Wheel of Fortune (Gojo Satoru)

-24- (FİNAL)

"Canım asil bedenden vazgeçip yedeği asil yapmak istiyorsa... Yapabilirim."

"Hayır..."

"Oh... Nanami Mai... Korkuyor... Hoşuma gitti."

Sukuna ile verdiğim iç savaşın sonucunda gözyaşlarım resmiyete kavuşmuş ve bağımsızlığını ilan etmişti. Başımı ellerimin arasına yerleştirmiş, dizlerimin üzerine çökmüştüm dayanamayıp.

"YAPARSAN HER ŞEY BİTER!" Bağırmam neyi değiştirecekti, sesimi kim duyacaktı bilmiyordum. Ama bunu yapmam gerektiğini hissetmiştim.

"Aksine... Her şey yeniden başlar."

Damarlarımdan akan kanın farklı olduğunu hissetmiştim.

Bir şeyler farklı hissettiriyordu.

Buna ben... Sebep olmuyordum.

Canım... Yanmıyordu. Ama farklıydı, işte.

-----

" Mücadeleni gördüğüm zaman ,bu acıtıyor, fikirlerin ile bana gelmeliydin oysa ki. Görüyorum, parçalandın, şaşırıp kalıyorum aslında. Daha sonrasında  ya gittikçe tembelleşiyorsun ya da kendine artık inanmıyorsun.

Senin kendi seçeneklerin gibi kimse seni forma sokamaz Nanami Mai.

Bir karar veremiyorsun, kendini sorgulamaya devam edebilirsin şu saatten sonra.

kariyerini benim için riske attın ,senin kadar ben de biliyorum.

Fikir yürüttüğünde biliyorum ki neredeyse yardımım için bana yalvaracaksın.

Ben senin liderinmişim gibi,

Şimdi... Olduğu gibi."

Sukuna'nın içinden geçirdiği şeyler bunlar olmuştu Mai'nin bedenine ulaştığında. Bunu yapmak gibi bir niyeti hiçbir zaman olmamıştı. En başından beri eğlenmekti nihai amacı. Ancak Suguru'nun ortaya çıkışı, şu ana kadar gelişleri... Olayları farklı yönlendirmeye fazlasıyla neden olmuştu.

"Oi seni lanet, beni reddetmeye çalışman-"

Duraksadı Sukuna, çünkü Mai onu reddetmiyordu.

Bedeni onu reddetmek için herhangi bir hamlede bulunmuyordu.

"Varlığını hissediyorum, ölmedin. Ne diye kenara çekilmiş duruyorsun?" Sukuna sesini köşeye çekilmiş Mai'ye yükseltmişti. Ufak bir reddediş bekliyordu.

Ama kız bunu ısrarla yapmıyordu.

"MÜCADELE ETSENE!"

"Etmeyeceğim..." Mai'nin sesi nihayetinde duyulmuştu. Sukuna kızın yüzüne baktığında hafif bir tebessümün olduğunu görmüştü kızın yüzünde.

"Eğer mücadele edersem... Israr edeceksin bedenime kavuşmak için. Ama mücadele etmezsem..."

Ayağa kalktı Mai. Bakışları çaresizlikten öte... Büyük bir ciddiyet aldı.

"Uyum sorununu sen yaşayacaksın."

"Mümkün değil uyum sorun-"

Sukuna cümlesini tamamlayamadı çünkü Mai'nin elinde tuttuğu kartı gördü.

Daha sonra kızın neden gülümsediğini anladı.

"Deli kartı... Özgür Ruh."

Karttan açığa çıkan enerji bütün bir ortamı etkilecek ölçütteydi. Öyle de olmuştu. Çok kısa bir süre sonra etrafı parlatan ışıkların yerini Mai'nin ayaktaki net duruşu almıştı.