Görmüyorsun Hiç | Gay [Tamamlandı]

bizi bu yanılgılar, yanlışlar, arsız korkular bitirdi

Cihan'ın aesthetici

Furkan'ın aesthetici

Beğendiniz mi ve hayalinizdekiyle uyuştu mu? Çok basit görünüyor ama bunları bulabilmek için saatlerimi verdim:(( neyse ki içime sindi.

İyi okumalar.

Bel yıl önce/ devamı

"Furkan!"
Esmer çocuğun ağzından dökülen isme verdiği tepkiyle, ismin sahibinin verdiği tepki aynıydı. İkisi de oldukça şaşkındı. Biri geceden beri ona bir şey olacak diye korkmuş, dualar etmişti ve şimdi onu okul kapısından giriyorken görünce ismini tamamen bir refleks olarak söyleyip yanına koşturmuştu. Diğeri ise kendisiyle muhatap olmayı uzun zaman önce bırakan arkadaşı ne oldu da adını seslendi anlayamamıştı.

Cihan okul kapısında karşıladı onu,
"Nasıl oldun, bir şeyin var mıymış?"

Dün babasının onu arabaya koyup hastaneye götürdüğünü bir ağacın arkasından izlemişti ancak devamı için bir bilgisi yoktu.

Çocuk sargıdaki kolunu kaldırıp gösterdi.
"Gördüğün gibi işte."

Cihan ne gördüğünü bilmiyordu. Yere sürtününce kanayan yüzü mü, sargıdaki kolu mu, yoksa ona hiç yakışmayan asık suratı mı? Hepsi de birbirinden beter ve görmesi Cihan'a acı veren şeylerdi.

Dün gecenin karanlığında ve duyduğu endişeyle aldığı hasarı anlayamamıştı Cihan. Furkan'ın acıyla inleyişi, göz yaşları tüm algısı kapatmıştı.

Ancak şimdi görebiliyordu çocuğun halini ve görmemeyi dilerdi. Yanağı yola sürtünmüş, derisi soyulmuştu. Kolunun üzerine düştüğü için kırılmış olmalıydı ve yürürken biraz topallıyordu.

Cihan, içinden abisi Tolga'ya en okkalılarından küfürler savurdu.

O aptal fikri ortaya atmasaydı bunların hiçbiri başına gelmeyecekti.