KABANATA 31

21 2 0
                                    

Worth said sorry one last time. Yeah, he explained what happened through a long message. It's not a sweet long message, it is a confession long message. I didn't even reply to him the day he sends it. I just leave it seen. I don't want to talk to him again. Yes, nasaktan ako pero ayoko ikulong ang sarili ko sa puot at pighati.

Naging tahimik si Ally pero she keeps on sending message me like I am her own living diary. Lahat sinasabi niya. Mga nangyayari sa araw niya kahit hindi ako nareply sa kaniya.

Hanggang sa makatapos ako ng isang year at naging part ng deans lister at kinausap ko na rin siya. Worth keep on bugging her but I told her that it's okay, I don't want to deal with Worth again. He's an asshole. Kahit yung napublished na ang book niya ay hindi ako kumuha. Bitter na kung bitter pero hindi talaga ako bumili.

"Pa, saan ba tayo pupunta? May lakad ako ngayon eh." Ngayon kasi ang book signing ni Tatang kaya naman ayoko sumama sa kanila pero hindi nila ako pinapayagan. Ihahatid na lang daw nila ako kaya dalhin ko na ang libro. "Kuya!" hasik ko kay kuya Ace.

"Sama ka muna nga saglit. Parang tanga naman eh. Tsaka nasa baba na rin si Perdix, sasama raw."

Kahit anong paliwanag ko wala talaga. Umuwi si papa kasi may kailangan daw siya gawin. I don't have any idea what it is pero bakit nila ako dinadamay? Matagal ko na itong pinaghahandaan kaya naman hindi ako tiwala sa saglit lang.

"Pa." Ano mang paghihimutok ko ay walang nangyari. Nakasakay na ako ngayon sa sasakyan katabi ko si kuya Ace at papa. Nasa driver seat si Perdix at nasa tabi naman niya si kuya Aidan. "Kainis naman eh!"

They all chuckled.

"Ayaw mo ba makasama si papa?" tanong ni papa.

"Gusto pero after this day sana, pa. Nakakainis naman eh." Sa dami ba naman kasi ng araw bakit ngayon pa. "Sinasadya niyo ata ito eh."

I put my earphones on my ear to listen to some musical instruments. Hindi na ako nagsalita pa at nanatili akong nakasandal sa balikat ni kuya. Si mama lang yung kulang. Hindi ko alam if nag-uusap sila ni papa.

Nang makarating kami sa venue ay doon ang venue ng book signing. Nagugulohan man ay sumunod na lang ako sa kanila. Nakasalamin na si papa habang magkasabay sila ni kuya Aidan sa paglalakad. Napapagitnaan naman ako ni Perdix na may hawak ng libro ko at ni kuya Ace na nakaakbay sa akin.

Super dami ng tao pero nakasunod lang ako kina papa. Nagulat ako ng pinauna kami nina papa at pinapunta sa mga upuan na katabi ng magiging mesa ni tatang. Sobrang nagugulohan ako pero naupo na lang ako ng maupo na si kuya.

"Kuya, VIP? Bakit tayo nandito? Tsaka fan ba kayo? Ba't dito?"

"Okay. Let's all welcome, tatang makata." Napatingin ako sa likuran namin at si papa ang panay kaway ng kaway kaya nangunot ang ulo ko.

What the hell is happening?

Nang makalampas na siya sa amin ay naupo na si kuya Aidan sa isang upuan na katabi ni kuya Ace.

"Okay. Thank you so much for being here. And also, anak, yeah it's me your one of a favorite author. She doesnt know that I am tatang makata.'

Napakurap-kurap na lang ako dahil nagsisink in ang mga sinasabi niya sa isip ko. Hindi ako makapaniwala.

"I'm Chad Salcedo also known as TatangMakata. So there is my oldest Aidan Mcknight Salcedo, and the next one is Ace McArthur Salcedo, and my youngest Maria Aishe Salcedo. And Perdix is also with them, my children's friend." Tumayo kami saka humarap sa kanila sabay kaway.

"Tito!" Napalingon kami sa sumigaw at si Ally nga. "Hala! Hindi ako nainform!" sigaw pa niya.

Papa just chuckled.

"Okay, that's my ex-wife niece."

"Pa, mag-asawa pa rin kayo papel!" sigaw ni kuya Ace dahilan para batukan siya ni kuya Aidan.

Nanatili kaming nakaupo ng magsimula na ang book signing. Pero dahil sa dami ng nagpapapicture, napapagod na ako ngumiti. Lumipat ng upuan si Perdix kaya si Ally na katabi ko at siya na ang katabi ni Ally sa last na upuan sa row namin.

"Diba, ikaw yung dating girlfriend daw ni Worth?" she asked. "Tsaka ikaw si Ally right?" tanong niya kay Ally.

"Ah? My gosh, malilate na tayo. Alis na kami." Hinila ako ni Ally paalis.

Tinulungan kami ng iilang security member na makalabas sa venue kasama si Perdix. Naiwan sa loob sina kuya kaya kaming tatlo ang nauna umalis. No choice, baka magkagulo pa.

"Sayang. Dapat pala ng facemask tayo. Mamaya na lang ako magpapapirma ng books ko kay tito. No choice, baka magkagulo pa doon. Mukhang nandoon din si Worth eh. Nakakainis!" bulahaw ni Ally habang nasa loob na kami ng sasakyan at naghahanap ng place na maari naming tambayan.

"Okay na kayo?" Unang pagkakataon na pagtanong ko.

"Hindi pa. Napagod na ata siya. Hayaan mo, pakealam ko sa kaniya. Tsaka dapat hindi ako hinahabol niya para mag-sorry. Sayo dapat iyon. Nagsorry din ba sila sa'yo?"

I nodded.

"Oo through message. Okay naman na, wala na akong galit sa kanila. Siguro tampo pero alam ko naman na sincere sila. Sadyang hindi lang mawala sa akin na itinago niyo pa rin. Kaso wala eh... nagtiwala sila kay Worth. Siguro dahil gusto rin nila na manggaling mismo sa bibig ni Worth ang katotohanan kaso sa'yo ko naman nalaman."

Nagtagal kami sa isang coffee shop. Nagbasa na lang si Perdix ng notes sa iPad niya. Ang kulit-kulit ni Ally. Bukas daw kasi uuwi na kaagad siya kasi may pasok pa siya. Kung alam niya raw na si papa pala ang author na tinitingala namin ay sana hindi na siya nagmadali pa kasi didiretso na raw siya sa unit ko.

Gabi na ng mapagdesisyonan namin na pumili ng restaurant. Magtataxi na lang daw sina papa kaya naman nauna na kami umalis at pumunta sa isang restaurant.

Nagcelebrate kami sa achievement ni papa. Sa wakas ay may mukha na rin ang ilang taon na anonymous author na tinitingala namin.

"Father like daughter pala kayo, tito." Sinamaan ko si Ally ng tingin kasi walang may alam sa pamilya ko. "I mean, maganda ang lahi." Natawa si Perdix sa sinabi ni Ally.

"Halatang-halata," sabi pa ni Perdix.

Nagvideo call din si mama at pinagtutukso namin sila sa isa't-isa. Hindi ko maexplain reaksyon ni mama. Hindi ko alam kung konikilig ba siya o nasusuka. Sana lagi na lang kami ganito. Sana palagi na lang din masaya kasi hindi ko na naman alam kung ano ang mararamdaman ko kapag sinubok na naman ako ng tadhana.

-------------------------------------------------------------

AN

May inayos po ako sa prologue. May nabawas at nadagdag. Sorry po, nabiglang liko kasi ang story ko sa nasa isip ko noon kaya medyo inayos ko.

OVERFLOWING INKS [COMPLETED]Where stories live. Discover now