ARZELA

5.Bölüm "Yabancı "

Medya : Jacob Pam

SINIR: 140 Vote 170 Yorum

-Beğeni ve yorumlarınızı gördükçe mutlu oluyorum bunun için teşekkür ederim bı yüzden daha çok bölüm yazarak erken atmaya çalışıyorum. Sabriniz için teşekkürler ❤️

Eylül

"Çıkabilirsiniz arkadaşlar!" hocanın sesiyle kitaplarımı elime alıp amfiden çıktım. Yanıma yaklaşan arkadaşımla beraber tebessüm ettim.

"Ay çok güzel olmuşsun bugün." söyledikleri ile gözlerimi devirmek istedim. Hep aynıydım ben, değişen bir şey yoktu sadece saçlarımı değiştiriyordum zaten genellikle de pantolon ve üzerime kazak giyiyordum. Bugün farklı bir hava yaratmak adına saçlarımı salmış üzerime güzel bir tişört giyip altıma da siyah pantolonumu giymiştim.

Değişiklik her kadına lazımdı.

Lisede ve üniversitede arkadaşlarımın dedikleri üzerine güzel bir kızdım, bu yaşıma kadar sürekli erkeklerden sevgililik konusunda teklifler alsam da bunları geri çevirmiştim. Lisede derslerime odaklanmış tıp için elinden geleni yapmıştım zaten bunlara vaktim yoktu ki...
Üniversiteyi kazandığım da da ailemi kaybetmeme kendimi hep uzak tutmuştum.

Sonuçta tıp kazanmak kolay değildi. Ailemden sonra da yaşam hiç kolay değildi zaten nr zaman vakit bulacaktım ki?

Üçüncü yılımdaydım. 21 yaşında genç bir kızın hiç sevgilisi olmaması arkadaşlarıma hep tuhaf gelirdi ama insanın yaşadıkları ağır basınca kafasını kaldırıp bakmıyordu ki. Kalbini duymak istemiyordum sorunsuz bir şekilde doktor olup belki ozaman bu işlere bakmak daha doğru olurdu diye düşünüyordum.

"Bir şey yapmadım." sevimli çıkarmaya çalıştığım sesimle arkadaşım gülümseyerek bana baktı ve kulağıma yaklaştı. Sonunda bir yer bulup oturduğumuz da ağır kitaplarımı masaya koydum.

"Yalnız şurada oturan Ümit sana bakmaktan duramıyor Eylül hanım." Bakışlarım hemen gösterdiği yere çevrildiğinde mavi gözlü çocukla göz göze gelmem bir oldu. Gözlerimi hemen çekip kaşlarımı çattım.
Bana birinin böyle bakması rahatsız ediyordu.

Dudaklarımı yalayıp yanımıza gelen Selinle gülümsedim elinde ki kahveleri bize getirdiğini anlamamla önüme gelen saçımı kulağımın arkasına yerleştirdim. Başkalarından bir şey içip yemek bana göre değildi eninde sonunda onlara olan borçlarımı öderdim.

Gurur veya değil ben böyleydim.
İnsanların sonradan yaptıkları iyilikleri başa kalkmasını düşününce kimsenin borcu bende kalmazdı. Kimseye kendimi küçük düşürmek istemezdim.

Kahvemden bir yudum alarak gözlerimi yine o yöne çevirdim çocuğun hala bana bakışını görmemle hemen bakışlarımı çekerek ayağa kalktım.
"Bugünlük beni ekin, kuzenim evimde misafir şimdi ayıp olur." dediklerimle suratlarına astılar, kuzenimi bahane ederken utansam da bu ortamda durmak beni rahatsız ediyordu. En azından eve gidip kafamı dinleyebilirdim. Bugün izinliydim.

Kafalarını salladıklarında gülümseyip el sallayarak arkamı döndüm. Hızlıca yürüdüğüm de bir elimde kahve bir elimde kitaplarım vardı. Aklıma gelenlerle beraber gülümsedim. Bugün maaş günümdü ve para çekip faturalarımı ödeyecektim. Kampüsten çıktığımda gözlerim bankamatik aramaya başladı.

En sonunda aradığımı bulduğumda hemen yanına gidip vizdanımı çıkardım. Cüzdanıma baktığımda kaşlarımı çattım. Sonra kafamı yukarıya kaldırıp gökyüzüne baktım.