Beauty and the Beast

#32: His Secret

“Nakakainis ka Jared” inis na sabi ko at bumuntong hininga. Bahala na nga.

Inilapit ko yung mukha ko sa mukha niya at marahang pinaglapat yung labi naming dalawa ng mga ilang segundo tapos nilayo ko rin. Nangiti naman ang loko at marahang idinilat ang mata niya, inirapan ko naman siya pero nanatili pa rin yung ngiti niyang tagumpay.

“Tara na, nagugutom ka na eh” aniya at mas nauna pa siyang bumangon sa akin.

Napailing na lang ako at bumangon na rin. Pumasok si Jared doon sa banyo niya dito sa kwarto niya samantalagang ako naman ay napatingin doon sa salamin. Napapikit na lang ako sa inis nung makita ko yung gulo-gulo kong buhok at yung haggard kong mukha. Napailing na lang ako habang inaayos ko yung buhok ko gamit yung kamay ko.

Pumayag na akong matulog sa tabi niya mula ngayon, dahil na rin sa kondisyon niya. Hindi ko pa rin alam kung anong mangyayari sa mga susunod pero gagawin ko talaga yung best ko para matulungan si Jared. I need to help him so that we can go back to our normal lives. Hindi siya makapasok sa kumpanya nila dahil sa kondisyon niya, hindi rin naman ako makapasok sa school dahil din sa kondisyon niya. Sa ngayon, kailangang palagi akong nasa tabi niya. Buti na lang at nagawan ng paraan nila Mama na hindi muna ako pumasok sa school.

Lumabas ako ng kwarto at agad na pumunta sa kwarto ko para gawin na rin yung mga daily morning activities ko.

***

Tahimik lang akong naghihiwa ng carrots nung bigla kong maramdaman na may yumakap sa akin ng mahigpit mula sa likod kaya napatigil ako sa ginagawa ko. Nilapag ko yung kutsilyo at binalingan siya ng tingin. He’s looking at me like a kid.

“Bakit ang ganda mo Gail? Kaya maraming nagkakagusto sa’yo eh” sabi niya habang nakatingin sa mukha ko. Inirapan ko siya at kumalas mula sa yakap niya. Nilingon ko siya at tinignan.

“Bakit ang gwapo mo Jared? Hindi mo ba alam na sobrang dami ng nagkakagusto sa’yo?” sarkastikong tanong ko sa kanya. Ngumisi siya sa akin at hinawi niya yung buhok kong medyo humaharang sa mukha ko.

“Ikaw kasi ang gusto ko wala ng iba” aniya at bumaba ang isang kamay niya sa baywang ko. “Pero kasi ikaw, natatakot ako na baka hindi mo ako gusto, Gail, na baka bigla mo na lang akong iwan kapag napagod ka na sa akin” malungkot na wika niya. “Maybe you can find someone better than me, maybe you’ll leave me” sabi niya at mas nilapit niya pa ang sarili sa akin.

“Asawa mo na ako eh” mahinang sabi ko.

Niyakap niya ako ng mahigpit tapos ay bahagya siyang humiwalay sa akin at bahagya ring ngumiti.

“Mahal na mahal kita, Gail” he said, sincerely. “Do you love me too?” desperadong tanong niya.

Napalunok ako sa tanong niyang iyon. I know I love him, I really love him. But why can’t I say it back? Parang natatakot ako? Nakatingin lang ako sa kanya habang siya ay desperadong nag-aantay ng sagot ko. Parang may kung anong bumara sa lalamunan ko sa mga sandaling ito para hindi ko masagot ang tanong niya.