."

"Bilmiyorum o yüzden o tarağı al ve gel."

"Fısıldamıştım sen nasıl duydun onu?!" çoktan odanın dışına çıkmış olan eşime sesimi duyurmak için bağırmıştım. Hayretle...

"Hahah, benim her yerde kulağım var Hwang Hyunjin. Şimdi o tarağı al ve gel."

Suratımı asıp yatağın üzerinde duran tarağı elime alarak içeri gittim. Girdiğim gibi iki beden de üzerime zıpladı ve yüzümü öpmeye başladılar. Hemen iki kolumu da onlara sardım.

"Durun bu kadar sevgiye alışık değilim." gülüşlerim arasından konuşmuştum.

Bu dediğim üzerine ikisi de kucağından inip hızlı adımlarla mutfağa adımladı. Ne olmuştu az önce?

Tam bir sorun olup olmadığını soracakken elinde pasta olan Felix ve kucağında bir kaç paket taşıyan Chae kapıdan gözüktü. Sonra da klasik doğum günü şarkısını söylemeye başladılar.

"İyi ki doğdun Hyunjin~"

İkisine de dolu gözlerle baktım. Şu çekilmez hayatımı yaşanabilir kılan en güzel şeydi karşımda duran ikili, yani ailem...

"Yaa baba ağlamasana. Ağlarsan pastanın hepsini ben yerim. Sende sümüklerini yersin ve karnında böcek olur."

Ben gözyaşlarım arasından gülerken Felix kocaman açtığı gözleriyle ikimize baktı. "E oha ama Hyunjin. Tüm senden öğreniyor böyle şeyleri."

Tam cevap verecektim ki Chae tek elimi tutup Felix'in yanına çekiştirdi.

"Yaa durun mum bitecek, baba hemen üfle."

İkiliye gülümseyerek baktım. Sonra da neredeyse bitmiş olan muma başımı çevirip gözlerimi kapadım. Dileğim belliydi. Son anıma kadar ikisiyle mutlu bir hayat yaşamak.

"Baba~ ne diledin~" söylemem için tatlılık yapıyordu. Bu kız tam bir oyuncuydu..

"Dilekler söylenirse gerçek olmaz ufaklık. Neyse gel bakalım buraya. Pastayı kesmeden önce saçını öreyim de okula geç kalmayalım."

Bu dediğim üzerine ikisi de gülmeye başlayınca anlamayan gözlerle baktım.

En son gülmesini durdurabilen Chae kucağıma bir paket bırakırken konuştu. Bu yeni bir ceketti.

"Baba bugün cumartesi."

Özel bölüm gelir mi bilmiyorum ama şimdilik hoşçakalın👀
Medyaya sizin için harika bir şarkı bıraktım🛐

Gitmedeeen tarafınızı da seçin bakiim😈