"Yiieee. That's okay with you really?" I rolled my eyes.

"No? But if you want to eat there, then fine." I said, and she paused for a moment.

"Jennie, come here." She said seriously then pat the chair beside her. Tumayo nalang ako saka tumabi sa kanya.

She hold my hand then made me face her.

"Ayaw mo ba nun? Alam na nilang pag aari mo nako ngayon?" She asked.

"Gusto ko naman talaga eh. Kaso di ko maiwasan tumitig sa mga mata nilang nakatingin palagi sa--

Di ko na natapos ang sasabihin niya nang bigla niya akong hinalikan.

Damn.

Napapikit nalang ako.

"I'm not for many, hon. Ni minsan wala akong pinatulan kahit isa sa mga yun ngayon."

"Pero nun? Halos lahat sa kanila?" Tanong ko. Ewan ko ba. Nagseselos ako eh.

Diko yata kayang iwan siya dito.

"Noon yun. Don't you trust me?" She asked kaya napailing ako.

"Of course, I do. I'm just jealous, okay? I'm still bothered of leaving you here so soon." I said.

I can see sadness in her eyes again, and that I know she's also worried.

"Hmn. Lets talk about this later okay?" She said then peck on my lips.

Hinayaan ko nalang saka namin tinapos ang pagkain.

Pagkatapos niyang kumain, pinaligo ko na siya nang di siya ma late. Kahit na di naman talaga siya totoong crew dun kailangan rin naman siya sa team.

Naghugas nalang ako nang plato saka niligpit ang mga gamit na naka kalat pagkatapos pumasok narin ako sa kwarto niya.

She's done bathing, pero pinapatuyo niya muna yung buhok niya.

Kumuha narin ako nang extra clothes niya saka tinupi ang uniform niyang kaka  galing lang sa laundry at pinasok sa packbag niya.

Tahimik lang ako nang biglang naramdaman ko yung mga braso niya sa bewang ko.

"Thanks for doing this hon." She uttered. I then stood straight leaning my back against her body.

"This is the least I can do now." I said then turn to her.

She kiss me.

The soft, but deep one.
I don't know if I'm just wrong, but I feel love in every suck she made.

She's so gentle like giving me a hint of her feelings.

"We'll settle this right, baby." She said and that's the first time she called me that name.

I smile.

"We will." I said then embrace her.

Lalisa Manoban|

After I finished everything lumabas na kami sa kwarto ni Jennie.

Nakangiti akong nakatitig habang kinukuha niya yung work shoes ko na parang di man lang nadumihan nung mga nagdaang araw.

She's a wife material.

"If ever you're the one for me? I'll be so glad, and lucky." I uttered, she stare at me then smile.

"Can I force you to be the one?" She asked chuckling, I chuckle too.

After I wore my shoes, lumabas na kami sa unit saka lumapit sa elevator dala-dala tong malaking bag sa likuran ko.

I THOUGHTWhere stories live. Discover now