CHAPTER FORTY-TWO [ Meredith ]

199 4 0
                                    

Chapter Forty-Two [ Meredith ]

The sea breeze keeps blowing my face, rather my whole body. This is my first time having an outing like this, yes, I've been in a beach a long time ago. Pero sa sobrang tagal no'n ay halos hindi ko na matandaan kung ano ba ang mga activities na ginawa namin doon. O kung may ginawa nga kami.

This outing is kinda different. I feel like I'm never going to forget about this one. As my feet start to wet, because of the salty water racing their way near the sand where I am standing, ganoon din ang bahagyang paglubog ko, na akala mo ay dinadala na ako ng alon papuntang dagat.

I squeak as I almost fell on my feet, but then a pair of arms wrapped around my waist. Preventing me from falling.

“Wooh, that was close.” he commented. I nodded at him and put my hands above his arms, caressing them slightly. “Why are you here? Do you have a problem? Are you fine?” sunod-sunod na tanong niya. I rolled my eyes, while suppressing a small smile.

“Not really,” I replied. I felt him tighten his hug around my waist. Resting his chin above my shoulder, I stared at him as he cutely close his eyes.

Matapos ang nakakalokong pangyayaring iyon, inaya niya akong magpatingin sa psychiatrist. I'm not offended or hurt. I know that he was just concerned and he's worrying about my mental health, kaya pumayag ako.

Actually, he's the one who taught about this outing according to his talkative cousin, Travis. Well hindi na iyon nakakapagtaka, he's more concerned about us than to himself.

Pero hindi ko alam kung gagana ba ang paraan na ito sa akin at sa utak ko. Some problem is about to rise again. And I will say that this is very close about the last event.

This time hindi na mismo ang matanda ang problema. She's already inside a cell. Sa oras na ito naman, ang kaniyang mga natitira pa palang tauhan na wala noong araw na iyon ang problema.

After the police took my grandmother, my father called me. I am resting that time at Ocean's house when he called. And I keep that a secret, dahil inaasahan ko na lahat ng kaniyang sasabihin ay puro lang naman walang kuwenta.

Dapat nga ay hindi ko iyon sasagutin, pero dahil naisip ko na may kinalaman iyon sa pagkakulong ng kaniyang magaling na Ina, gusto kong marinig kung ano ang sasabihin at reaksiyon niya.

If he's going to shout at me. If he's going to curse at me and everything or what. To be honest, kung hindi lang lumabas ang sungay ng matanda ng wala sa oras, si Papa talaga ang uunahin kong ipakulong. After all, he's the worst criminal I've known.

Pero nang makausap ko siya. Mahinahon lamang ang kaniyang boses, pero paminsan minsan ay nahihimigan ko ang pagpupumilit niyang takpan iyon. And tama nga ako, he asked about what happened. Papatayan ko na nga sana siya dahil alam ko naman na alam na niya, dahil si Mr. Rivera mismo ang nagsabi sa kaniya tungkol sa mga nangyari.

Why bother ask me, right?

Pero bago ko pa nga magawa iyon, words from his sentence caught my attention. He's giving us a warning. Tahimik lang ako habang sinasabi niya ang tungkol sa mga tauhan ng matanda na wala sa mga oras na iyon. Na hindi pa iyon lahat, at may natitira pang mga nasa labas at nakakawala.

He said that those bastards will asked the old hag for money, at kapag nalaman nila na hindi iyon makakapagbigay, baka may gawing masamang balak ang mga iyon. At first I think I don't give a damn, because hello, kung gagawa man ng hindi maganda ang mga iyon, sa matanda ang balik.

Pero siguro nga ay talagang mag-ama pa rin kaming dalawa dahil naisip namin na kung sakaling mangyari nga ang ganoon, the old hag will never just shut up. Gagawa at gagawa ng paraan ang matandang iyon, kahit kaunting kawalanghiyaan ay hindi palalampasin no'n.

Taste of Two Lips Rivera Series #4Where stories live. Discover now