တချို့ကြိုးတွေက
စိတ်နဲ့ဖျက်မှပျက်တတ်သလို
နှလုံးသားနဲ့ချည်မှမြဲတတ်တယ်
အတိတ်ကိုတမ်းတရင်း
လက်ရှိဟာအရောင်မှိန်သွားရတယ်။
____________________________________
" Ji Ji မသွားပါနဲ့...တစ်ယောက်ထဲမထားခဲ့ပါနဲ့...Ji Ji~အင်...ဟင်း...ကောင်လေး.."
Jin - အစ်ကိုအိမ်မက်ဆိုးတွေမက်နေတာလား...ချွေးစေးတွေပြန်နေပေါ့!!
Jungkook - အင်း~အရမ်းမကောင်းတဲ့အိမ်မက်...ကောင်လေးကျောင်းသွားတော့မလို့လား..!
Jin - ဟုတ်တယ်။အကိုနိုးမဲ့အချိန်ကိုစောင့်နေတာ...ဒါဆိုကျနော်သွားပြီနော်။
Jungkook - အင်း...have a nice day နော်ကောင်လေး...^^
Jin - အကိုရော..။
**အိမ်မက်ဆိုးမဟုတ်ပါဘူး Ji Ji .
မင်းက ကိုယ်အမြဲတမ်းပြန်မက်ချင်ပေမဲ့
မက်ခွင့်မရနိုင်တော့တဲ့အိမ်မက်ဟောင်းလေးတစ်ခုပါ**
____________________________________
~~~~Ji Ji ~~~~~
ကျနော်ကျောင်းသွားဖို့ပြင်ဆင်ပြီးထွက်လာတော့
တစ်စုံတယောက်နာမည်ကို
တမ်းတမ်းတတခေါ်နေပါသောအစ်ကို
မျက်လုံးများကတော့မပွင့်။
ကြားဖူးသယောင်ရှိနေသောနာမလေး။
ထိုသူကြောင့်အစ်ကိုကျနော့်လက်ကိုတစ်ကြိမ်လွှတ်ချခဲ့ဖူးသည်မဟုတ်လော။
အသည်းနင့်အောင်မှတ်မိနေပါတယ်။
လေးလံလာသောစိတ်အစိုးမရမှုကြောင့်
အစ်ကို့ရဲ့အတိတ်အားအစရှာဖို့ကြိုးစားရတော့မည်။
အကို့ကိုအပြစ်တင်ရန်ရှာချင်နေသောအကြောင်းတစ်စုံတစ်ရာအနည်းအကျဥ်းတောင်မပါခဲ့ပါ။
ကာကွယ်ချင်ရုံမျှပါ။
အရင်လူဘဲဖြစ်စေ ၊ အပြင်လူဘဲဖြစ်စေ
အကို့ကိုလုယူသွားမှာသိပ်ကြောက်တယ်။
ထို့ကြောင့်..ထို့ကြောင့်သာ~~~
__________________________________
" ကိုယ့်ကိုဘာလို့တွေ့ဖို့ချိန်းတာလည်း
ဆော့ဂျင်..? .."
Jin - ထယ်ယောင်းအစ်ကို~လာထိုင်လေ။
အပြုံးပန်းလေးနဲ့သူပြောတဲ့ဆိုင်လေးထဲဝင်လာသောထယ်ယောင်းအားဆော့ဂျင်ထိုင်စေရင်း...
Taehyung - ဆိုပါဦး..တွေ့ချင်ရတဲ့အကြောင်းပြချက်လေး ။
Jin - အရင်ဆုံးကျနော်မေးသမျှကိုမထိမ်ချန်ဘဲအမှန်တိုင်းဖြေပါ့မယ်လို့ကတိပေးပါ။
