-24-

288 20 11
                                    


Sentí como su respiración acelerada se chocaba con mis sonrojadas mejillas, en parte por las lagrimas que había soltado antes y en parte por lo que estaba a punto de suceder. El corazón me iba a mil por hora, escuche algo de ruido dentro de la casa, pero no podía apartar mi atención de sus cálidos ojos.

Sus labios estaban a punto de juntarse con los míos, hasta noté como se rozaban justo antes de que escucháramos la puerta abrirse y de que Ponyboy se apartara de mi sobresaltado, mirando detrás suyo, donde Soda nos miraba con una pequeña sonrisa, a pesar de su magullado rostro.

-¿Qué quieres?-Preguntó Pony cuando vio que Soda tan solo se nos quedaba mirando.

-Iba a preguntar si teníais hambre pero veo que ya os estabais comiendo la boca.

-Cállate Soda.-Respondió Pony molesto y avergonzado ante el inoportuno comentario que había soltado su hermano. Las mejillas literalmente me ardían, me sentía como un tomate. Habían pasado demasiadas cosas en muy poco tiempo.

-Esta bien tortolitos os dejare solos.-Soda hizo ademán de cerrar la puerta de nuevo, pero Pony se adelanto levantándose de mi lado y acercándose a este.

-Ya da igual Soda.-Pony dijo eso en casi un susurro pero le escuche perfectamente, formando una pequeña sonrisa en mi rostro que intente ocultar.-Vamos Mads. 

Intente cambiar mi expresión a una completamente indiferente, como si nada importante hubiera pasado, pero creo que se me da fatal mentir, ya que nada mas entrar a la casa Jane me lanzó una mirada que decía "se lo que ha pasado ahí afuera y me lo vas a contar todo con detalles tarde o temprano". 

Para mi sorpresa Soda no dijo nada, en un principio, pero cuando llego la hora de ir a dormir tuvo que llevar acabo una de sus ingeniosas ideas. No me extraña que Jane sea su novia, son tal para cual. Para ponernos en contexto Soda había dicho que todos deberíamos quedarnos a dormir aquí, ya que era muy tarde, mi hermano no estaría conmigo en casa, Johnny y Max estaban llenos de heridas y  Jane simplemente queria que nos quedásemos a dormir todos juntos. 

-¿Que os parece si Jane y yo dormimos en el sofá, Max y Johnny en la habitación de Darry y Maddie y Pony en su habitación?

-No hay suficiente espacio en la habitación para poner un colchón en el suelo ni nada parecido Soda.-Replico Pony, parecía que aun no había entendido del todo sus verdaderas intenciones.

-¿Y? Si la cama es suficiente grande para que tu y yo durmamos juntos, con Maddie tendrás espacio de sobra.

-Tu estas loco.

-Yo prefiero dormir en el sofá.-Dijo Max interrumpiendo la conversación de hermanos que se estaba llevando a cabo.

-No vas a dormir en el sofá, te levantaras sin poder mover la espalda y ya estas suficientemente perjudicada.-Replicó esta vez Soda, pero Max quiso insistir.

-Siempre que me quedo duermo allí, me siento mas cómoda. Así Johnny puede dormir en la cama.-Entonces me di cuenta de que el plan de Max era evitar dormir con Johnny.

-¿Y nosotros donde dormimos? Si quieres dormir en el sofá, Johnny también tiene que dormir contigo en el sofá.-Dijo Jane, como siempre  encontrando soluciones para acabar teniendo lo que desea.

-A mi me da igual, el sofá es igual de cómodo que la cama.- Dijo Johnny interrumpiendo a Max que iba a decir algo antes que el. 

-Bueno, pues nos quedamos la cama, pero mañana no os quejéis si no os podéis mover.-Dijo Soda, para después centrarse en mi y en Pony.- Entonces todo arreglado ¿verdad?

To już koniec opublikowanych części.

⏰ Ostatnio Aktualizowane: Jun 26, 2021 ⏰

Dodaj to dzieło do Biblioteki, aby dostawać powiadomienia o nowych częściach!

That's so us- Ponyboy CurtisOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz