VII

1.1K 51 12
                                    

Whow, wattpad is (op de laptop) vernieuwd, dat is wel ff wennen...

Eva pov
Mijn hart gaat tekeer. Even ben ik overdonderd. Was hij het nou die deze stap zette of deed ik het? Ik weet het niet, maar daar hoef ik me op dit moment niet druk om te maken. Het is een lange kus. En tot mijn teleurstelling maakt hij zich alweer los. Ik kijk hem aan, maar kan niet uit zijn gezichtsuitdrukking opmaken wat hij denkt. Misschien vond hij het niks. Of hij vond het -net als ik- héérlijk. Dat laatse blijkt, want niet veel later voel ik weer zijn lippen op de mijne. Deze keer gaat het verder dan alleen een kus. Ik voel dat zijn mond open gaat en ik ga er maar al te graag in mee. Ik proef zijn tong, ik verken zijn mond. Al mijn gedachten heb ik even uitgeschakeld. Van dit moment moet ik genieten. Ik denk er dan ook niet aan dat het hele corps ons kan zien. Zijn handen zakken langzaam iets meer naar beneden, tot aan laag in mijn onderrug. Ze rusten nog nét niet op mijn billen. Mijn vingers laat ik door zijn haren glijden. Wauw, hij zoent echt geweldig. Ik ga zo in hem op, dat ik niet eens door hem dat Marion lachend naar ons kijkt. In tegenstelling tot Marion, is Mechels niet zo blij. Zij staat hoofschuddend toe te kijken. Langzaam trekt Wolfs zich terug. Dit voelde echt zo goed. Ik glimlach als hij me aankijkt. Hij glimlacht terug. Zachtjes leg ik mijn hoofd op zijn schouder, en bewegen we samen langzaam mee op het ritme van de muziek. Dit werkt heerlijk ontspannend. Ik denk terug aan dit fantastische moment van net. Nauwelijks kan ik het geloven. Toch is het echt gebeurd. Ik heb met de liefde van mijn leven gezoend! Alleen weet hij dat nog niet, dat hij dat is. Het zou me niks verbazen als hij dat wel door zou hebben.
Mijn ogen zijn gesloten, zo geniet ik van dit heerlijke moment. Zijn armen liggen nog steeds om mijn middel en zijn hoofd rust op de mijne. Zou dit voor hem net zoveel betekenen als voor mij?

Het feest is afgelopen. We rijden nu in stilte naar De Ponti. Na die zoen hebben we nauwelijks iets tegen elkaar gezegd. We konden allebei de juiste woorden niet vinden. Zonder ook maar iets te zeggen stap ik even later De Ponti binnen. Ik drink nog snel wat water en ga dan naar boven om mijn kleren voor mijn pyjama te verwisselen. Als ik naar de badkamer loop, kom ik Wolfs tegen die zijn tanden al aan het poetsen is. Ik ga naast hem staan en doe hetzelfde. Ik volg zijn bewegingen via de spiegel. Hij spuugt het tandpasta uit, drinkt wat en droogt zijn mond af. 'Ik ga slapen, welterusten.' Hij drukt een zachte kus op mijn wang en verdwijnt richting zijn kamer. Ik kijk hem na met een verliefde blik in mijn ogen. Vlug spoel ik mijn mond en droog ik hem af. Ook ga ik nog snel even naar de wc en loop naar mijn slaapkamer. In de deuropening blijf ik staan. Zou Wolfs het erg vinden als ik bij hem slaap? Ik zou het wel spannend vinden, hem zo dicht bij me, de hele nacht. Misschien wil hij dat helemaal niet. Maar daar kan ik maar op één manier achterkomen. Ik klop zachtjes op Wolfs' deur en open hem een stukje. Het is helemaal donker. 'Wolfs? Slaap je al?' fluister ik. Aan de dekens hoor ik dat hij zich omdraait. 'Nee, hoezo?' 'Ik eehm... ik vroeg me af of ik misschien bij jou mocht slapen.' klink ik ietwat onzeker. 'Ja, is goed. Maar ik slaap wel altijd in mijn onderbroek.' 'Maakt niet uit hoor.' Ik loop langzaam naar zijn bed, en probeer nergens tegenaan te stoten. 'Als je wil kan ik wel een shirt aandoen.' stelt hij voor. 'Ooh, nee joh. Hoeft niet.' Stiekem vind ik het wel leuk dat hij alleen in een onderbroek slaapt. Ik ben al bij zijn bed aangekomen en Wolfs houdt de deken omhoog zodat ik erbij kan komen. Ik ga wel vrij aan de rand liggen. Om nou gelijk de eerste keer tegen hem aan te kruipen is ook weer zo vreemd. Maar kennelijk denkt Wolfs daar heel anders over. Hij slaat zijn armen om mijn buik en trekt me dicht tegen hem aan. Ik voel zijn blote borst tegen mijn rug. Zijn ademhaling klinkt rustgevend in mijn oor. Nog een laatste keer krijg ik een kus op mijn haar gedrukt en niet veel later val ik in slaap. In Wolfs' armen.

Verloren - Flikken MaastrichtWhere stories live. Discover now