UNTITLED (Secret Romance Series #1)

Chapter 33

Chapter Thirty-Three

"LET'S TALK"

Napatingin na ako kay Sam nang tumigil na s'ya bago humarap sa akin. I know na pag uusapan namin ang bagay na ito pero hindi ko inaasahan na ngayon din mismo.

"Alondra, please, understand me"Inabot n'ya ang aking kamay bago tumingin sa aking mga mata"Kailangan ako sa Australia"Humina ang kanyang boses naman parang sinasaksak ang puso ko. Pilit ko namang iniintindi ang sitwasyon namin pero hindi ko mapigilan ang masaktan.

"Matagal iyon, Sam"Napakagat ako ng labi upang mapigilan ang pag bagsak ng mga luha ko.

"I know, I know"He whispered and hold my hand tightly"Ayoko ding umalis pero kailangan"Inabot n'ya ang aking pisngi at pinunasan ang mga luha ko.

"Ayoko nang mag tago sa mga magulang natin"Humihikbi kong sambit. Gumuhit naman sa kanyang mga mata ang lungkot habang nakatingin sa akin"Sam, hirap na hirap na akong mag tago"

"Shush"He lean and hug me tightly"I'm sorry kung nahihirapan ka na sa sitwasyon na ito"Bulong n'ya sa akin"Hindi ko din gustong mag tago pero hindi pa pwede nating sabihin ang bagay na ito"Doon naman ako napatingin sa kanya.

"Ano..?"Pinunasan ko ang aking mga luha"Sam, you told me na after my birthday, sasabihin na natin"Hindi naman s'ya nakapag salita, napaiwas nalang ng tingin"Sam, nangako ka sa akin"

"At mangangako ulit ako sa'yo na matapos ang pag punta ko sa Australia, sasabihin ko na sa kanila-"

"Hindi.."Napailing ako at bahagya pang napatawa. Hindi ko s'ya maintindihan"What..what are you saying, Sam?"

"Please, let me explain"Inabot n'ya ang kamay ko pero mabilis kong binawi"Alondra, please, hear me out-"

"No! Hindi kita maintindihan, Sam!"Napatigil naman s'ya nang sumigaw na ako"Anong sinasabi mong after pa nang pag punta mo sa Australia?"

"Alondra, hindi madaling umamin sa kanila"Seryoso na din s'ya at halatang pinipigilan na sumigaw s'ya"That's why I need a perfect timing to confess them about us"Hindi naman ako nakapag salita, hindi parin malaman kung anong sasabihin.

Napahilamos ako ng aking mukha at pilit na 'wag umiyak. Hindi ko na talaga alam ang mararamdaman ko. Masyadong malabo para sa akin ang mga nangyayari.

"Alondra, please.."Niyakap ako ni Sam pero sa unahan parin ako nakatingin"Baby, ayokong mag away tayo dahil dito"Bulong n'ya sa akin at niyakap ako nang mahigpit.

Nanatili akong tahimik, pilit na iniintindi ang lahat ng Ito. Nakayakap parin s'ya sa akin nang mahigpit.

"Please, say something. I don't like when you're quiet"

"I'm thinking about us"Mahina at madamdamin kong sambit sa kanya. Ramdam ko naman ang tingin n'ya sa akin pero hindi parin ako tumingin sa kanya"Hindi lang ako makapaniwala na matatagalan pa pala ang pag tatago nating Ito"

"Baby.."Humina ang kanyang boses"I'm sorry. Believe me, gusto ko na ding umamin sa kanila pero..."Napatigil s'ya at siniksik ang mukha sa aking leeg"That's why I can't tell them about us because Tito talk to me"Doon ako napatingin sa kanya, hindi makapaniwala.

"What do you mean?"Huminga naman s'ya ng malalim bago tumingin sa aking mga mata"Anong kinausap ka ni Daddy?"

"Remember when you saw me at the basement of the hotel?"Tumango naman ako sa kanya"That's why I went there because I need to relax myself and my mind"He mumbled.