Open Your Eyes

161 5 0
                                    


2 weeks



Hindi ko namalayang dalawang linggo nang nakalipas matapos ang unang beses na tumapak ako sa entrada ng hospital na ito.




Dalawang linggo.




Dalawang linggong pagpupuyat.




Dalawang linggong pagkilala ng bagong tao.




Dalawang linggong puno ng mga bagong karanasan.




Dalawang linggong lumipas para sa panibagong parating.




If you're asking me kung ano ginawa ko during my off? Well, natulog lang naman ako buong araw. How productive it is, right? Anyway, after kong mailagay ang mga gamit ko sa locker ko ay nagpahinga muna ako saglit habang iniinom ang dala kong kape nang biglang dumating si Iza.




"Good morning?" Halos patanong ko nang turan, eto ata ang unang beses na hindi niya ako binati.




"Morning" tipid na turan niya bago pabagsak na isinara ang locker door ni hindi man lang ako tinatapunan ng tingin.





"Hey-anong meron?"





"Wala."




"Anong wala? May problema ka-"





"It's been what? Almost a week after your first cut, still hindi pa rin ako naka kapag scrub in" pag amin niya.




"So nagagalit ka sa akin?" She looked up to me. Saglit siyang natahimik na tila ba natauhan sa sinabi ko.




She shooked her head bilang tugon. "No. Jealous, sobra. I'm a competitive ass din kaya no! It's just that everybodys getting their first cut while me-"




I felt relief nang malamang hindi naman pala siya totally galit sa akin. I don't know what to say so instead I moved closer para makatabi siya at marahang isinandal ang ulo ko sa balikat niya.




"Don't get me wrong, di ako galit sayo. Naiinis lang ako I haven't done any major surgery yet." Paliwanag ni Iza matapos niyang ihilig pabalik ang ulo niya sa akin.




"What if saktan na lang natin si Dr. Paulate then report mo yung accident, you'll have a big chance na maka pag scrub in" seryosong saad ko.




"Pwede rin, matagal tagal na rin ako nagpipigil sa taong yon e" seryosong sagot din naman ni Iza. Hindi ko na nakuha pang sumagot at nanatili na lang kaming dalawang tahimik.




"I'm sorry stress lang siguro talaga ko." muli ko siyang tiningala at sinserong ngumiti. "but that doesn't mean pinapalampas ko nang you already assist in the OR and do major procedure." Saad niya bago agawin ang hawak kong kape. Hindi na ako umangal at hinayaan na lang na ubusin niya iyon.






■■■■■





"Guess who's delivering weekends labs to the patients?" Karylle looked behind her and saw Christian na biglang sumulpot out of nowhere at nakisabay sa paglalakad niya sa hall.




"Gusto ko lang naman ma assign sa OR. Kahit minor procedure lang" Christian frustatedly groaned and shrugged.




"Seems like we're both stuck on the floor. Pre and post-op monitor" Karylle said showing the charts she was carrying.




HeartbeatTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon