You were the reason • Peter Parker (18+) ✔

25. How to be a good girlfriend?

— Weź prysznic, jeśli chcesz — powiedział spokojnym głosem Peter, podając mi do ręki swój luźny T-shirt, żebym mogła go ubrać po umyciu się. Puściłam mu wdzięczne spojrzenie i udałam się w stronę łazienki.

Było już naprawdę późno. Wróciłam z chłopakiem cicho do domu, tak, żeby Pani May nie usłyszała tego jak wchodzę. Na telefonie wyświetlało mi się coraz więcej nieodebranych połączeń od mamy, która zapewne schodziła w domu na zawał.

Było mi jej żal. Nic mi nie zrobiła, a oberwała najmocniej. Zapewne ta noc nie będzie należała dla niej do przespanych, a wszystko z powodu mojego żarcia się z tatą.

Zdjęłam z siebie swoje ubrania, a następnie weszłam do kabiny prysznicowej i włączyłam zimny strumień wody, pozwalając chłodowi ożywić moje ciało. Po takiej kąpieli zwykle czułam się dużo lepiej. Lodowate krople wody pokrywały moje ramiona, brzuch  i uda oraz zalewały moją całą zamuloną twarz. Widziałam, jak gęsia skórka nasila mi się na oby dwóch rękach. Gdy usta zaczynały zmieniać kolor się na siną barwę, zakręciłam wodę i wychłodzona owinęłam się ręcznikiem.

Wysuszyłam włosy starą koszulką, a nową, pożyczoną od Petera założyłam na zimną skórę. Spojrzałam w lustro, widząc zmęczoną twarz z półmartwymi oczami. Nie brakowało mi snu lub odpoczynku fizycznego. Byłam zmęczona ciągłym mętlikiem w głowie, dotyczącym najważniejszych mi osób.

Wyszłam z łazienki ze spuszczonym wzrokiem w dół, a następnie skierowałam się do pokoju bruneta. Robił coś przy swoim biurku, a gdy usłyszał, że wchodzę, energicznie obrócił głowę w moją stronę i spojrzał na mnie pozytywnym spojrzeniem. Gdy jednak zobaczył moją, zarażającą złą energią mimikę, posmutniał i zgasił swój cały entuzjam.

Właściwe to nie on go zgasił, a ja to zrobiłam. I to był właśnie mój cholerny problem. Moje złe
samopoczucie nie mogło decydować o czyimś. Poczułam do siebie mocno żal i natychmiastowo zmieniłam swoją minę w pogodny uśmiech. To niby kurewskie oszukiwanie samego siebie, ale gdy tak uczyniłam, chłopak również się rozchmurzył, co zdecydowanie ociepliło mnie psychicznie.

— Ładnie wyglądasz — odparł wesoło przyglądający mi się chłopak. — Czyżby to mój T-shirt, aż tak bardzo podkreślał twoje atuty?

— To zdecydowanie jego zasługa. Dzięki niemu nie wyglądam tak chujowo jak mogłabym wyglądać — odpowiedziałam sarkastycznie, przybliżając się do niego i oplątując mu szyje rękami.

— Chcesz mi powiedzieć, że bez tej koszulki wyglądasz chujowo? — ciągnął swoją gadkę Peter, dotykając wargami mojej szyi i przejeżdżając ręką od końca żeber wzdłuż biodra.

Zaśmiałam się i włożyłam rękę w jego ciemne włosy, a następnie pociągnęłam jego twarz do mojej i urokliwie pocałowałam jego usta, kładąc na jego barku swoją dłoń.

— Chcesz się przekonać? — zapytałam cicho, zbliżając się swoim ciałem do jego i splatając  jego palce z moimi. Brunet nie odpowiedział mi na pytanie i jednym ruchem rąk w górę, zdjął ze mnie luźny T-shirt oraz zniżył głowę, żeby zaraz po tym intensywnie okładać mnie pocałunkami.

Złapałam się za ramiona chłopka, a ten uniósł mnie do góry i przeniósł na swoje łóżko. Leżałam pod nim, wciąż trzymając swoje nogi, oplecione w jego pasie.

Chłopak okładał moją twarz swoimi ustami, a następnie przeszedł do całowania kolejno dekoltu, biustu i brzucha. Po ciele przeleciało mnie napędzające uczucie, a organizm po lodowatym prysznicu zaczynał się rozgrzewać.

Peter wziął do ręki moją drżącą dłoń, a drugą zdjął z siebie czarną bluzę. Za każdym razem, gdy widziałam go bez góry stroju, docierała do mnie dawka podniecającego uczucia, które uświadomiło mi, że ten chłopak jest cholernie pociągający.