Eighteen

1K 29 2
                                    

Nelle's POV

After folding his coat and shirt I go downstairs na sakto namang kakalabas lamang sa dining room ni Sherlock para sabihing kakain na.

I just nod my head and head back to the room para sana tawagin si Airon at kakain na.

But I was in the middle of the stairs ng lumabas ito sa kwarto na fresh na fresh habang naka plain shirt lang and a short na pambahay pero ang gwapo pa rin tingnan.

Natawa na lang ako sa naiiisip ko.

"Hey kakain na, let's go" tawag ko rito at nauna ng bumaba sa hagdan.

Hindi pa ako nakakadalawang hakbang pababa ng magsalita ito mula sa likuran ko.

"Hey I just wanna say I'm sorry, I really am Nelle"

I nod my head after hearing his words, that made me smile a bit. At least he knows how to say sorry in a situation like this.

"I won't say your apology is accepted because it is not. Just please don't avoid me anymore, and fulfill what you have promise to our son"

"Yeah I understand, don't worry I will"

Tumango na lang ako at dumiretso na sa hapag kainan, just to see them waiting for us. Lahat ay nakaupo na at nakahain na, kami na lang ang hinihintay talaga.

"Mommy! Daddy!" sigaw ng anak namin ng makita kami pagkapasok at biglang umalis sa upuan nito para lang yakapin kaming dalawa.

"You're here dad! Mom daddy is here!" he exclaimed in excitement and I just smiled and nod.

He's really happy to see his daddy sitting with us again in dinner.

"Yep I am here kiddo, so you need to eat a lot because tomorrow we'll go to the Mall as I have promised to you. Are we clear?"

Ang anak ko naman ay tumango-tango sabay nauna ng umupo sa upuan at pinaupo rin agad kami ng makakain na raw, natawa na lang kaming lahat sa inakto ng anak namin dahil halatang excited talaga ito.

Umupo na kaming dalawa at nagsimula ng kumain ang lahat ng may ngiti sa mga labi nila. This is the second time na nagkaroon ng masayang hapunan.

Matapos ang ilang minuto ay natapos na ang lahat sa pagkain, sinimulan ko ng iligpit ang mga pinagkainan ng marinig na magreklamo ang anak ko.

"Mom I'm so full. Ang laki po ng tiyan ko sobra"

Nilingon ko ito at nakitang hinihimas ang tiyan niyang malaki at napangiti.

"Ang dami mo kasing kinain anak, hinay-hinay lang next time ok?"

Sumimangot ito sa sinabi ko at tinuro ang ama nitong tumutulong rin sa akin sa pagligpit ng mga pinagkainan.

"But he told me to eat a lot mommy" at mas sumimangot pa ito na ikinailing ko na lang.

He's putting the blame on others, natural na gawain nito kapag ayaw na siya'y napapagsabihan.

Pinalo ko ang nakaturong daliri nito sa ama nito at pinamay-awangan ito.

"How many times do I need to tell you to stop doing that Xhaito? It's not nice besides ikaw naman ang may kasalanan niyon hindi ang ama mo, kahit na sabihin pa nating sinabihan ka nito noon, ikaw naman ang gumawa niyan anak"

"But mommy" pangangatwiran pa nito pero tinaasan ko na lang ito ng kilay na ikinatahimik nito.

Ng makitang sasagot pa sana ulit ito ng mas lalo kong taasan ang kilay ko at di nito tinuloy ang dapat na sasabihin, pero tumingin ito sakin at sa ama nito sabay sa akin uli at sa ama nito.

Owned by Himजहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें