You Saved Me | Bankzitters Fanfiction

15 ]

Emma POV

Ik hoor auto's de oprijlaan oprijden, en ik zie dat iedereen weer thuis is.

Milo is er ook, wat geen verrassing is. Hij komt vaak mee na een draaidag.

Als laatste zie ik Rob zijn auto aan komen rijden. Ik was zenuwachtig om hem weer te zien, na het voorvalletje.

Ik hoor auto deuren dichtslaan, en de voordeur gaat open.

Matthy loopt als eerste de kamer in.

'Hey' zegt hij met een glimlach terwijl hij naar me toe loopt.

Hij ziet er zo goed uit. Zijn haren zitten perfect in model, en zijn ogen kijken dwars door me heen.

'Hey' zeg ik terug terwijl ik hem snel een knuffel geef voordat de rest binnen is.

Snel slaat hij zijn armen ook om me heen, en we laten elkaar weer los als we de rest binnen horen komen lopen.

'Gadverdamme, jullie stinken echt naar stront' zeg ik lachend.

'Kijk, wij zijn net bij paarden geweest, dus is het logisch dat we stinken. Jij ruikt altijd zo' zegt Koen terwijl hij me lachend aankijkt.

Ik steek lachend twee middel vingers naar hem op.

'Nee maar leuke dag gehad?' vraag ik als iedereen in de kamer is.

'Koen was bijna dood, dus ja een hele leuke dag gehad' zegt Matthy.

'Ik ben wel degene die een date heeft geregeld, kan jij niet zeggen' zegt Koen lachend.

'Wacht, heb je echt een date geregeld?'

'Ja, ze heet Jeanine, was de dochter van de eigenaresse ofzo, en knap dat ze is' zegt Koen.

'Is ze ook nog aardig of dat niet?' vraag ik lachend.

'Ja, echt aardige meid. Ik ga d'r zo ff bellen denk ik, vragen wanneer ze iets kan doen' zegt Koen terwijl hij naar boven loopt.

Matthy is ondertussen op de bank gaan zitten, en heeft de TV aangezet.

Ik loop naar de keuken, en pak een glas drinken.

'Wil iemand anders nog iets drinken?' vraag ik.

'Doe mij maar een pilsje' zegt Rob terwijl hij me aankijkt.

Ik geef een snelle glimlach, en draai me om, om een pilsje te pakken.

Op de een of andere manier is het zo ongemakkelijk tussen ons, en ik vind het echt vreselijk.

Ik pak drie flesjes, omdat ik weet dat Milo en Raoul waarschijnlijk ook  wel willen.

Ik loop naar ze toe, en geef iedereen hun flesje, Rob als laatste.

'Kunnen we zo even praten?' zegt hij zachtjes terwijl ik zijn flesje aangeef.

'Ja, sure' zeg ik met een kleine glimlach.

Ik loop weg, en ga naar boven, naar mijn kamer.

Zuchtend ga ik op mijn bed zitten, met mijn handen in mijn haar.

Wat zou Rob gaan zeggen, gaan vragen? Zou hij boos zijn, teleurgesteld, of iets heel anders?

Ik zou zo graag mijn gedachten stil willen kunnen zetten.

Ze gaan altijd door, altijd.

Zelfbeschadiging is de enige manier waardoor het stopt, voor heel even maar.

De pijn neemt de gedachten dan weg.

Ik schrik op uit mijn gedachten als er iemand op mijn deur klopt.

Shit, dat zal vast Rob zijn.

'Kom maar' zeg ik terwijl ik snel een hand door mijn haar haal.

De deur gaat open, en tot mijn verbazing komt Matthy mijn kamer binnen.

'Hey, jou had ik niet verwacht' zeg ik lachend.

'Leuke verrassing hé' zegt hij terwijl hij naast me komt zitten. 'Wie verwachtte je wel?'

'Rob, hij wilde praten zei hij net, alleen ben ik echt een beetje zenuwachtig' zeg ik terwijl ik met mijn ringen speel.

'Komt helemaal goed Em, dat beloof ik je. Je hoeft je echt geen zorgen te maken oke?' zegt hij terwijl hij een arm om me heen slaat.

Ik knik, en leg mijn hoofd tegen zijn schouder.

Ik voel me zo vertrouwd bij hem. Ik weet dat hij me nooit zal kwetsen of pijn zal doen.

'Dankjewel voor alles Matt' zeg ik fluisterend terwijl ik hem aankijk.

Voorzichtig legt hij zijn hand op mijn wang, en hij strijkt zachtjes over mijn huid.

Hij beweegt zijn hoofd langzaam naar de mijne toe, terwijl hij me nogsteeds aankijkt.

Op het moment dat ik zijn lippen op de mijne voel, lijkt het alsof de wereld even stil staat.

Overal in mijn lichaam voel ik vlinders.

Het lijkt wel alsof we voor elkaar gemaakt zijn, alsof ik nu echt compleet ben.

Voorzichtig haalt hij zijn lippen weer van de mijne af, en ik leg mijn hoofd op zijn schouder

Ik voel mezelf blozen van geluk.

Ik pak zijn hand vast, en teken er figuurtjes op met mijn vinger.

'Ik ben zo blij dat we elkaar hebben ontmoet Em' zegt hij terwijl hij een kus op mijn voorhoofd plaats.

Hey!

Er is best een lange tijd geen nieuw hoofdstuk online gekomen, sorry daarvoor. Ik heb best een paar lastige weken achter de rug, maar het gaat nu gelukkig weer beter :)

Ik hoop dat jullie dit hoofdstuk leuk vinden, al is het zeker niet de beste hahah

En dit boek zit al bijna tegen de 2.5K reads aan, echt bizar. Dank jullie wel :)

x lau