You Saved Me | Bankzitters Fanfiction

13 ]

Matthy POV

Ik schrik wakker van een deur die beneden dichtslaat.

Ik open mijn ogen, en op het moment dat ik dat doe zie ik Emma slapen in mijn armen.

Er komt gelijk een glimlach op mijn gezicht.

Ze is echt het mooiste meisje wat ik in mijn hele leven ooit heb gezien.

Voorzichtig sla ik mijn vrije arm om haar heen.

Op het moment dat ik dat doe, word mijn deur open gegooid, en zie ik Rob in de deuropening staan.

'Hee, weet je..' hij stopt gelijk met zijn zin als hij Emma ziet liggen, die nog steeds slaapt.

Ik haal snel mijn arm van haar af.

'Waar the fuck ben je mee bezig?' zegt Robbie.

'Waarmee?'

Ik weet al precies waar dit heen gaat.

'Oh, speel het maar zo, zoek het uit man' zegt Robbie en hij gooit kwaad de deur dicht.

Dat geeft zo'n knal, dat Emma er wakker van schrikt.

'Jezus man, wat was dat' zegt ze met een schorre stem.

Ik ga rechtop zitten, en haal mijn hand door mijn haar.

'Dat was een kwade Brabander' zeg ik zuchtend.

'Wacht, wat? Waarom?' vraagt ze.

'Omdat je bij mij hebt geslapen vannacht'.

'Ja, en wat is daar mis mee dan?' vraagt ze verbaasd.

'Nou, we kunnen er nu vanuit gaan dat als we beneden komen iedereen denkt dat we iets anders gedaan hebben vannacht' leg ik uit.

'Is Robbie zo'n iemand?' zegt ze.

'Nou, normaal niet, maar hij leek echt kwaad'.

'Ze kijken maar wat ze denken' zegt ze terwijl ze overeind gaat zitten, met haar hoofd tegen mijn schouder.

'Dankjewel dat ik bij jou mocht slapen vannacht' zegt ze zachtjes. 'Anders was het echt een hel geworden'.

'Ik ben blij dat ik je heb kunnen helpen Em' zeg ik met een kleine glimlach.

Robbie POV

Ik loop richting Matthy's kamer, en gooi de deur open.

'Hee, weet je..' begin ik mijn zin.

Meer woorden komen er niet uit mijn mond.

Emma? Heeft ze nou serieus bij hem geslapen vannacht?

Matthy kijkt me vragend aan.

'Waar the fuck ben je mee bezig?' zeg ik kwaad.

'Waarmee?' zegt hij verbaasd.

Wat een eikel.

'Oh, speel het maar zo, zoek het uit man' zeg ik terwijl ik de deur van zijn kamer dicht sla.

Altijd krijgt hij het weer voor elkaar.

Ik loop extra hard de trap af.

'Sloeg jij nou zo hard die deur dicht?' vraagt Koen terwijl ik de kamer inloop.

Ik negeer hem en loop naar de keuken.

'Wat is er nou weer aan de hand' zegt Koen terwijl hij naar me toe loopt.

'Ja, moet je aan die leuke vriend van je vragen' zeg ik chagrijnig.

'Wattan?'.

'Ja, ik loop z'n kamer in, ligt Emma bij hem in bed' zeg ik terwijl ik een snee brood uit de brood zak pak.

'Wacht, wat?' zegt Koen verbaasd.

'Hij zoekt 't maar uit, snap ook niet waar hij mee bezig is' zeg ik terwijl ik de hagelslag zoek.

'Er zal vast wel iets achter zitten, Mat zou dat nooit zomaar doen dat weet je'.

'Jaja, 't zal allemaal wel' mompel ik.

'Rob, je weet zelf heel goed dat hij zoiets nooit zou doen' zegt Koen.

'Hij kijkt maar, hij krijgt toch alles voor elkaar' zeg ik terwijl ik naar de eettafel loop.

'Ben je nou jaloers?' zegt Koen bijna lachend.

Ben ik jaloers? Misschien een beetje.

'Jezus man, hoe kom je daar nou weer bij' zeg ik geïrriteerd.

'Ben je ongesteld ofzo, je bent niet te genieten' zegt Koen terwijl hij richting de trap loopt.

Ik steek mijn middelvinger op, en begin met eten.

Hi!

Dit is niet een heel erg lang hoofdstuk, maar ik hoop dat jullie hem alsnog leuk vinden!

De laatste dagen zijn er geen nieuwe hoofdstukken online gekomen omdat ik best ziek ben geweest. Ik voel me nu gelukkig al weer wat beter, maar alsnog niet helemaal top dus vandaar dat dit hoofdstuk ietsje korter is :)

x lau