ARZELA

10.Bölüm "İlk Temas"

SINIR 150 VOTE 200 YORUM

Türkiye

Kalp atışları kulaklarında yankılanırken genç kız hemen uzaklaştı karşısında ki adamdan, ne duymuştu az önce bu adamdan? Gerçekten polislerin dediği bu adam mıydı? Bu adam mafyaysa az önce o sözleri söyleyen adam kimdi peki?
Aklını karıştıran bu adamla beraber karşısında ki adama bakıp son kararını verdi. Ona zarar vermeyeceğini söylemişti fakat inanmıyordu. Sanırım başka da çaresi yoktu Eylülün.

Son kararı ile birlikte adama çekinerek baktı ve titreyen sesiyle konuşmaya başladı.
"Tamam." Bu baş eğmek hiç ama hiç Eylüle göre değildi, öldüreceğini bilse gitmezdi İtalyaya biliyordu genç kız ama sustu. En azından polislerin teklifini kabul ettiğini hatırlattı kendine. Yapacak başka bir yolu yoktu bu adam bırakmazdı onu.

Adam aldığı cevapla gözlerini şaşırarak açtı genç kız ona baktığında gördüğü şeyle tebessüm etmemek için zor durdu, adam da anlamıştı onun ne kadar zor olduğunu diye düşündü. Sen dua et polislerle beraberim diye içinden geçirdi genç kız.

Dean içinde ki mutlulukla kıza sıkıca sarılmak istedi fakat yine kendini kontrol ederek sadece konuştu.
"Tamam yarın yola çıkarız o zaman." Eylül gözlerini adama dikerek biçimli kaşlarını çattı. Ne demek yarındı?

"Bu kadar erken mi? Ben daha ailemle vedalaşmadım." Eylül söylediği sözleri sanki içinden söylüyormuş gibi sessiz ve sakin söylemişti. Dean kızın üzgün yüzüyle beraber dudaklarını ısırdı ve arkasını dönüp saçlarını karıştırdı.
Hiç bir şey emrinin altında olmuyor kontrolden çıkıyordu adeta, bu durum Deanı delirtiyordu.

Onun tüm hayatı onun elinde kontrol içindeyken bu kız her şeyi tepetaklak ediyordu üstelik daha hayatına girmeden, onu kendi elleriyle hayatına sokuyordu birde! diye düşündü. Sonradan kendine teselli vermek adına kızın kontrolini de bir gün eline alacağını düşündü.
Bir gün bu kız da zincirlerini kırıp bu adamın elinde olacaktı, kontrolü bu adamda olacaktı.

Genç kıza tekrar döndüğünde konuştu.
"Tamam yarın işlerini gör ne yapacaksan yap akşam yola çıkacağız." En azından zaman verdiği için mutluydu Eylül. Polislerle irtibat kurması, onlarla her şeyi konuşması gerekiyordu yarın. Yoksa başı ciddi şekilde derde girebilirdi.

Aklına gelenlerle beraber kafasını hemen kaldırıp onu izleyen adama bakarak konuştu." Peki okulum ne olacak? Olmaz." tabii ya okulu unutmuştu aptal kız diyerek kendine Kızdı Eylül. Aslında okulunu dondurabilirdi ama bunu istemiyordu en kısa zamanda ailesinin de istediği gibi bir doktor olmak istiyordu ve bu adam yüzünden bunu erteleyemezdi.

Genç adam sıkıntıyla ensesine ellerini getirip tekrar sert sesiyle konuşmaya başladı. "Onun sıkıntı etme İtalya da okursun, orada güzel bir üniversite var kaydını ben aldırırım." Genç kız 2 sene önce ona gelen yurtdışı teklifini düşündü.
Burs kazanmıştı Amerika da ama gitmemişti, sahi gitseydi belki de bu adamla karşılaşmazdı.

Ailesi, evi buradayken gitmek istememiş burada okumaya devam etmişti oysa şimdi yine gitmek zorundaydı.
" Peki yarın görüşürüz." genç kız artık git dercesine konuştuğunda Dean dudaklarını kıvırıp masada duran telefonu eline aldı. Eylül ona bir adım attığında sonradan ne yaptığını anladı bir anda kalp krizi geçirecekti.

Dean buraya gelmeden konuştuğu polisi arama kaydında görseydi ne yapardı bu adam ona diye düşündü.
Onun arkasında olduğunu belli eden sözleri söyleyen Murat korkmamalı için destekte bulunmuştu. Telefonu kapatır kapatmaz çalınan kapıyla o lanet kapıyı açmış bu adamın içeri zorla girmesini izlemişti.

Adam kendi numarasını yazıp tekrar telefonu bırakıp genç kıza baktı. Onun için Türk hattı almıştı, ah onun için neler yapmıştı bu neydi ki?

Evden çıkmak adına kapıdan dışarıya yürüyen adamla genç kız peşinden gidip kapıyı açtı. Dean kapıyı açan kızla gülümsedi ve ona yaklaşarak kendini tutmadan alnına bir öpücük kondurdu.
Bu öpücükle beraber dudakları alev alev yanmaya başladı Dean'ın, lanet olsun nasıl bu kadar etkileyebiliyordu onu?

Genç kız nefesini tutmuş hızlı ve ani hareketle kalbi duracaktı, babasından sonra onu alnından öpen bu adamla geri çekildi ve yüzüne bakmadan gitmesi için yer açtı adama.
Dean onun heyecanlı hallerine daha Çok gülüp ona zamanla alışacağını anladı. Şimdi ne kadar naz yapsa da, korksa da yakında onunla yaşadığında daha çok alışacaktı.
Gitmesini bekleyen Eylülü bekletmeden dışarıya çıktığında arkasını dönüp son kez konuştu. "Yarın seni arayacağım hazır ol, eşya almana gerek bile yok. Orada her şey hazır, seni bekliyor." Eylülün kalbi duracaktı hissediyordu bunu. Kafasını sallayıp kapıyı adamın yüzüne kapatması ile kendini yere bıraktı. İçinde oluşan yabancı hisle korkuyla ağlamaya başladı. Dizlerini kendine çekip ağlarken sesi çıkmadan kendini duvara yasladı. Bu adamla nasıl yaşayacaktı?

***

"Dikkat et, sağa dön ve ilk kapıdan içeriye gir." elinde ki telefona uyum sağlayıp dediği gibi ilk kapıdan içeriye girdiği an da hemen hızlıca koşarak onu bekleyen adamların yanına gitti. Adamlarla beraber arabaya bindiğinde bir oh çekti.

Bu adam manyaktı diye Düşündü Eylül!
Peşine adam takmıştı. Sabah evden çıkarken farkına vararken hemen Muratı arayıp yardım istemişti.
Onlara her şeyi anlatmak için buraya buluşmak için gelmiştim.
"İyi misin?" kafasını Salladı Eylül.

Genç adam ona üzgünce baktı, bu kıza zarar gelmesinden korkuyordu ya onu koruyamazsa? Bir polisi ama onunda sınırı vardı bu kız ona güveniyordu.
Yanında ki acımasız Katilin yanında nasıl duracaktı? Müdürü adamın katil olduğunu kıza  söylememek adına kaç kere uyarı yaptığını hatırladı. Onu daha fazla korkutup kaçırmamak adına katil olduğunu söylememişti.

Genç kız ona baktı."Sizin verdiğiniz hattı taktım, diğer hatta evde duruyor ya ararsa beni ulaşamazsa adamları da kaybettik. Anlar mı?" masum masum sorularıyla ona büyülenerek baktı genç adam. Bu kızı araştırmıştı ve bulduğu bilgiler içi burkmuştu bu kız kendisi gibi öksüz ve yetimdi. Belkide o yüzden yakn hissediyordu bu kıza kendisi.

Kafasını iki yana salladı.
Ona bir kaç ay önce teslim ettiği hattı hatırladı. Bu adamın gelmesini bekliyordu ve gelmişti, dün evine giren bu adamla sinirlerim bozulmuştu. Keşke kapının önüne polis gönderseydim demişti ama sonradan saçma olduğunu anladı eğer Dean polisleri görse ve anlarsa bu kıza zarar verebilirdi hatta öldürebilirdi.

"Bugün akşam yola çıkacağız. Sizin dediğiniz gibi onun evinde yaşayacakmışız ben ne bulacağımı ya da sizinle nasıl irtibat edeceğimi bilmiyorum."
Onun bu tedirgin halleri strese sokmuştu Muratı. Haklıydı genç kızın korkması diye düşündü.

"Ne olursa farketmez, kara para olan her belge işimize yarar ama lütfen tek ricam kendimi tehlikeye atmaman Eylül önemli olan sensin unutma. Dean'ın yanında adamlarımız var merak etme onlar gerektiğinde yanına gelecektir." genç kızın içi rahatlamayla dolup taşımıştı fakat aklına takılan soruyu dudaklarının arasından çıkardı.

" Adamlarınız varsa onlar neden bulmuyor istedikleriniz? " genç adamlar gülmeye başladı genç kız bunu anlamadan ikisinin gülen yüzüne baktı. Şoför koltuğunda oturan adma konuşmaya başladı.

"Çok şey denedik inanın ama hiç biri olmadı. O adamın yanına kimse çok yaklaşamaz yatağına aldığı kadınlar bile sınırlıdır ona karşı o yüzden tek çaremiz sensin." genç kızın yüzü kızardı.
Yatağıma aldığı kadınları aklıma getirdiğinde midesi bulandı. Kimbilir ondan önce kaç güzel kadınla beraber olmuştu fakat adam onu kurban olarak seçmişti.

Oysa genç kızın daha doğru dürüst sevgilisi bile olmamıştı o adama nasıl ayak uyduracaktı?

Kafasını salladı Eylül.
Pes etmeyecekti o adamı hapise attırmadan da gözüne uyku girmetecekti genç kızın.

Bölüm sonu

Bölüm nasıldı?