Chapter 43: No Title

635 33 8
                                        

Sam's POV

7:30 am when I received a message from Devon. She said Alex was drunk at hindi lumalabas sa kwarto nito. So instead of going to school e I headed my way to their house.

"Where's he?"

"N-nasa kwarto niya po ate Sam." malungkot na sagot niya. I hugged her, "don't worry Devon, everything will be alright." I said, she smiled a bit and nodded. I smiled at her and went to Alex' room.

"Alex! Open the door!" I keep on shouting but still, I got no response from him.

"Alex, please! Please open this door!" hindi ko alam pero biglang nanghina ang tuhod ko na naging dahilan para mapaupo ako sa sahig. Tears fell. Nasasaktan ako, knowing na nasasaktan siya nang dahil sa ibang babae, think I gonna break down.

"S-sammy? O-oy! A-anong ginagawa mo diyan?" I looked at him. Ang pula ng mga mata niya, ang laki ng eyebags niya.

"A-alex.." tanging nasambit ko then I just found myself on his arms.

"Sorry," he whispered. "Sorry for hurting you Sammy, sorry for everything . I.. I don't deserve your love. You deserve someone better, Sammy. I'm sorry." napakalas ako sa yakap niya at tinignan siya direkta sa kaniyang mata.

"Gago ka pala e! Anong sorry? Anong someone better? Alex! Alex wake up! All this time, I'm waiting for you to give me a chance *sobs* Chance na.. na mapakita ko sayo kung gaano kita kamahal. *sobs* T-tapos sorry? *sobs* S-sorry lang? *sobs* Hindi ba talaga pwedeng ako na lang? *sobs* Hindi ba pwedeng tayo na lang?" he looked down, "Sorry, I'm really really sorry." he said. I closed my eyes at napailing na lang, pilit na pinapaniwala ang aking sarili na ito'y isang malaking bangungot lamang. Pero hindi e. Kasi kahit na anong pilit kong paniwalain ang sarili kong ,'balang araw ay mamahalin niya rin ako' e ala pa rin namang magbabago e. Hindi ko pa rin naman matatakasan ang katotohanang hindi niya ako magugustuhan dahil simula pa lang naman talaga e  si Purita na ang tingin niyang para sa kaniya. At ako? Sino nga ba naman ako sa kaniya? Wala..

**

Purita's POV

"Puritz! Excited na aketch for tomlalu!"

"Pang ilang beses mo na yang sinabi Rafa. Tss!"

"Tse! E sa excitedlalu aketch e! Enewe, aattendlalu kaya si Esel bowkas?"

"Huh? Sinong Esel?"

"Duh? Si Esel hindilalu mo kilala?"

"Malamang! Kaya nga nagtatanong diba?" -__-

"Ay taray! Vongga ka na Puritz!"

"Tss! Sino nga si Esel?"

"Ay kalurkey ka Puritz! Si Esel ay si Samatha Louise, S and L, Esel."

"Juicecolored! Yun lang pala. Tss! Pero o nga no? Aattend kaya siya bukas? Ilang araw na rin siyang absent diba?"

"What happenedlalu kaya sa bruhakels n.. Esel? O__O"

"Huh?"

"S-si.. Esel." napalingon ako sa tinuturo ni Rafa at ayun, si Samantha nga. Pero bakit parang may mali sa kaniya? Agad namin siyang sinundan hanggang sa pumasok siya sa principal's office.

Lablayp ng PangetTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon